Του Κώστα Λαπαβίτσα
Ο Φρανσουά Εζμπούρ ανήκει στη γαλλική ελίτ, είναι στυλοβάτης του ‘ευρωπαϊσμού’ και υποστηρικτής της νομισματικής ένωσης από την αρχή της. Έχει περάσει από σειρά θέσεων υψηλής ευθύνης στο γαλλικό κράτος, περιλαμβανομένου και του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Είναι σήμερα διευθυντής του International Institute of Strategic Studies (IISS) που είναι ένα διεθνές ινστιτούτο ερευνών με στενότατη διαπλοκή με τους αμυντικούς μηχανισμούς της Δύσης.
Το μέλος αυτό του γαλλικού κατεστημένου πρόσφατα δημοσίευσε το βιβλίο Το Τέλος του Ευρωπαϊκού Ονείρου, όπου αναφέρεται στο ευρώ ως ‘καρκίνωμα’ που απειλεί την Ευρώπη. Προτείνει, ούτε λίγο, ούτε πολύ, τη συντεταγμένη διάλυση της Ευρωζώνης με σκοπό τη διάσωση της ΕΕ. Η συνέντευξη του στο τηλεοπτικό κανάλι France24 είναι εξόχως κατατοπιστική.
Οι θέσεις του Εζμπούρ δείχνουν με τον πιο παραστατικό τρόπο το αδιέξοδο που αντιμετωπίζει η γαλλική ελίτ, καθώς και τη βαθιά και ρηξικέλευθη συζήτηση που γίνεται στην Γαλλία. Αν η ελληνική πολιτική ελίτ είχε έστω και κάποια ίχνη από το θάρρος και την παρρησία του Εζμπούρ, πολλά πράγματα θα ήταν ήδη καλύτερα στη χώρα μας.
Το τέλος της ΟΝΕ, του αποτυχημένου αυτού θεσμού που πνίγει την Ευρώπη και τους ευρωπαϊκούς λαούς, θα έλθει από τις χώρες του κέντρου. Δυστυχώς οι χώρες της περιφέρειας δεν έχουν την ισχύ – κοινωνική, πολιτική και πνευματική – για να σταθούν απέναντι στον ολετήρα. Δεν θα υπάρξει ‘Συμμαχία του Νότου’ γιατί ποτέ δεν ήταν εφικτή. Οφείλει όμως η Αριστερά να προετοιμάζεται γι’ αυτό που έρχεται, ώστε να δώσει διέξοδο ελπίδας στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Όσο λιγότερο αναφέρεται σε ‘καταστροφή’ εκτός ευρώ, τόσο καλύτερα για όλους.
"google ad"
Αγώνας της Κρήτης Ο “Αγώνας της Κρήτης” εκδόθηκε στις 8 Ιουλίου του 1981. Είναι η έκφραση μιας πολύχρονης αγωνιστικότητας. Έμεινε όλα αυτά τα χρόνια σταθερός στη διακήρυξή του για έγκυρη – έγκαιρη ενημέρωση χωρίς παρωπίδες. Υπηρετεί και προβάλλει, με ευρύτητα αντίληψης, αξίες και οράματα για μία καλύτερη κοινωνία. Η βασική αρχή είναι η κριτική στην εξουσία όποια κι αν είναι αυτή, ιδιαίτερα στα σημεία που παρεκτρέπεται από τα υποσχημένα, που μπερδεύεται με τη διαφθορά, που διαφθείρεται και διαφθείρει. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που η εφημερίδα έμεινε μακριά από συσχετισμούς και διαπλοκές, μακριά από μεθοδεύσεις και ίντριγκες.