Ως ένας καθημερινός Γολγοθάς θα μπορούσε να περιγραφεί η μετακίνηση των ανθρώπων που αντιμετωπίζουν προβλήματα όρασης στον αστικό ιστό του Ηρακλείου.
Η Ανθούλα Δούπη, δεν έχει όραση, ζει στο Ηράκλειο και στο… σκοτάδι από τη στιγμή που θα βγουν από την είσοδο του σπιτιού της, καλείται καθημερινά να διαχειριστεί τα εμπόδια στους δρόμους, αναζητώντας την όδευση που δικαιούται. Με πολύ δυσκολία και αρκετή τύχη θα καταφέρει να φτάσει στον προορισμό της.
Το οδοιπορικό της κ. Δούπη στο κέντρο του Ηρακλείου, πραγματοποιήθηκε με τη βοήθεια του φίλου της Mπάμπη Συμεωνίδη, ο οποίος έγινε τυφλός, κλείνοντας τα μάτια του με μια μπαντάνα. Η βόλτα τους ανέδειξε κακοτεχνίες που ελλοχεύουν κινδύνους. Αναζητούν πεζοδρόμια για να κινηθούν πιο εύκολα όπου έχουν τοποθετηθεί οδεύσεις, όμως και πάλι μετά από λίγο φτάνουν σε αδιέξοδο, γιατί στην καλύτερη περίπτωση η βόλτα τους διακόπτεται από φρεάτια στο ενδιάμεσο ή από σταθμευμένα οχήματα.
Οι ραβδώσεις της ειδικής όδευσης για τυφλούς, περιγράφονται από την κ. Δούπη ως αυλάκια για νερό, ενώ κάθε φορά χρειάζεται να ανακαλέσει στη μνήμη της εναλλακτικές διαδρομές που πρέπει να ακολουθήσει. «Πηγαίνουμε με το σταυρό στο χέρι», αναφέρει.
Δείτε το βίντεο