Ζισκάρ ντ΄Εστέν: Η Γαλλία κινδυνεύει να γίνει Ελλάδα

Ο πρώην Πρόεδρος της Γαλλίας, Βαλερί Ζισκάρ Ντ’ Εστέν εκτιμά πως «η Γαλλία κινδυνεύει να βρεθεί στην κατάσταση την οποία έχει γνωρίσει η Ελλάδα» και να αναγκαστεί «να ζητήσει τη βοήθεια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου». Προτείνει δε να σχηματιστεί γύρω από το ευρώ μία «ομοιογενής ομάδα» περίπου δέκα χωρών που θα έχουν τους ίδιους κανόνες όσον αφορά τον προϋπολογισμό και τα δημοσιονομικά, την οποία αποκαλεί «Europa» – μια άποψη που στηρίζει και ο πρώην καγκελάριος της Γερμανίας Χέλμουτ Σμιτ. 

Μιλώντας στην Le Figaro, ο Ντ’ Εστέν εξηγεί ότι παρά το αυξημένο χρέος «σήμερα προστατευόμαστε από τα πολύ χαμηλά επιτόκια, όμως αυτό είναι προσωρινό. Η Fed έχει ανακοινώσει την πρόθεσή της να αυξήσει τα επιτόκιά της όταν ο συνδυασμός των περιστάσεων το επιτρέψουν, πιθανόν σε 18 μήνες. Εκείνη την ημέρα, η χώρα μας κινδυνεύει να βρεθεί στην κατάσταση της Ελλάδας. Οι δημόσιες αρχές θα οδηγηθούν στο να ζητήσουν τη βοήθεια του ΔΝΤ».

Σύμφωνα με τον πρώην Γάλλο πρόεδρο, «ο μηχανισμός της Ευρώπης αποσυναρμολογήθηκε με το γαλλικό “Όχι” στο δημοψήφισμα του 2005. Όμως οι δημοσκοπήσεις το πιστοποιούν: μία μεγάλη πλειονότητα των συμπατριωτών μας δεν θέλουν σε καμία περίπτωση να εγκαταλείψουν το ευρώ! Θα πρέπει να στηριχθούμε σε αυτή την υποστήριξη της κοινής γνώμης για να ξαναβρούμε το νήμα του αρχικού ευρωπαϊκού σχεδίου, μαζί με εκείνους, από τους γείτονές μας, που το επιθυμούν πολύ. Και να αφήσουμε τους άλλους να ζήσουν τη ζωή τους».

Μέλη αυτής της ένωσης μεγαλύτερης εμβάθυνσης θα ήταν η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία, το Βέλγιο, η Ολλανδία, το Λουξεμβούργο, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Αυστρία, και «όταν έρθει η στιγμή η Πολωνία», διευκρινίζει, προσθέτοντας πως «μπορεί να προβλεφθεί η συμμετοχή της Ιρλανδίας και της Φινλανδίας».

«Αυτές οι δώδεκα χώρες θα αποτελούσαν μία ομοιογενή ομάδα που θα αποκαλέσουμε Europa. Ο σκοπός της είναι να συμπληρωθεί το ευρώ με μία ένωση των προϋπολογισμών και των δημοσιονομικών, η οποία θα επιτευχθεί εν καιρώ από ένα κοινό δημόσιο Θησαυροφυλάκιο και από έναν μηχανισμό οικονομικής αλληλεγγύης», αναφέρει ο Βαλερί Ζισκάρ Ντ’ Εστέν.