Επιστροφή στη γη: Οι συνεταιρισμοί

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΥΡΙΑΖΗ

Μην αμελήσεις
Πάρε μαζί σου νερό.
Το μέλλον μας έχει πολλή ξηρασία.

Μιχάλης Κατσαρός

Τρίτη φορά γράφω το ίδιο θέμα με τον ίδιο τίτλο. Η ενόραση του μέγα Μ. Κατσαρού επαληθεύεται – κι «ο λίβας που καίει τα σπαρτά» λυσσομανάει και κατακαίει εργασίες, αποδοχές, συλ. Συμβάσεις εργασίας, κοινωνικό κράτος, δημόσια υγεία και εκπαίδευση, επιχειρήσεις – Ελλάδα «στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη»… μπαίγνιο και παράδειγμα προς αποφυγήν του όπου γης ανθρώπου.

Και όποιος μπορεί, «όπου φύγει φύγει»… Πάνω από ενενήντα χιλιάδες – γράφτηκε για 80 χιλ. – άριστοι νέοι επιστήμονες, πολύγλωσσοι, με μεταπτυχιακά στο εξωτερικό, που οι οικογένειές τους και η χώρα ξοδεύτηκαν και τους διαμόρφωσαν, ικανοί να συμβάλλουν στην τεχνολογική, οικονομική ανάπτυξη της χώρας, «πήραν των ομματιών τους» εκπατρίστηκαν. Αυτές τις μέρες γράφτηκε πως 50.000 νέες και νέοι έχουν κάνει αίτηση μετανάστευσης στην Αυστραλία… Και θ’ απομείνουν στη χώρα μας οι ηλικιωμένοι, οι άρρωστοι, οι με μικρότερα πνευματική προσόντα…

Στις πόλεις δεν υπάρχει προοπτική, λύση. Και το αμαρτωλό «πελατειακό κράτος» στέρεψε και αυτό. Γιοκ διορισμοί. Δεν ξέρουμε πόσο η χώρα θα παραδέρνει ανάμεσα στο «θα χρεωκοπήσουμε ή όχι;» ή, «θα μας την δώσουν τη δόση ή όχι;» «οι λεφτάδες θα τα φέρουν τα εκατοντάδες δις που έχουν φυγαδεύσει στο εξωτερικό;» ποιος θα μας δώσει, «ποιος Έλληνας ή βάρβαρος θεός;»

Και για να μην ξεπέσουν ευρύτατες μάζες για επιβίωση στα «λαϊκά συσσίτια» – ήδη βολεύονται σε αυτά – όσο θα μπορούν να υπάρχουν – δεκάδες χιλιάδες συμπατριώτες! Για να σταματήσει η «ζητιανιά» από γραφείο σε γραφείο, από επιχείρηση σε επιχείρηση και όπου για «κανά μεροκάματο» που δεν βρίσκεται και η κατάθλιψη, η απελπισία κουρελιάσουν εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων, βλέπω σα διέξοδο, την επιστροφή στη Γη – Ανταίο! Το κλίμα, η εδαφολογική διαμόρφωση παράγουν μεγάλη, αφάνταστη ποικιλία ποιότητας και διεθνώς πρώτης και γεύσης παρομοίως και σε ποσότητες πολλαπλασίων των αναγκών της εσωτερικής κατανάλωσης. Κι όμως, αυτή η γη παραμένει χέρσα… «Και μας περιμένει…» Για βάλε νιους και σκάψε με, γέρους και κλάδεψέ με, παραπονιόταν κατά το δημοτικό τραγούδι, το αμπέλι στο νοικοκύρη του που το ‘βλεπε άκαρπο. Και η επιστροφή πρέπει να γίνει αμέσως, τώρα! Γιατί η μακροχρόνια ανεργία, ανέχεια αποσαρθρώσει το άτομο, θα του αφαιρέσει κάθε ικανότητα, διάθεση για όποια εργασία. Επιπλέον, γιατί όλες σχεδόν οι οικογένειες έχουν ακόμα κάποιο κομπόδεμα, απαραίτητο για κάποια έξοδα και για συντήρηση για κάποιο χρόνο μέχρι να ‘ρθει η παραγωγή.

Οι συνθήκες είναι ευνοϊκές γιατί η μετανάστευση από την ύπαιθρο στα αστικά κέντρα είναι μάλλον πρόσφατη, το 99% των νεοαστών διατηρούν τις αγροτικές περιουσίες τους, το μέγιστο μέρος αυτών διατηρεί τις γνώσεις για καλλιέργειες. Ευνοϊκός παράγοντας είναι γιατί η αγορά κάνει «κρα» για ελληνικά προϊόντα και με μεγάλη δυσφορία αγοράζει ντομάτες από το Βέλγιο, μήλα από τη… Χιλή… και δεκάδες πολλές άλλων που κατακλύζουν προπαντός τα σούπερμάρκετ – μάλλον γιατί τα προμηθεύονται φθηνότερα από τα εγχώρια. Το ξαναλέμε: Πατρίδα, το κέρδος.

Τα αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα για παραγωγή είναι άφθονα και σε αριθμό και ποικιλία και κόστος επένδυσης και προσφοράς εργασίας. Και αποδοτικότερες θα είναι όποιες δραστηριότητες αν γίνονται από παρέες πολλών ατόμων και καλύτερα από Συνεταιρισμού. Προς Θεού όμως! Όχι σαν τους εν ισχύει, τα τρισχειρότερα κακέκτυπα του κρατικού μηχανισμού και αποτελεσμάτων. Ας αρκεστώ στην αξιολόγησή τους από την εφ. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 5 Απριλίου 2009: Συνεταιρισμοί πολιτικών ρουσφετιών. Ο τότε Πρόεδρος του Οργανισμού Πληρωμών και Ελέγου Κοινοτικών Ενισχύσεων Προσανατολισμού και Εγγυήσεων Αθανάσιος Σάγος: Είναι γνωστό το επίπεδο διαφθοράς και φαύλων συμφερόντων των Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισμών, ιδιαίτερα στις κοινοτικές επιδοτήσεις.

Συνεταιρισμοί παραγωγικοί, προστιθέμενης αξίας (π.χ. κονσερβοποιίας, συσκευασίων κ.ά), καταναλωτικοί για να καρπούται ο παραγωγός των κόπο του. Η κτηνοτροφία είναι σπουδαίος, κερδοφόρος τομέας. Είτε παραδοσιακή, κοπαδιάρικη, είτε σταυλισμένη, ημισταυλισμένη – το 86% των κτηνοτροφικών προϊόντων τα εισάγουμε!!!

Πέρα από αυτές τις επαγγελματικές δραστηριότητες, επιβάλλεται ο κάθε ένας που μπορεί, πρέπει ν’ αξιοποιήσει τον κήπο του για τα λαχανικά του και τα φρούτα του. Κι ακόμα, αν μπορεί να παράγει και μερικά κιλά φασόλια, φακές, όσπρια  γενικά για ιδίαν κατανάλωση, είναι άσχημο; Ας μην ξεχνάμε ότι η ιατρική επιστήμη έχει αποφανθεί: Η ενασχόληση με τις αγροτικές καλλιέργειες ιδιαίτερα για τους ηλικιωμένους είναι παράγοντας υγείας και μακροημέρευσης.

Η επιστροφή στη Γη πρέπει να προπαγανδιστεί, να υποστηριχτεί από κρατικούς θεσμούς, τον τύπο, αυτοδιοικητικούς, τοπικούς παράγοντες, Συλλόγους κ.α.

Επιπλέον: δεν καταλαβαίνω γιατί θεωρείται «κοινωνική υποτίμηση» να πάει κάποιος για να μαζέψει π.χ. φράουλες, ροδάκινα, ελιές, όποια αγροτική παραγωγή με μεροκάματο. Και θεωρείται «κοινωνική πρόοδος» να δουλεύει π.χ. οικοδόμος στην πόλη ή όποια μεροκαματιάρικη δουλειά ή ακόμα να «φιλάει κατουρημένες ποδιές» για να τον «χώσει» κάποιος πολιτικάντης σε καμιά δουλίτσα και επί ζωής να του κουνάει το δάχτυλο «σ’ έβαλα και τρως ψωμί!» και να τον αναγκάζει και να παρανομεί προς όφελος του «δωρητή του»… – μεγάλο μέρος των σκανδάλων, της διαφθοράς από εδώ πηγάζει…

"google ad"