Επιστολή: Επιδόματα και υποσχέσεις

Κύριε διευθυντά,

Θέλω μέσω της έγκριτης εφημερίδας σας να διαμαρτυρηθώ στους κυβερνώντες την χώρα μου κι όχι μόνο για τα προβλήματα που αφορούν την καθημερινή μου ζωή και που δεν βλέπω να έρχεται από πουθενά η λύση τους.

Κύριοι, το έχετε καταλάβει ότι με έχετε φέρει σε απόγνωση; Συνταξιούχος είμαι δεν είμαι βιομήχανος. Οι καθημερινές αυξήσεις σε απαραίτητα τρόφιμα για την διαβίωσή μου έχουν πάρει την ανηφόρα με αποτέλεσμα τα προϊόντα αυτά να έχουν γίνει πλέον είδος πολυτελείας. Ακούω στα Μ.Μ.Ε. ότι η οικονομία της χώρας έχει μπει πλέον, έπειτα από πολλά χρόνια στασιμότητας, στο μονοπάτι της ανάπτυξης. Με δύο λόγια έχει πάρει τ’ απάνω της. Έτσι δεν μας λέτε; Δεν είμαι οικονομολόγος κι ως εκ τούτου δεν μπορώ να το καταλάβω αυτό γιατί δεν το βλέπω. Τι σόι ανάκαμψη είναι αυτή;

Μπορεί πολλοί να τη θωρούν αλλά εγώ δεν την θωρώ. Αντίθετα βλέπω ότι τα έξοδα της καθημερινής μου διαβίωσης πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο. Κάθε μέρα τα προϊόντα ακριβαίνουν. Τέλος πάντων.

Ίσως στο μέλλον να αλλάξουν τα πράγματα, ως τώρα όμως που γράφω τούτες τις αράδες βλέπω το πορτοφόλι μου κάθε μέρα να αδειάζει όλο και περισσότερο κι εφόσον όμως δεν έχω άλλη επιλογή… θα περιμένω, θέλω δεν θέλω.

Εκείνο όμως που με κάνει να αγανακτώ είναι ότι οι κυβερνώντες, τα πράγματα τα βλέπουν τελείως διαφορετικά απ’ ότι τα θωρώ εγώ. Διάβασα και διαβάζω σχεδόν καθημερινά για τα διάφορα επιδόματα που διατυμπανίζουν κάθε μέρα ότι δίνουν και κάποια άλλα ότι θα μου δώσουν. Προχθές έγραφαν οι εφημερίδες πως θα δώσουν κι άλλο επίδομα θέρμανσης, κι ερωτώ του αρμόδιους υπουργούς, μήπως νομίζεται κύριοι ότι είμαι παιδί του δημοτικού για να παρακαλώ καθημερινά τους γονείς μου να μου αυξήσουν το χαρτζιλίκι μου γιατί ακρίβυνε η τυρόπιτα στο κυλικείο;

Εγώ βλέπω ότι τα επιδόματα, που ουκ έστιν αριθμός πόσα είναι, δεν λύνουν τα προβλήματα της διαβίωσής μου.

Κι έρχομαι τώρα σε εσάς κύριοι της αντιπολίτευσης. Έχετε πάρει χαμπάρι ότι έχει περάσει τόσος καιρός και εσείς δεν έχετε βρει ακόμα το ρυθμό σας; Αλληλοφαγώνεστε μεταξύ σας, ενώ ο αρχηγός σας δεν κάνει τίποτε άλλο από το να διαγράφει βουλευτές. Δεν ξέρω όμως σε τι θέματα διαφωνούν με τον αρχηγό τους και τους δείχνει το δρόμο της παραιτήσεώς τους. Ξέρω όμως πολύ καλά ότι, σε πολλές συνεδριάσεις της βουλής αμέσως μετά την εκλογή της εκάστοτε κυβέρνησης, συζητώντας για διάφορα σοβαρά προβλήματα που αφορούν την χώρα, κάπου – κάπου ανέβαζαν τον τόνο της φωνής τους, προβάλλοντας συγχρόνως επιχειρήματα ότι το τάδε π.χ. νομοσχέδιο δεν είναι το καταλληλότερο προς ψήφιση. Τέτοιου είδους διαλόγους μέχρι σήμερα δεν έχω ακούσει να έχουν γίνει στην βουλή. Είναι σαν να μην υπάρχει αντιπολίτευση. Ελάχιστοι είναι εκείνοι που φέρνουν τις όποιες αντιρρήσεις τους, προβάλλοντας τις δικές τους λύσεις για τα προβλήματα που ταλανίζουν την χώρα μου. Τέλος πάντων.

Καλά θα κάνουν ορισμένοι ‘’είρωνες’’ ν΄ αλλάξουν ταχτική γιατί μήτε ανθρώπινο είναι μήτε δίκαιο. Άλλωστε ο χώρος της βουλής είναι ιερός χώρος και πρέπει να τον σεβόμαστε μηδενός εξαιρουμένου. Ειδικότερα εκείνοι που με την ψήφο τους τους τοποθέτησαν στα έδρανα του κοινοβουλίου. Δεν είναι χώρος του σπιτιού τους η βουλή.

Κλείνω την σημερινή μου επιστολή απευθυνόμενος προς τον κύριο υπουργό των οικονομικών, ρωτώντας τον να διευκρινίσει αν είναι αλήθεια τα όσα καλά νέα άκουσα στα κανάλια της τηλεόρασης, σε συζητήσεις μεταξύ βουλευτών της κυβέρνησης με άλλους βουλευτές άλλων κομμάτων, ότι βρέθηκε επιτέλους ο τρόπος που θα μου επιστρέψει το κράτος τα χρήματα που εδώ και μερικά χρόνια μου πήρε. Είναι αλήθεια ή είναι και τούτη τη φορά ένα μεγάλο ΘΑ;

Δημήτρης Κ. Τυραϊδής

συγγραφέας – ποιητής
μέλος της Παγκοσμίου Ενώσεως Ελλήνων Λογοτεχνών,
μέλος των Πνευματικών Δημιουργών νομού Χανίων
και άλλων πολλών πολιτιστικών συλλόγων

"google ad"