Ζητείται Ελπίς…

Του Γιάννη Σουλαδάκη

Η χώρα περνά τεράστια κρίση, κρίση διακυβέρνησης, κρίση αξιών, κρίση θεσμών, κρίση που κινδυνεύει να γίνει γενικευμένη.

Ένας περιδεής και τρομαγμένος Πρωθυπουργός, που με δικαιολογίες της μορφής, δεν ήξερα λάθος με πληροφόρησαν, επιχειρεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολογητα.

Μια πλειάδα υπουργών περιφέρονται στα κανάλια έχοντας πάρει διαζύγιο από την αλήθεια.

Κι όλη αυτή ή κουστωδία, χωρίς περισκεψη, χωρίς ίχνος αιδούς, δεν έχει αναλάβει καμμιά ευθύνη, κανένας δεν παραιτήθηκε, ούτε βέβαια παραίτησε κάποιον ο Μητσοτάκης από αυτούς, που κατά τον ίδιο, τον κακοπληροφόρησαν.

Μα κύριε Μητσοτάκη, εσείς έχετε διορίσει τον θίασο που εμφανίζεται ως κυβέρνηση της χώρας, αναλάβετε επι τέλους τις ευθύνες σας.

Δεν είναι όμως μόνο αυτή ή κρίση, δεν είναι μόνο αυτό το πρόβλημα.

Μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ή θεσμική κρίση, η κρίση στην δικαιοσύνη, στους θεσμούς, στην δημόσια διοίκηση, στα ΜΜΕ.

Ή κρίση τείνει να γίνει γενικευμένη.

Η κρίση ακουμπά στα όρια της πολιτικής ηθικής και όταν λέμε πολιτική ηθική, δεν εννοώ την κλασική ηθική, αλλά τα όρια και τις μεθόδους που καθορίζουν τους καλώς εννοούμενους όρους και πλαίσια της πολιτικής αντιπαράθεσης.

Το ανησυχητικό και επικίνδυνο όμως είναι, ότι απέναντι σε αυτή την κρίση οι πολίτες είτε τείνουν να αναζητούν διέξοδο σε διάφορες θεωρείες ψεκασμένων και σε καινοφανή κόμματα ψεκασμενων, είτε γυρίζουν την πλάτη, αδιαφορούν.

Εδώ πλέον έρχεται στο προσκήνιο ή ανάγκη υπεύθυνης πολιτικής στάσης, ευθύνης και πρότασης.

Με βάση αυτήν την πολιτική αντίληψη, το ΠΑΣΟΚ και ο Πρόεδρος του Νίκος Ανδρουλάκης, επιχειρούν να απαντήσουν υπεύθυνα, πολιτικά, με θεσμική, σοβαρή συμπεριφορά και πολιτικές προτάσεις.

Το ΠΑΣΟΚ επιχειρεί να απαντήσει με ευθύνη απέναντι στήν ανευθυνότητα με προτάσεις, να απαντήσει απέναντι στον τυχοδιωκτισμό.

Το ΠΑΣΟΚ επιχειρεί να απαντήσει ως ενδεικτική πρόταση διακυβέρνησης όπως οφείλει ως Αξιωματική Αντιπολίτευση, ως εν δυνάμει εναλλακτική κυβερνητική πρόταση, όπως ταιριάζει στην Αξιωματική Αντιπολίτευση.

Η μέχρι σήμερα ανταπόκριση των πολιτών στην στάση ευθύνης του ΠΑΣΟΚ, ναι μεν είναι θετική, όχι όμως στα όρια της ευθύνης τών προτάσεων και της συμπεριφοράς του ΠΑΣΟΚ.

Υπάρχει επιφυλακτικότητα από μεγάλη μερίδα πολιτών, όχι λόγω των πολιτικών προτάσεων του ΠΑΣΟΚ, αλλά κυρίως λόγω της παραφωνιών, κάποιων ελαχίστων, που εμφανίζονται ως κεντρικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, που πρέπει να καταλάβουν ότι ναι μεν οι παραφωνίες τους βρίσκουν εύκολη προβολή στα συστηματικά ΜΜΕ, όμως διασπούν την πολιτική ενότητα του ΠΑΣΟΚ, του κάνουν ζημιά.

Η πολιτική ενότητα του ΠΑΣΟΚ εκφράζεται σε επίπεδο πολιτικής γραμμής και ή πολιτική γραμμή εκφράζεται και καθορίζεται από τον Πρόεδρό του Νίκο Ανδρουλάκη, ώς προϊόν συλλογικής επεξεργασίας και πολιτικής ευθύνης.

Η όποια διαφοροποίηση δίνει ψωμί στα ΜΜΕ και εφήμερη δημοσιότητα σε λίγους, όμως τελικά διασπά την πολιτική ενότητα του ΠΑΣΟΚ, επαναλαμβάνω του κάνει ζημιά.

Ας το αντιληφθούν μερικοί, πριν αναγκαστούμε κάποιοι να επιχειρήσουμε να τους δώσουμε να το καταλάβουν δημόσια.

Παρόλα αυτά, υπάρχει μια αντικειμενική πραγματικότητα γιά όσους θέλουν να την διακρίνουν.

Αυτή ή πραγματικότητα έχει ορίζοντα, έχει προοπτική, έχει μέλλον.

Τελικά υπάρχει ελπίδα, υπάρχει μέλλον κι αυτή ή Ελπίδα έχει όνομα, έχει ταυτότητα, είναι το ΠΑΣΟΚ.

Ειναι το ανανεωμένο ΠΑΣΟΚ, με νέες προτάσεις, όμως και με παρακαταθήκες μεγάλης πολιτικής σοφίας και ιστορικής μνήμης.

Με το ανανεωμένο ΠΑΣΟΚ υπάρχει ευθύνη, υπάρχει ΕΛΠΙΔΑ, ο λαός έχει επιλογή ευθύνης, επιλέγει ΠΑΣΟΚ.

"google ad"