Ετήσια Συγκέντρωση – Συνεστίαση Αθηνών και Κοπή Πίτας για το 2012, του Συλλόγου Οικογένειας ΚΕΛΑΪΔΗ (1977)

1. Συνεχίζοντας την παράδοση, που διαρκεί εδώ και 35 χρόνια, της Χειμερινής – Αθηναϊκής συγκέντρωσης των Μελών και Φίλων του Συλλόγου μας, έγινε και εφέτος, με απόλυτη επιτυχία αυτής.

1. Στις 15 Ιανουαρίου το μεσημέρι, συναντηθήκαμε στο Κρητικό Κέντρο «ΖΟΡΜΠΑΣ», στην Καλλιθέα, οι συγγενείς κάτοικοι της Αθήνας και της Αττικής, όπου μαζί με τους φίλους μας, ανταλλάξαμε ευχές για το νέο έτος 2012, γευματίσαμε, κόψαμε την πίττα για το καλό του νέου έτους και διασκεδάσαμε.

1. Την πίττα ευλόγησε ο πανοσιολογιότατος Αρχιμανδρίτης κ.κ. ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ Μακριδάκης, παιδί της Ιεράς Μονής της «ΧΡΥΣΟΠΗΓΗΣ» Βαρνάβα, που βγάζει τους Αρχιερείς, τώρα προϊστάμενος του Ιερού Ναού του Προφήτη Ηλία στην Καστέλα, φίλος προσωπικός και της Οικογένειάς μας.

1. Την σεμνή τελετή μας, τίμησαν με την παρουσία τους, εκτός των άλλων και οι φίλοι μας:

• Μαρκογιαννάκης Χρήστος, τ. Υπουργός, Βουλευτής της Δημοκρατικής Συμμαχίας, Χανίων,
• Αντωνετσής Γεώργιος, Πτέραρχος ε.α., Επίτιμος Αρχηγός Αεροπορίας,
• Μακρατζάκης Δημήτρης, Χανιώτης, Υποπτέραρχος ε.α., Χειρούργος Ιατρός, τέως Διευθυντής του Γενικού Νοσοκομείου Αεροπορίας,
• Νάτσικας Αντώνης, τέως Νομάρχης Χανίων και Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας της Δημοκρατικής Συμμαχίας,
• Τζαρδής Περικλής, Χειρούργος Ιατρός στο Νοσοκομείο του Ερυθρού Σταυρού, Χανιώτης (Σφακιανός),
• Βλαχάκης Δημοσθένης, Πρόεδρος του Συλλόγου Καλυβιανών Αθηνών και τέως Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Αρμένων και ομοίως τέως Πρόεδρος του Σωματείου Αποκορωνου Αττικής,
• Κοπακάκης Σήφης, Αρχιπλοίαρχος του Εμπορικού Ναυτικού και χρόνια Καπετάνιος σε πλοία της ΑΝΕΚ, στη γραμμή Σούδα – Πειραιά,
• Μουσούρης Σπύρος, Καπετάνιος, Επιχειρηματίας της Ναυτηλίας μας, στον Πειραιά,
• Οι Στρατηγοί, μέλη μας, Χαντζηδάκης Νίκος και Κοτρωνάκης Τάκης.

1. Τα 160 άτομα της συγκέντρωσής μας διασκέδασε Κρητικό Συγκρότημα και αρκετοί ετίμησαν την μουσική τους με Κρητικούς χορούς αλλά και με Ηπειρώτικους.

1. Το φλουρί έπεσε στη νεαρά εγγονή του Γιώργη Κελαϊδή, από την Χαλέπα.

1. Η ημέρα ήταν αφιερωμένη σε έναν Μακεδονομάχο και Ηπειρωμάχο της Οικογένειάς μας, τον Οπλαρχηγό Ιωάννη Εμμανουήλ Κελαϊδή τον Χρυσοχόο, της οδού Καραγιώργη Σερβίας στο Σύνταγμα Αθηνών, τον προσωπικό φίλο του αείμνηστου Στρατηγού και Κυβερνήτη της Ελλάδας του έντιμου «Μαύρου Καβαλάρη» Νικολάου ΠΛΑΣΤΗΡΑ και του ένδοξου Αξιωματικού των Μακεδονικών αγώνων και της εκστρατείας στη Μικρά Ασίας, του μετέπειτα Κυβερνήτης της Ελλάδος του Σοφοκλή Βενιζέλου, γυιού του Εθνάρχη ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ.

1. Στη ζωή του αναφέρθηκε ο νέος (μέλος μας) Εμμανουήλ Κελαϊδής του Κωνσταντίνου (από τους Μαχαιρούς), η οποία εν συντομία είναι η ακόλουθη:

Ιωάννης Εμμ. Κελαϊδής (1883 ÷ 1958)

Γεννήθηκε το 1883 στα Χανιά όπου ο πατέρας του Μανώλης και η μητέρα του Βασιλική είχαν εγκατασταθεί λίγα χρόνια νωρίτερα προερχόμενοι από το Μουρί Σφακίων.   Μεγάλωσε στην τουρκοκρατούμενη τότε Κρήτη, μέσα σε ένα περιβάλλον όπου όλοι μιλούσαν για ελευθερία και ένωση με την Ελλάδα.   Ανιψιός του Παρθενίου Κελαϊδή (ο πατέρας του Εμμανουήλ ήταν ο μικρότερος αδελφός του Παρθενίου Κελαϊδή), ήταν φυσικό να εμποτιστεί με τις ιδέες αυτές της ελευθερίας και ανιδιοτελούς φιλοπατρίας.

Αργότερα εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου εργάστηκε ως μαθητευόμενος χρυσοχόος στον θείο του Γιάννη Κελαϊδή στον Πειραιά.   Λίγα χρόνια μετά άνοιξε το δικό του κοσμηματοπωλείο στο Σύνταγμα.   Κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων του 1912-13, έκλεισε το κοσμηματοπωλείο και έλαβε μέρος στις μάχες στη Μακεδονία, όπου διακρίνεται για τη γενναιότητά του και αναγνωρίζεται οπλαρχηγός.   Είναι ίσως η μοναδική περίπτωση αγωνιστή που κάλυπτε με δικά του έξοδα για τον εαυτό του και τους άνδρες που τον συνόδευαν.

Ήταν ο αγαπημένος πολεμιστής του αρχηγού Γ. Δικώνυμου – Μακρή.   Ο φειδωλός σε επαίνους αρχηγός έλεγε γι’ αυτόν ότι «ουδέποτε συνάντησε τελειότερον τύπον αντάρτη, πειθαρχικότερο και προθυμότερο».   Πρόσθετε ότι «στη μεγάλη μάχη της Σιάτιστας θαύμασα τον ηρωισμό του» και πως «στη δική του ανδρεία και αυτοθυσία οφείλει τη σωτηρία του» σε κάποια επικίνδυνη φάση του αγώνα.   Όταν τελείωσε αυτή η πολεμική περίοδος, ο Δικώνυμος – Μακρής γράφει για τον Ιωάννη Κελαϊδή σε πιστοποιητικό που του χορήγησε: «Είναι προικισμένος δια στρατιωτικών αρετών φιλοπατρίας, γενναιότητος, αυτοθυσίας, τιμής, αφιλοκέρδίας, ως και του στεφάνου όλων τούτων, δηλαδή της απολύτου πειθαρχίας.   Όθεν αναγνωριζομένης της δράσεως και ικανότητος αυτού, δίδεται αυτώ ο βαθμός του Οπλαρχηγού, όπως χρησιμοποιήσει αυτόν εις πρώτης της πατρίδος πρόσκλησιν».

Τον επόμενο χρόνο, Άνοιξη 1914 που αρχίζει ο Βορειοηπειρωτικός Αγώνας, ανεβαίνει πάλι εθελοντής.   Αυτή τη φορά, σχηματίζει δικό του σώμα αποτελούμενο από 20 άνδρες, το οποίο συντηρεί και πάλι με δικά του έξοδα.   Λαμβάνει μέρος σε όλες τις μάχες της περιοχής Κορυτσάς, καθώς και στην τελευταία επίθεση για απελευθέρωση της πόλης στις 23-24 Ιουνίου 1914, όπου πραγματικά ανδραγάθησε.   Εκεί συμπολέμησε και γνωρίστηκε με τον Παύλο Γύπαρη.

Από όποιο χωριό πέρασε έκανε εντύπωση η σεμνότητα, η εντιμότητα, η σοβαρότητά του και η γενναιοψυχία του στους αδύναμους.

Στο τέλος της αποστολής, ο Γενικός Αρχηγός Γεώργιος Τσόντος – Βάρδας γράφει στο πιστοποιητικό που του χορήγησε: «Ο Ιωάννης Κελαϊδής ως οπλαρχηγός, διοικών Σώμα, έλαβε μέρος εις όλας τα μάχας περιοχής Κορυτσάς κλπ εις ας επεδείξατο διοικητικάς ικανότητας και αυτοθυσίαν.   Ειργάστη αφιλοκερδώς και αμισθί, ων τύπος πειθαρχίας.   Αναγνωριζομένης της ικανότητος αυτού εν τη εξαιρέτω διαγωγή του, τω χορηγείται ο βαθμός του Αρχηγού».

Αργότερα του απενεμήθη ο Πολεμικός Σταυρός και άλλα παράσημα.   Στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως δημοσιεύθηκε Διάταγμα, όπου μεταξύ άλλων ενδόξων Μακεδονομάχων και Ηπειρομάχων, του απενεμήθη τιμής ένεκεν ο βαθμός του Εφέδρου Ανθυπολοχαγού.

Παντρεύτηκε την Μαρία Καπερώνη και απέκτησε 3 παιδιά, τον Αλέξανδρο, τη Λουκία και τον Κώστα.   Γνωστός για τα φιλελεύθερα και βενιζελικά του αισθήματα ανέπτυξε φιλία με τους περισσότερους αξιωματικούς και άλλες προσωπικότητες των ίδιων φρονημάτων της εποχής εκείνης, όπως Κουντουριώτης, Κοιμίσης, Οθωναίος, Γονατάς, Καφαντάρης, κ.λπ., και αργότερα με τον Νικόλαο Πλαστήρα και τον Σοφοκλή Βενιζέλο.   Κρίθηκε επικίνδυνος για το καθεστώς της 4^ης Αυγούστου και εξορίσθη το 1938.   Παρ’ όλα αυτά, στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο του 1940, παρουσιάστηκε και πάλι να υπηρετήσει εθελοντικά αλλά δεν έγινε δεκτός.   Κατά τη διάρκεια της Κατοχής βρέθηκε μαζί με τον γιό του Αλέξανδρο στην Εθνική Αντίσταση, στον ΕΔΕΣ, προσφέροντας και πάλι τις υπηρεσίες του στην πατρίδα.   Με την κατάρρευση του μετώπου και την κατάληψη της Αθήνας από τους κατακτητές, καθημερινά επισκέπτετο τους τραυματίες Χανιώτες και Κρήτες, στα Νοσοκομεία της πρωτεύουσας και συμπαραστεκόταν υλικά και ηθικά.   Αρνήθηκε δε κάθε μορφή υλικής επιβράβευσης γι’ αυτόν και την οικογένειά του, όποτε αυτή προσεφέρθη για τις υπηρεσίες του.

Στην κηδεία του (στις 19 Ιουνίου 1958) τον αποχαιρέτισε εξ ονόματος των επιζώντων Μακεδονομάχων και της Παγκρητίου Ενώσεως, ο Παύλος Γύπαρης.

1. Τέλος, ως Πρόεδρος του Συλλόγου, είμαι ικανοποιημένος, διότι ανταποκρίθηκαν τα μέλη και οι φίλοι μας στην συγκέντρωσή μας, αλλά κυρίως διότι είχε ιδιαίτερη απήχηση ι ιστορική αναδρομή στον Οπλαρχηγό μπαρμπα-Γιάννη, που έφυγε από τα Χανιά και τίμησε όλους μας, στην Αθήνα και στους αγώνες για απελευθέρωση της Ηπείρου και της Μακεδονίας.

Eμμ. Ν. Κελαϊδής

Πτέραρχος ε.α.

Πρόεδρος Συλλόγου Οικογένειας ΚΕΛΑΪΔΗ

"google ad"