Η αποδοχή λογικών τύπου “δεν υπάρχει εναλλακτική” οδήγησαν στην έκρηξη του ακροδεξιού χώρου

Του Γιάννη Αγγελάκη

Προφανώς νοιώθω έκπληξη με την έκπληξη που νοιώθουν κάποιοι από την άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη. Ήδη, ακόμα και πριν από την οικονομική κρίση, σε μια σειρά ευρωπαϊκές χώρες, η ακροδεξιά είχε ρυθμιστικό ή κυρίαρχο ρόλο, που ισχυροποιήθηκε από τη στάση που τήρησαν οι ηγέτιδες δυνάμεις, και κυρίως η Γερμανία, την περίοδο της κρίσης. Οι λογικές τύπου «δεν υπάρχει εναλλακτική» που αποδέχτηκε και η κυβερνώσα Αριστερά στην Ελλάδα, αποδεικνύονται επικίνδυνες, αφού στην απουσία εναλλακτικών για ένα διαφορετικό παρόν, φαίνεται ότι φαντάζει όλο και πιο επιθυμητή μία επιστροφή σε ένα «ιδεατό» παρελθόν που έχει στο επίκεντρό του το έθνος – κράτος. Αυτό, είναι μία αλήθεια που ισχύει τόσο για την Ευρώπη όσο και για τις ΗΠΑ.

Βάζω εδώ τέσσερα αποσπάσματα από παλιότερα άρθρα μου που εμπεριέχουν αποσπάσματα για τον ρόλο που αναλαμβάνει η ακροδεξιά και ο εθνικιστικός χώρος αλλά και την αποδοχή λογικών τύπου «there is no alternative».

22/07/2015

Τίτλος: κ. Τσίπρα, οι πολίτες θα συνεχίσουν να κατεβαίνουν στους δρόμους και στις πλατείες. Δεν έχουν άλλο περιθώριο. Τώρα όμως θα είστε απέναντι

Κόμματα και κινήματα που τάσσονται υπέρ της εξόδου από το ευρώ και την ευρωπαϊκή ένωση και υπέρ μίας επιστροφής στο έθνος κράτος θα ισχυροποιηθούν εφόσον με τις ενέργειές της η Γερμανία αλλά και η Ευρώπη συνολικά ξεκαθάρισαν ότι «δεν υπάρχει εναλλακτική πολιτική πρόταση (ΤΙΝΑ)» στην Ευρώπη πέρα από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, τη λιτότητα και τη γερμανική ηγεμονία. Η σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μία Ευρώπη όπου ο γερμανικός εθνικισμός ηγεμονεύει και είναι, ως εκ τούτου, λογικό να έρχεται σε σύγκρουση με αντιλήψεις που θέτουν εν αμφιβόλω αυτή την ηγεμονία του. Σε σύγκρουση βρίσκεται με την ευρωπαϊκή Αριστερά.

Τα κόμματα που ζητούν μία άλλη Ευρώπη, περισσότερο συνδεδεμένη με τις ανάγκες της κοινωνίας, μία Ευρώπη των δικαιωμάτων και των ελευθεριών, βρίσκονται στην αντίπερα όχθη από τη σημερινή Ευρώπη όπου ο γερμανικός εθνικισμός βασιλεύει. Αυτή είναι η πραγματικότητα με την οποία συνθηκολόγησε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Η αποδοχή του αναπόδραστου των μνημονίων εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί ήττα για την Αριστερά πανευρωπαϊκά. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν η πρωτοπορία που μεταλλάχθηκε στην πραγματικότητα που αναδείχτηκε για να αντιπαλέψει. Η αποδοχή περί μη ύπαρξης εναλλακτικής είναι μία μεγάλη ήττα για την Ευρώπη και μία μεγάλη νίκη για τον εθνικισμό. Η σημερινή πραγματικότητα στην Ευρώπη δεν είναι σε σύγκρουση με την ακροδεξιά: είναι μια (γερμανική) προέκτασή της.

https://goo.gl/cjFrX5

18/12/2015

Τίτλος: Η ματαίωση της ελευθερίας βούλησης της ελληνικής κυβέρνησης και η ελευθερία έκφρασης του κ. Ρίχτερ

Η αδιαφορία με την οποία οι πολίτες αντιμετώπισαν το βέτο που έθεσαν οι δανειστές στο κατατεθειμένο στην ελληνική Βουλή “παράλληλο πρόγραμμα” της κυβέρνησης αποδεικνύει ότι αν ένας πρώτος θάνατος της δημοκρατίας έρχεται από την στέρηση της ελευθερίας έκφρασης βούλησης του κοινοβουλίου που μετατρέπεται σε έναν νεκροζώντανο οργανισμό που σκοπό έχει μόνο να εγκρίνει και να επιβάλλει νομοσχέδια εξωθεσμικών κέντρων, ο δεύτερος θάνατος επέρχεται από την απουσία πια αντιδράσεων από τους πολίτες, στο γεγονός ότι πλέον αυτός ο θάνατος και η επιβεβαίωση της μετατροπής της βουλής σε ζόμπι δίχως βούληση, αν και απειλεί την ίδια την κοινωνία με θάνατο, δεν προκαλεί καμία εντύπωση.

Το πιο ανησυχητικό είναι ότι δε νοιώθουμε καμία έκπληξη. Κι ότι συνηθίζουμε να ζούμε σε μια Ευρώπη που πηγαίνει όλο και πιο ακροδεξιά, γίνεται όλο και πιο ανελεύθερη, που επιλέγει να λύσει τα προβλήματά της με τον αυταρχισμό και την απολυταρχία. Στο μόνο που ελπίζουμε πλέον, είναι στη δική μας προσωπική επιβίωση. Μαθαίνουμε να ζούμε με το κτήνος.

Την ίδια στιγμή, που η ελευθερία έκφρασης βούλησης του κοινοβουλίου καταργείται, η διανόηση της χώρας – δεξιά και αριστερή, αστικά φιλελεύθερη – αρθρογραφεί και επιχειρηματολογεί, όχι για την ελευθερία που δέχεται κτυπήματα καθημερινά και ουσιαστικά, αλλά υπερασπιζόμενη αυτή την ελευθερία έκφρασης ενός καθηγητή με αποικιοκρατικές αντιλήψεις σε ένα βιβλίο που βυσοδομεί πάνω σε όσους αντιστάθηκαν με τις ζωές τους για την ελευθερία, και που χαρακτηρίζονται δειλοί, η αντίσταση τους στους κατακτητές βρώμικη, και η τιμωρία τους για αυτή την αντίσταση, δίκαιη.

Τίτλος: Πρόκειται για παράκρουση. Τα πόδια σηκώθηκαν και κτυπούν το κεφάλι.

https://goo.gl/k2h8wk

25/06/2016

Τίτλος: Ψήφος ενάντια σε μια απολυταρχική νεοφιλελεύθερη Ευρώπη, ψήφος υπέρ μιας ακροδεξιάς, νεοφιλελεύθερης Βρετανίας

Ο εθνικιστικός χώρος έρχεται να δώσει απάντηση στην άρνηση της Ευρώπης προβάλλοντας ως όραμα όχι ένα μέλλον, αλλά μια επιστροφή στο παρελθόν.

Μπρος στην απρόσωπη καταπιεστική γραφειοκρατία των Βρυξελλών, οι ακροδεξιοί εθνικιστές (πολλοί από αυτούς με ατζέντα ξεκάθαρα νεοφιλελεύθερη) καλούν τους πολίτες να επιστρέψουν πίσω στο έθνος κράτος. Εκεί, δηλαδή, που φαινομενικά τουλάχιστον, ο πολίτης θα έχει μεγαλύτερη επιρροή στη λήψη των αποφάσεων.

Για τους πολίτες η έξοδος από την Ε.Ε. βιώνεται ως απελευθέρωση από τα δεσμά μιας αντιδημοκρατικής δομής. Αλλά το μόνο εναλλακτικό σχέδιο που πραγματικά υπάρχει είναι το παρελθόν. Η ακροδεξιά βγαίνει κερδισμένη γιατί στο αδιέξοδο της Ευρώπης η Αριστερά δεν είχε ένα εναλλακτικό σχέδιο ή ένα συγκροτημένο όραμα για το μέλλον, παρά μόνο την ελπίδα ότι θα εισακουστεί επειδή έχει δίκιο.

https://goo.gl/xwUB68

16/11/2016

Τίτλος: Ο πολύ χαρισματικός αλλά συντηρητικός και νεοφιλελεύθερος πρόεδρος Ομπάμα – Τι πραγματικά είπε στην ομιλία του

Κι έτσι, ο Ομπάμα, για το χρέος εξέφρασε τη συμπάθειά του αλλά δεν ανακοίνωσε κάποια ουσιαστική κίνηση που θα μπορούσε να ασκήσει πίεση στις πλευρές που αντιτίθονται στο κούρεμα. Αντιθέτως επέμεινε στη συνέχιση εφαρμογής των “αναγκαίων μεταρρυθμίσεων” ενώ αν και αναφέρθηκε στα δεινά της λιτότητας, δε ζήτησε να σταματήσουν οι πολιτικές που την τροφοδοτούν. Είναι γνωστό, όταν θες να αποσπάσεις μια εξομολόγηση από έναν εγκληματία για την ενοχή του, πάντα υπάρχει ένας καλός και ένας κακός μπάτσος. Ο καλός είναι ο Ομπάμα και μας χτυπά με κατανόηση την πλάτη, και μιλά εκ μέρους μας υπέρ του κουρέματος του χρέους, μα η Ελλάδα είναι η ένοχη που πρέπει να εφαρμόσει μεταρρυθμίσεις και να υποστεί τη λιτότητα. Αυτό, είναι αναπόφευκτο: “δεν υπάρχει εναλλακτική”.

https://goo.gl/mKogLF