ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ – «Κατά φύσιν και υπέρ φύσιν»

Γράφει ο π. Στυλιανός Θεοδωρογλάκης

 

Ο Αύγουστος είναι ο μήνας της γονιμότητας, της ωρίμανσης των καρπών της γης, της χαράς και της ευχαρίστησης, τόσο πολύ που οι άνθρωποι δίκαια και αυθόρμητα τραγουδούν: «Αύγουστε καλέ μου μήνα να ‘σουν δυό φορές τον χρόνο».

Είναι ακόμα ο Αύγουστος ο τελευταίος μήνας του καλοκαιριού, όπως και πάλι επιβεβαιώνει ο λαός μας «είναι η άκρη του χειμώνα».

Είναι ο Αύγουστος ο μήνας των κύριων διακοπών των εργαζομένων και ο περισσότερο ευλογημένος μηνιαίος χόνος να ζήσει ο κάθε άνθρωπος της πόλης και της υπαίθρου την απόλαυση της ζωής στις παραλίες των νησιών της πατρίδας μας αλλά και στις ορεινές περιοχές της να ζήσει και να χαρεί τα δάση, τις πρασινάδες, τα λαγκάδια, τις κορφές και τους κάμπους και ακόμα να γευτεί τα φρούτα και γενικότερα τους καρπούς της γης, που και αυτά τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο αποκτούν τη γλυκύτητα και τη νοστιμάδα τους καθ’ όσον ο Αύγουστος τα ωριμάζει.

Πλέον τούτων ο Αύγουστος είναι ο μήνας των μεγάλων εορτών ης Αγίας μας εκκλησίας με πρωτεύουσα θέση την έξοδο του σταυρού την πρώτη ημέρα του Αυγούστου. Σημειώνουμε σε αυτή τη συνάφεια ότι παλαιότερα οι ιερείς την ημέρα αυτή έβγαζαν τον σταυρό μαζί με αγιασμό και αγίαζαν τα σπίτια και τα γεννήματα των πιστών ψάλλοντας το τροπάριο του σταυρού «Σώσον κύριε τον λαόν σου και ευλόγησον την κληρονομία σου».

Ακολουθεί στη συνέχεια η εορτή της Μεταμόρφωσης 6 Αυγούστου. Δεσποτική εορτή που υποκρύπτει την επιβεβαίωση της θεότητας του Χριστού αλλά και τη δυνατότητα των πιστών για την πνευματική τους προαγωγή και καταξίωσή τους ως και τα επουράνια.

Οι μαθητές ζουν τη δόξα της παρουσίας του αθέατου και κάτω από το απαστράπτον φως της θεότητας δεν ακούουν μόνο τη φωνή του ουράνιου πατέρα και Θεού μας που τους καλεί σε υπακοή στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού, έκπληκτοι και έμπλεοι χαράς ζητούν να μείνουν εκεί για πάντα: «καλόν εστίν ημάς ώδε είναι».
Συνεχίζεται μέσα στη μηνιαία διαδρομή του χρόνου και φτάνουμε στην εορτή της Παναγίας του Δεκαπενταυγούστου.

Η κοίμηση και η μετάσταση της Παναγίας στους ουρανούς κάνει πλέον αγιαστικό και λυτρωτικό το πρώτο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου και με τη νηστεία αυτών των ημερών και την αυξημένη λειτουργική διαδικασία καθ’ όσον δεκαπέντε ημέρες νηστεύουμε και πρωί – βράδυ καλούμαστε να μετέχουμε στη λατρεία της αγίας μας εκκλησίας τις ορθρινές θείες λειτουργίες και τις απογευματινές παρακλήσεις της Παναγίας. Στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου ξεχωρίζουν οι εορτές των Αγίων Ειρηναίου, Ιερομάρτυρος του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, του Αγίου επίσης Ιερομάρτυρος Ευτυχίου και του Τιμίου Ενδόξου Προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού του Χριστού Ιωάννου.

Όλοι αυτοί οι άγιοι προσδίδουν ξεχωριστό νόημα στις ημέρες αυτές και στον μήνα αυτό με το ήθος, τον ηρωισμό και τη θυσία τους υπέρ της σωτηρίας του ανθρώπου και του κόσμου.

Κάνουμε λοιπόν τον σταυρό μας και με τη δύναμη του σταυρού, αλλά και επικαλούμε τους αγίους και τις δικές τους πρεσβείες προσεγγίζουμε το πρόσωπο της Παναγίας του Δεκαπενταυγούστου και με το δικαίωμα της μεταξύ μας οικειότητας της ζητούμε την άμεση προσωπική παρέμβασή της στη ζωή μας.

Αναγνωρίζουμε τη δύναμή της και την παρακαλούμε ικετευτικά, παρακλητικά και επιτακτικά να μοιράζεται μαζί μας τη δύναμή της για να μπορούμε να στεκόμαστε στα πόδια μας, να διατηρούμε την αισιοδοξία και την ελπίδα μας στη δύσκολη αυτή περίοδο της ζωής μας και να ζούμε ταυτόχρονα την ευχαριστία του ελέους και των οικτιρμών του Θεού.

«Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς».

Να σώσει η Παναγία όχι μαγικά, αλλά με τη χάρη του Θεού που στο πρόσωπό της είναι πάντοτε περίσσεια. Πολύ ισχύη δέησις μητρός ενεργουμένης».

Νηστεύουμε και προσευχόμαστε όχι για να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι αλλά για ν μπορούμε μέσα από αυτό τον αγώνα μας «κεκαθαρμένοι διανοία και καρδίαν καθαράν και τεταπεινωμένη», να βρεθούμε κοντύτερα στην Παναγία, να νιώσουμε την ανάσα της και να αισθανθούμε το χάδι της στο πρόσωπο και τη ζωή μας.

Νηστεύουμε και προσευχόμαστε τον Δεκαπενταύγουστο όχι προς τιμήν της Παναγίας, αλλά προς το ίδιον ημών συμφέρον, για να νιώσουμε πιο αληθινά την ομορφιά του αγώνα, τη λαμπρότητα της πνευματικής ζωής, τα μεγαλεία των ουρανών, τη λαμπρότητα και τη δύναμη των αγίων, που χωρίς τροφές είναι πάντοτε χορτασμένοι και απόλυτα ευχαριστημένοι και με τον Θεό και με τον άνθρωπο, και με τον ουρανό και με τη γη.

Γιορτάζουμε και τιμούμε την Παναγία, μετέχουμε στα πανηγύρια που γίνονται στα μικρά και τα μεγάλα προσκυνήματά της, και κοινωνούμε σώμα και αίμα Χριστού και προσπαθούμε να μετανοούμε προστρεχόμενοι την εξομολόγηση.

Η Παναγία έζησε απλά, ταπεινά, αθόρυβα στο ναό, κάτω από τη σκιά του ιερού και του άγιου.

«Παραρίπτησθε εν τω οίκω του Θεού μου μάλλον ή οικείν με εν σκοινώμασιν αμαρτωλών».

Κανένας έπαινος, κανένα μπράβο και από πουθενά για την Παναγία.

Άσημη, ταπεινή που μόνο με τη χάρη του Θεού υπερυψώνεται και μεγαλύνεται.

Τον Δεκαπενταύγουστο είναι η ευλογημένη ώρα του Θεού κατά την οποία καλούμαστε να συνειδητοποιήσουμε ότι πρώτη μας και μεγάλη επιλογή για το πρόσωπό μας είναι η ταπείνωση.

Τον Δεκαπενταύγουστο είναι η οδός της ταπείνωσης αλλά και ο μόνος δρόμος που πρώτον ταιριάζει στο πρόσωπό μας και δεύτερον μας οδηγεί με σιγουριά στην ασφάλεια προς την άνω Ιερουσαλήμ την ίδια τη βασιλεία του Θεού.

Να ξεφύγουμε από τον αδιέξοδο δρόμο του εγώ μας και να κινηθούμε αποφασιστικά στην ευρυχωρία του δρόμου του εμείς, της καταλαγής, της ταπείνωσης, της ενότητας, της κοινωνίας, της αγάπης.
Επιγραμματικά λοιπόν σημειώνουμε: τον Δεκαπενταύγουστο ως ιερό και καθαγιασμένο χρονικό διάστημα αλλά και όλο τον Αύγουστο τον τιμούμε:

α) Με την δεκαπενθήμερη νηστεία προς τιμή της Παναγίας, εκτός της έκτης Αυγούστου, εορτής της Μεταμορφώσεως που κατά την εκκλησιαστική τάξη γίνεται «κατάλυσις ιχθύος».

β) Μετέχουμε καθημερινά τα πρωινά στη θεία λειτουργία και κοινωνούμε των αχράντων μυστηρίων και πάλιν προς τιμή της παναγίας, όπως κάνουμε και τα απογεύματα με τη μετοχή μας στους καθημερινούς εσπερινούς και στις παρακλήσεις της Παναγίας.

γ) Συνεχίζουμε να συμμετέχουμε στις άλλες εορτές του Αυγούστου μαζί με τα εννιάμερα της Παναγίας και την εορτή του Αγίου Ιερομάρτυρος Ειρηναίου, του Αγίου Ιερομάρτυρος Ευτυχούς, του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού όπως επίσης και του Αγίου Νεοφανούς Μάρτυρος και θαυματουργού Φανουρίου και την εορτή του Αγίου Ιωάννου του Προφήτη και Βαπτιστού του Χριστού.

Όλα αυτά με τη θερμή ευχή να αγιάζεται ο χρόνος μας και η ζωή μας να ζούμε τη χαρά του Θεού που βρίσκεται πάνω από όλες τις λύπες και τις στεναχώριες του κόσμου.

Με όλες αυτές τις ευκαιρίες και άλλες δυνατότητες χαιρόμαστε γιορταστικά τον Αύγυστο, που προσφέρεται πράγματι για όλους μας ως χρόνος ελευθερίας και ζωής, προπάντων σε όποιον θελήσει να ξεφυλλίσει αυτό το ιερό αγιογραφικό ψυχογράφημα του Αυγούστου.

Επισημαίνουμε ακόμα μια φορά ότι τον μήνα αυτό τον τιμούν και τον αγιάζουν με τη διακριτική παρουσία τους, όπως η Αγία μας Εκκλησία ορίζει, ο Χριστός με τη μεταμόρφωσή του, με προίκα την θαβώρεια μεταμορφωτική ομορφιά του, η Παναγία με την κοίμηση και την εις ουρανούς μετάστασή της, καθώς και οι διακεκριμένοι άγιοι Ιερομάρτυρας Ειρηναίος που φέρνει στο νου και στη θύμησή μας τον γέροντα επίσκοπο Κισάμου και Σελίνου Μακαριστό Μεγάλο Ειρηναίο και τους άλλους Ειρηναίους τον Επίσκοπο Λάμπης Συβρίτου και Σφακίων και τον Αρχιεπίσκοπο Κρήτης για τους οποίους οι ευχές όλων μας είναι αυτονόητες και η ευλογία τους ευπρόσδεκτη από όλους μας.

Για τον μακαριστό Μεγάλο Ιεράρχη της Κισάμου και του Σελίνου, των Χανίων και της Κρήτης και της οικουμένης, τον μακαρίζουμε, τιμούμε τη μνήμη του και το σεπτό πρόσωπό του ως πρόσωπο αγίου, ως ευλογημένο διάκονο του λαού του Θεού.

Για τον ιερομάρτυρα Κοσμά τον Αιτωλό, θυμούμαστε τον εθνεγέρτη Πατροκοσμά, τον ηρωικό καλόγερο που με απαράμιλλο θάρρος ευαγγελίζεται τη λευτεριά του γένους, αγώνα που τον πλήρωσε με το μαρτυρικό θάνατό του και που δίκαια καταγράφεται αυτό το μαρτύριο με χρυσά γράμματα στην ιστορία της αγίας μας εκκλησίας.

Τον Άγιο Ευτύχιο επίσης Ιερομάρτυρα μας φέρνει κάθε χρόνο η μνήμη του και το πανηγύρι του στην επαρχία Σελίνου όπου τιμάται ιδιαίτερα από τους ευσεβείς ενθουσιώδεις και φιλόξενους Σελινιώτες.
Ο Άγιος Φανούριος επίσης ο νεοφανείς θαυματουργός Άγιος βρίσκεται πάντοτε κοντά μας για να βρίσκουμε ότι χάνουμε προπάντων να βρίσκουμε τον χαμένο ευατό μας. Ο δρόμος Χανιά – Ηράκλειο, γίνεται πιο ασφαλής με την παρουσία του.

Ακόμα ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος και ο Βαπτιστής του Χριστού φέρνει τη σκέψη και τα βήματά μας στον Γκιώνα στο πανηγύρι των Ροδωπού, το Ακρωτήρι της Σπάθας και της Ειρήνης όπως το ήθελε ο Άγιος παππούς, επίσκοπος Κισάμου και Σελίνου Ειρηναίος.

Τέλος ο Άγιος Αλέξανδρος ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως που με τη μνήμη του έρχονται στο νου και στη σκέψη μας περασμένα μεγαλεία της ορθοδοξίας, της παράδοσης και του πολιτισμού μας από την πόλη των θρύλων, των παραδόσεων, των γραμμάτων και του πολιτισμού, την Κωνσταντινούπολή. Μαζί με τον Άγιο Αλέξανδρο τιμούμε και χαιρόμαστε τα πρόσωπα όλων εκείνων των συνανθρώπων που φέρουν το άγιο όνομά του και εορτάζουν αυτή την ημέρα, 30 Αυγούστου.

Με όλα αυτά φαίνεται καθαρά πόσο πολύ ο Αύγουστος ευλογείται και από τον ουρανό και από τη γη και από τη φύση και από την κτήση και τον δημιουργό πάντων «ορατών τε και αοράτων».

Η ευλογία του κατά φύσιν και υπέρ φύσιν του Αυγούστου δεν αφορά πρωτίστως τον Αύγουστο, αφορά κατά κύριο λόγο τον άνθρωπο. Εμείς καλούμαστε να ζούμε και να χαιρόμαστε μέσα σε αυτές τις γιορτές και αυτά τα μεγάλα και ιερά πρόσωπα την ελευθερία και την ομορφιά του χρόνου.

Για αυτό εμείς δεν τραγουδούμε μόνο μαζί με το λαό μας «Αύγουστε καλέ μου μήνα να ‘σουν δυό φορές τον χρόνο» επιμένουμε και ευχόμαστε να ‘ναι σαν τον Αύγουστο όλος ο χρόνος και να είναι ευλογημένα όλα τα χρόνια της ζωής μας πέρα από κάθε χρονική ή άλλη βασανιστική εξάρτηση.

Θέλουμε να ζήσουμε το χρόνο ως δώρο του Θεού όπως ευλογείται από τον Χριστό, την Παναγία και τους Αγίους μας, όπως λειτουργείται από την Αγία μας εκκλησία, «εν ειρήνη και ομονοία εν ενί στόματι και μια καρδία, εις ζωήν αιώνιον».

"google ad"