Η Ελλάδα έχει ανάγκη από Περικλήδες, και η Ρώμη από Κιγκινάτους

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
EΠΙΓΡΑΦΕΣ-ΝΟΜΟΙ ΣΤΟ ΜΑΝΤΕΙΟ ΤΩΝ ΔΕΛΦΩΝ Έπου/θεώ.Ακολούθα/τον θεό.Νόμω/πείθου.Να πειθαρχείς/στοΝόμο.Θεούς/σέβου.Να σέβεσαι/τουςθεούς.Γονείςαίδου.Να σέβεσαι/τουςγονείςσου.Ηττώ/υπέρδικαίου.Νακαταβάλεσαι/γιατοδίκαιο.Γνώθιμαθών.Γνώρισε/αφούμάθεις.Ακούσαςνόει.Κατανόησε/αφούακούσεις.Σαυτόν/ίσθι.Γνώρισε/τονεαυτόσου.Εστίαν/τίμα.Νατιμάςτηνεστίασου. Άρχε/ σε αυτού.Να/ κυριαρχείς/τονεαυτόσου.Φίλους/βοήθει.Ναβοηθάςτουςφίλους.Θυμούκράτει.Νασυγκρατείς/τοθυμόσου. Όρκω/μη/χρω.Να μην ορκίζεσαι.

H Ελλάδα δεν έχει ηγέτες μεγάλου πνευματικού και ηθικού αναστήματος, να εμπνεύσουν και να κινητοποιήσουν τον λαό, με το παράδειγμα τους. Αν είχε ηγέτες εμπνευσμένους από την σοφία των αρχαίων Ελλήνων, κι από τα αιτήματα του Ευρωπαϊκού διαφωτισμού «ελευθερία ισότητητα αδελφότητα» όπου γεννήθηκε κι ο Μαρξισμός των δύο αριστερών ρευμάτων, «κομμουνιστικό και σοσιαλιστικό} κι αν δεν τους ενδιέφερε πρώτα απ,όλα το κομματικό συμφέρον αντί το συμφέρον της πατρίδας μας, δεν θα είχε φθάσει τόσο χαμηλά η δύσμοιρη χώρα μας. Να βρίσκεται πτωχευμένη με το ένα χέρι ανοικτό, σαν την ψωροκώσταινα, να ζητιανεύει την Ευρωπαϊκή βοήθεια, την οποία λαμβάνει με απεχθείς όρους για τον Ελληνικό λαό, και να γίνεται ο απόκληρος της Ευρώπης. Η αρχαία Αθήνα γέννησε ένα Περικλή, η Σπάρτη ένα Λυκούργο, η Μακεδονία ένα Μέγα Αλέξανδρο. Η αρχαία Ελλάδα γέννησε μεγάλους φιλοσόφους γεννήτορες του σύγχρονου Ευρωπαϊκού πολιτισμού, όπως ο Πρωταγόρας ο Σωκράτης ο Πλάτωνας κι ο Αριστοτέλης. Οι σημερινοί ηγέτες κρετίνοι οι περισσότεροι, μοιάζουν λίγο πολύ με τους Αθηναίους δημαγωγούς όπως ο Κλέων, που οδήγησαν την Αθήνα στην παρακμή μετά τον θάνατο του Περικλή από την πανώλη, στον Πελοποννησιακό πόλεμο. Όσο δημοκρατική και να είναι μια κοινωνία πάντα θα έχει ανάγκη από υψηλού ήθους και πνευματικής αξίας ηγεσία για να οδηγεί. Ο ιστορικός Θουκυδίδης γράφει ότι ναι μεν ήταν δημοκρατία η Αθήνα, όπου αποφάσιζαν οι πολλοί ,αλλά στην πραγματικότητα τους καθοδηγούσε ο Περικλής.
Η Ρώμη εκτός από τον Καίσαρα είχε και το Κικγινάτο. Στην ιστορία της Ρώμης έχει μείνει γνωστός για την αγάπη του για την πατρίδα, την έλλειψη αρχομανίας και εμμονής με την εξουσία, και την ανιδιοτέλεια του, ο Ρωμαίος πολιτικός και στρατηγός Λ.Κ. Κιγκινάτος.
Υπάρχουν σήμερα στον αιώνα της Άγκελας Μέρκελ, του Νικολά Σαρκοζί και του Γιωργάκη Παπανδρέου αναλόγου αναστήματος ηγέτες στην Ευρώπη; Δυστυχώς επτωχεύσαμε κι από ηγεσία.

Ο ΛΕΥΚΙΟΣ ΚΟΙΝΤΟΣ ΚΙΓΚΙΝΑΤΟΣ
Ο Κιγκινάτος (Λεύκιος Κόιντος Κιγκινάτος) ήταν Ρωμαίος πολιτικός και στρατηγός, που διετέλεσε και ύπατος στα 460 π.Χ. -το αξίωμα του υπάτου στη Ρωμαϊκή δημοκρατία ήταν αιρετό για ένα χρόνο. Με το τέλος της θητείας αρνήθηκε να επανεκλεγεί και αποσύρθηκε στους αγρούς του, που τους καλλιεργούσε μόνος του. Αλλά στα 458 π.Χ. κινδύνεψε η Ρώμη από την επιδρομή των Αικούων και η Ρωμαϊκή Σύγκλητος τον ανακήρυξε δικτάτορα -αξίωμα που δινόταν σε πολιτική ή στρατιωτική προσωπικότητα με απεριόριστη εξουσία σε περίπτωση που κινδύνευε η χώρα. Οι συγκλητικοί τον βρήκαν να οργώνει το χωράφι του, όταν πήγαν να του ανακοινώσουν την εκλογή του ως δικτάτορα. Νίκησε του εχθρούς και μετά την τέλεση του θριάμβου στη Ρώμη παρέδωσε τη δικτατορική εξουσία -για να λειτουργήσει και πάλι η Δημοκρατία- και ξαναγύρισε στα χωράφια του.
Τις αρετές του, το ήθος του και κυρίως την ανδρεία και φιλοπατρία του τις κατέγραψε η ιστορία.