Η Ανταρσία στα Χανιά για τα γεγονότα στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων: Προσπαθούν να νεκραναστήσουν τις θεωρίες των δύο άκρων. Ντροπή σας!

Η δημοτική παράταξη “Ανταρσία στα Χανιά” δεν άφησε αναπάντητες τις επιθέσεις που δέχθηκαν οι φοιτητές που διαδήλωσαν ενάντια στην εκδήλωση για την παιδεία της πρωτοβουλίας “παιδεία 2015” στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων παρουσία της κ. Διαμαντοπούλου.

Σε ανακοίνωσή της μιλά για πλήρη αντιστροφή της πραγματικότητας και απαρριθμεί τα στοιχεία από το παρελθόν της κ. Διαμαντοπούλου ως Υπουργού Παιδείας που δικαιώνουν τις αντιδράσεις των φοιτητών.

Μάλιστα, σημειώνει ότι έγινε προσπάθεια “νεκρανάστασης” των θεωριών των δύο άκρων περί “φασιστών της αριστεράς” που, όπως αναφέρεται σχετικά “τόσο πολύ ευνόησαν τον ναζισμό”. Καταλήγει αναφέροντας ότι δάσκαλοι και καθηγητές θα έπρεπε να ντρέπονται γιατί έχασαν την ψυχραιμία τους με αποτέλεσμα να φτάσουν στο σημείο να βρίζουν τους ίδιους τους “ζωηρούς” φοιτητές τους.

Ολόκληρη η ανακοίνωση έχει ως εξής:

Ιερή οργή κυρίευσε το μνημονιακό κατεστημένο της πόλης έπειτα από τη διαδήλωση των φοιτητών και την παρουσία τους στην εκδήλωση για την παιδεία που οργάνωνε η πρωτοβουλία «παιδεία 2015» με την πρώην υπουργό κα Διαμαντοπούλου.

Για μια ακόμη φορά μίλησαν για «μειοψηφίες», για «γεγονότα ντροπής», για «φασισμό». Δεν δίστασαν με τον πιο προκλητικό τρόπο να ταυτίσουν τους διαδηλωτές φοιτητές, με τη φασιστική «καρφίτσα» της δεκαετίας του ‘60.

Είναι εντυπωσιακό ότι κανείς από όλες αυτές τις κυρίες και τους κύριους της πρωτοβουλίας «παιδεία 2015», κανείς από όλους τους άρχοντες, δημοτικούς και περιφερειακούς συμβούλους δεν είχε εκστομίσει παρόμοιους χαρακτηρισμούς όταν επί υπουργίας της εκλεκτής τους προσκεκλημένης έκλεισαν τα δημοτικά σχολεία στα χωριά των Χανίων, ανάμεσα στα 1597 σχολεία που έκλεισαν σε όλη τη χώρα.

Δεν είπαν κουβέντα για τα χιλιάδες τμήματα που συγχωνεύτηκαν, για το στοίβαγμα των μαθητών ανά τάξη, καθώς και για την αναστολή δημιουργίας νέων σχολείων όπως το 3ο δημοτικό Κουνουπιδιανών, το 2ο Χρυσοπηγής ή το 2ο γυμνάσιο Νέας Κυδωνίας.

Δεν μίλησαν ποτέ για «ντροπή» όταν το 2011 η κυρία Διαμαντοπούλου είχε αφήσει τα σχολεία χωρίς βιβλία μέχρι το Δεκέμβρη και το μάθημα γίνονταν με φωτοτυπίες, ούτε όταν τα σχολεία, με τις συγχωνεύσεις των σχολικών επιτροπών, αφέθηκαν χωρίς χρήματα, για να καλύψουν τα στοιχειώδη λειτουργικά τους έξοδα.

Δεν λένε κουβέντα για το ότι με δική τους ευθύνη οι μεταφορές των μαθητών κάθε χρόνο βρίσκονται στον αέρα, αναγκάζοντας τους γονείς να πληρώνουν και γι’ αυτό.

Δεν έβγαλαν άχνα όταν απολύονταν οι καθηγητές και όταν μόνο στο Νομό Χανίων χάθηκαν 260 από τις 1300 θέσεις εργασίας καθηγητών εξαιτίας της αύξησης του ωραρίου στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Το ίδιο και όταν πάνω από 150 εργαζόμενοι φοιτητές πετάχτηκαν έξω από το Πολυτεχνείο Κρήτης.

Δεν μίλησαν για όλα αυτά, και τόσα άλλα, γιατί πολύ απλά συναινούσαν.

Μιλούν για μειοψηφίες αλλά φαίνεται ότι δεν μπήκαν στον κόπο να μετρήσουν πόσοι απ’ τους ίδιους βρίσκονταν στην αίθουσα του Πνευματικού Κέντρο . Δεν ήταν πάνω από 40.

Ας συγκριθούν με τους χιλιάδες μαθητές που πέρσι ζητούσαν με τις καταλήψεις τους, παρά την τρομοκρατία, την κατάργηση του «Νέου» σχολείου της κυρίας Διαμαντοπούλου.

Ας κάνουν τον κόπο να συγκριθούν με τους εκατοντάδες καθηγητές που γέμιζαν ασφυκτικά τις γενικές συνελεύσεις της ΕΛΜΕ στο 1ο Γυμνάσιο Χανίων, ενάντια στις απολύσεις και τις διαθεσιμότητες.

Ας μετρηθούν με τους 1000 και πλέον δάσκαλους και νηπιαγωγούς του νομού που αρνήθηκαν στην πράξη το τερατούργημα της αξιολόγησης. Πράγματι, όλοι αυτοί οι κύριοι εκτός από την πλήρη αντιστροφή της πολιτικής πραγματικότητας επιχειρούν και την πλήρη αντιστροφή των μαθηματικών.

Οι θεωρίες των δύο άκρων, (που τόσο πολύ ευνόησαν τον ναζισμό το τελευταίο διάστημα) και που προσπάθησαν να νεκραναστήσουν οι οργανωτές της εκδήλωσης, μιλώντας περί «φασιστών της αριστεράς», θα μπορούσαν να προκαλέσουν γέλια αν δεν ήταν επικίνδυνες.

Τέλος επειδή κάποιοι από τους κύριους αυτούς είναι εκπαιδευτικοί και μάλιστα πανεπιστημιακοί δάσκαλοι και ξέρουμε ότι επιμόνως ζητούν την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών ας τους θυμίσουμε ένα στοιχειώδη παιδαγωγικό κανόνα: ο δάσκαλος, πόσο μάλλον ο πανεπιστημιακός δάσκαλος ποτέ δεν βρίζει τους μαθητές του, όσο «ζωηροί» και να είναι.

Για μια ακόμη φορά κύριοι χάσατε την ψυχραιμία σας. Ντροπή σας.