Η“Ανυπόταχτη Κρήτη” για την χορηγία Μαρινάκη στο Μουσείο Καζαντζάκη

“Ο λαός δεν σώζεται, σώζει”

“Η «σωτηρία» του Μουσείου Νίκου Καζαντζάκη στη Μυρτιά μετά από την «ευγενή χορηγία» του εφοπλιστή Μαρινάκη αποτελεί, αν μη τι άλλο, μία είδηση με έντονη σημειολογία. Τα διθυραμβικά σχόλια, η θριαμβευτική υποδοχή και η δημιουργία αίθουσας Μαρινάκη στο μουσείο αποτελούν μνημεία μιας δουλικότητας που καμία σχέση δεν έχει με όσα πρέσβευε ο ίδιος ο Καζαντζάκης, ο οποίος σίγουρα δε θα ήταν περήφανος από αυτή την εξέλιξη.

Εμείς, από την πλευρά μας, δεν μπορούμε παρά να τονίσουμε τη βαθιά υποκρισία που κρύβουν τέτοιες κινήσεις από μεγαλοεπιχειρηματίες που εκμεταλλεύονται κάθε πιθανό παράθυρο ενός συστήματος που τους επιτρέπει να φοροδιαφεύγουν συστηματικά. Είναι χαρακτηριστικό ότι και τα 60 πλοία, που διαχειρίζεται η συμφερόντων Μαρινάκη CapitalShipManagementCorp, φέρουν σημαίες ευκαιρίας «φορολογικών παραδείσων» όπως η Λιβερία, τα Νησιά Μάρσαλ και ο Παναμάς. Η ετήσια χορηγία των 80.000 ευρώ υπολείπεται κατά πολύ του φόρου που θα κατέβαλλε η συγκεκριμένη εταιρία στο ελληνικό κράτος αν έστω και ένα από αυτά τα πλοία ήταν υπό ελληνική σημαία. Παράλληλα, την ώρα που ο ελληνικός λαός τσακίζεται από μία άνευ προηγουμένου φοροεπιδρομή, οι Έλληνες εφοπλιστές εξακολουθούν να απολαμβάνουν περίπου 60 διαφορετικών φοροαπαλλαγών και να συνεισφέρουν στα φορολογικά έσοδα με το πενιχρό ποσό των 15 εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο, όταν οι ναυτικοί που εργάζονται στα καράβια τους εκτιμάται ότι πληρώνουν σχεδόν τέσσερις φορές περισσότερα (55 εκατομμύρια)!

Αυτή η φοροασυλία διευκολύνει κάθε Μαρινάκη, Λάτση, Βαρδινογιάννη, Μελισανίδη και Αλαφούζο να ξοδεύουν κάποια ψίχουλα από αυτά που έχουν νομίμως φοροδιαφύγει σε χορηγίες, «φιλανθρωπικές  δράσεις» και ποδοσφαιρικές μεταγραφές, αγοράζοντας έτσι προβολή και επιρροή η οποία εξαργυρώνεται ποικιλοτρόπως. Η απόσυρση του κράτους από κοινωνικά αγαθά όπως η Παιδεία, η Υγεία και ο Πολιτισμός στο όνομα της λιτότητας και της δημοσιονομικής εξυγίανσης, αφήνει «ανοικτό γήπεδο» σε όσους επιθυμούν να ξεπλύνουν το χρήμα και το όνομά τους παρουσιαζόμενοι ως ευεργέτες και φιλάνθρωποι. Δεν πάει πολύς καιρός άλλωστε από τότε που η CocaCola 3Ε προσφέρθηκε να χρηματοδοτήσει την ανακατασκευή σχολείων στη Θεσσαλονίκη την ίδια στιγμή που μετέφερε τα εργοστάσιά της στη Βουλγαρία, αναζητώντας φθηνότερους εργαζόμενους καθώς και την έδρα της στην Ελβετία στοχεύοντας σε  χαμηλότερη φορολόγηση.

Δε θα μπορούσαμε επίσης παρά να συμφωνήσουμε με τον πραγματικά μεγάλο κρητικό RossDalyότι, αν αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να μείνει σε λειτουργία το Μουσείο Καζαντζάκη, πιθανότητα δε μας αξίζει ούτε ο αδούλωτος Καζαντζάκης ούτε το μουσείο του. Ως «Ανυπότακτη Κρήτη» παλεύουμε για γενναία αύξηση της άμεσης φορολογίας του μεγάλου κεφαλαίου και των κερδών του και την κατάργηση των πάσης φύσεως φοροαπαλλαγών που απολαμβάνει, η οποία θα επιτρέψει, μαζί με την άρνηση πληρωμής του ληστρικού και χιλιοπληρωμένου χρέους, την επαρκή χρηματοδότηση των κοινωνικών αγαθών και την ουσιαστική ανάδειξη του πολιτιστικού πλούτου.”