Η γυναίκα που διέσχισε την Κρήτη με τα πόδια: «Αν το καλοσκεφτείς, όλο αυτό το περπάτημα που έκανα για τόσες μέρες, μπορεί να το συγκρίνει κανείς με την πορεία που κάνει κάποιος στη ζωή»

«Αν το καλοσκεφτείς, όλο αυτό το περπάτημα που έκανα για τόσες μέρες, μπορεί να το συγκρίνει κανείς με την πορεία που κάνει κάποιος στη ζωή» αναφέρει η Σοφία, αναπολώντας κάθε στιγμή του οδοιπορικού της, το οποίο ξεκίνησε στις 12 Απριλίου από το δυτικότερο άκρο της Κρήτης, με έναν σάκο στον ώμο και ένα κινητό τηλέφωνο με τον χάρτη όπου σημείωνε διαρκώς την πορεία της πάνω στην Κρήτη, κινούμενη προς νότια και ανατολικά: από το Ελαφονήσι και τη Φαλάσαρνα έως την Κάτω Ζάκρο και το Βάι, ακολουθώντας, συνήθως, το ίχνος του Ευρωπαϊκού Μονοπατιού Ε4.

Τις πρώτες εβδομάδες ξεκινούσε στις 7:00 το πρωί, αλλά όταν το σώμα της κουράστηκε, αργότερα ξεκινούσε πιο χαλαρά με έναν καφέ, μια τυρόπιτα και λίγο γιαούρτι για «καύσιμα». Περπατούσε σχεδόν 8-11 ώρες την ημέρα. Έτρωγε σε μικρά εστιατόρια και ταβέρνες και διανυκτέρευε σε μικρά ξενοδοχεία ή ξενώνες. Επέλεξε να κινηθεί στη νότια, την πιο αυθεντική και τη λιγότερο αλλοτριωμένη από τον τουρισμό, Κρήτη.

Στο Λασίθι μπήκε από το Μύρτος και έπειτα κατευθύνθηκε προς Ιεράπετρα, Μακρύ Γιαλό, Πάνω και Κάτω Ζάκρο. Στη Ζήρο ανέβηκε δύο φορές γιατί αγάπησε το μέρος και τους ανθρώπους του, όπου έκανε καλούς φίλους, όπως η ίδια είπε. Από εκεί πήγε στη Σητεία, συνέχισε προς το Μόχλος, το Καβούσι, την Παχειά Άμμο, το Καλό Χωριό, την Πρίνα και την Κρούστα.

 Ανατολή Online