Η εξομολόγηση ενός αμφισβητία

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

Ομολογώ ότι δεν είμαι Χριστιανός του μεσαίωνα, αλλά του διαφωτισμού. Κρατάω όλες τις παραινέσεις για αγάπη προς τον πλησίον του Χριστιανισμού, και τις εντολές, του Θεού προς τον Μωϋσή. Αλλά και τους κανόνες αυτούς να μην τηρούσα όπως λέει και ο Ιταλός φιλόσοφος Νορμπέρτο Μπόμπιο, θα έπρεπε να τηρώ τις εντολές μέσω των νόμων του κράτους. Το οποίο κράτος είναι μια εθελοντική ένωση πολιτών, που υπογράφει συμβόλαιο συνοίκησης.

Εξομολογούμαι ότι δεν πιστεύω στον Θεό, σε κάποιον που υπάρχει δήθεν εκεί ψηλά στον ουρανό. Δεν πιστεύω επίσης ότι υπάρχει αιώνια ζωή των ψυχών, και ότι θα αναστηθούν στην Δευτέρα παρουσία κ.λπ. Μπορεί να το υποστηρίζει ο Χριστιανισμός, και ο Φιλόσοφος Πλάτων με παραλλαγές στην αρχαιότητα ,αλλά έκτοτε έχουν περάσει, έτη πνευματικού -επιστημονικού φωτός. Δεν πιστεύω επίσης, ότι αν κάνω ένα σωρό εγκληματικές πράξεις, και μετανιώσω, μετά προσέλθω στον ιερέα εκπρόσωπο του Θεού επί της γης, και του εξομολογηθώ, θα μου συγχωρηθούν οι πράξεις μου, τις οποίες ο Χριστιανισμός τις ονομάζει αμαρτίες. Η να προβώ σε άδικες πράξεις όπως π.χ εμπόριο ναρκωτικών, πλαστογραφίες κλοπή και αντιποίηση αρχής, και ύστερα να γράψω ένα βιβλίο για την αγάπη, παριστάνοντας τον μετανιωμένο.

Αμφισβητώ ακόμη και τον εαυτόν μου, αν είμαι μετανοιωμένος. Μπορεί και να το έπραξα ,επειδή ασχολήθηκαν μαζί μου  συστηματικά τα μέσα ενημέρωσης, για κερδίσω  χρήματα. Σας εξομολογούμαι ότι η ψυχή μου είναι μια άβυσσος,¨ «πότε είναι κόλαση και πότε παράδεισος» όπως λέει και τα λαϊκό άσμα. Αν πραγματικά εγκλημάτησα και ήλθα αντιμέτωπος με τον εαυτόν μου, και τις πράξεις μου και μετανόησα τότε η επιστήμη, έχει προβλέψει την βοήθεια την οποία θα λάβω για να ξεπεράσω τις τύψεις και τις ενοχές μου. Το βιβλίο βεβαίως βοηθάει για να βγάλω έξω τα εσώψυχα μου ,αρκεί να μην έχει εμπορικούς στόχους. Πρέπει βεβαίως εξάπαντος να προσέλθω σε ειδικό ψυχολόγο, ή ψυχίατρο για να κάνω ψυχοθεραπεία, προκειμένου να κατανοηθεί το βάθος των πράξεων μου ,για να μπορέσω να μαλακώσω τον πόνο μου από τις ενοχές, των πράξεων μου. Αν μου έχει μείνει τσίπα από αυτό που λέγεται συνείδηση.