Η ημέρα περιβάλλοντος γιορτάστηκε (στα Χανιά). Των βάσεων πότε;

Του Μανώλη Καπετανάκη *

(μια χρήσιμη συμβουλή σε ένα χρήσιμο δήμαρχο)

Πανηγυρικό  τόνο έδωσε ο δήμος Χανίων με τις εγνωσμένες οικολογικές «ευαισθησίες» τιμώντας τη μέρα περιβάλλοντος. Μάλιστα συμβολικά επιλέχτηκε σαν χώρος τέλεσης  των σχετικών εκδηλώσεων το παρουσία του τότε πρωθυπουργού Μητσοτάκη και σε προεκλογική περίοδο (τι καταπληκτικές πράγματι συμπτώσεις)  παραχωρημένο από το Υπουργείο Άμυνας στρατόπεδο Μαρκόπουλου. Ιδανική στιγμή στο πιο αρμόζον σημείο η επίσημη επομένως  ανακοίνωση από τα χείλη του Σημαντηράκη της δικαίωσης των αξιώσεων μεγάλης μερίδας πολιτών περί μετατροπής της συγκεκριμένης έκτασης σε ελεύθερης πρόσβασης  όαση πράσινου.

Ανακηρύχτηκε λοιπόν μεγαλοπρεπώς  η δημιουργία  ενός μητροπολιτικού πάρκου σύγχρονων προδιαγραφών. Και για τους «νοσηρά» δύσπιστους παρουσιάστηκε η έμπρακτη, η αδιάψευστη επιβεβαίωση αυτών των λαμπρών σχεδιασμών. Η ΑΜΕΣΗ χρήση δηλαδή σημαντικού μέρους των 52 στρεμμάτων σαν τόπος στάθμευσης αυτοκινήτων!!!!!

Προς αποφυγή βέβαια κάθε κακόβουλης παρεξήγησης διευκρινίστηκε ότι η λειτουργία του πάρκινγκ βρίσκεται υπό καθεστώς έκτακτων συνθηκών και έχει παροδικό χρονικό ορίζοντα. Μέχρις ότου εννοείται δρομολογηθούν και υλοποιηθούν οι διαδικασίες μετατροπής της περιοχής σε ένα επίγειο παράδεισο της φύσης. Τόσο προσωρινού χαρακτήρα, όσο πρόσκαιρο κάποτε υπήρξε το μονιμοποιημένο πλέον χαράτσι του ΕΝΦΙΑ.

Άλλωστε μια θέση παρκαρίσματος φυτρώνει ακαριαία. Αντίθετα το άτιμο το δέντρο απαιτεί δεκαετίες ανάπτυξης, μεγάλη σπατάλη νερού, πολλή φροντίδα και δεν λύνει το πρόβλημα της κυκλοφοριακής συμφόρησης της.

Απίθανος ο δήμαρχος μας. Άξιος του μισθού και της επανεκλογής του. Με μια κίνηση ικανοποιεί με αφορολόγητες υποσχέσεις, υπεκφυγές, ελιγμούς και παραπομπή στο …. αχανές και αδιόρατο μέλλον  το λαϊκό αίσθημα (και ενδεχομένως διεκδίκηση) περί διαβίωσης σε μια ανθρωπινή πόλη με παρενθέσεις αναψυχής σε ενδοαστικά άλση. Ενώ ταυτόχρονα και παραπλανώντας τους κατοίκους βάζει σε εφαρμογή τις γνήσιες «τσιμεντένιες» προθέσεις του.

Οπότε ευφυέστατα (και υπαινικτικά) έπραξε ο δήμαρχος δωρίζοντας εκείνη τη μέρα στους επισκέπτες του πάρκου …. αυτοκινήτων γλάστρες με γιασεμιά και βουκαμβίλιες. Είναι ομολογουμένως  η μόνη διέξοδος, ώστε να πρασινίσει η πόλη … από τα μπαλκόνια! Απορρίπτοντας συνάμα τη σκέψη κάποιου συμβούλου του να τις στολίσει με γυάλινες χάντρες, αφού έτσι θα εγείρονταν αρνητικοί συνειρμοί από τα παλιά, τα αποικιοκρατικά.

Όμως -κρίμα- γιατί αυτή η φαεινή πρωτοβουλία της δημοτικής αρχής να μείνει ανάδελφη;  Εντάξει , ο άλλος, ο πλανητικά «ευαίσθητος» σε ζητήματα που απασχολούν κοινωνίες και ανθρωπότητα  ΟΗΕ (με τις παραφυάδες του) θέσπισε πλειάδα θεματικών ημερών –επετείων. Ακόμη και για την καταπολέμηση των κουνουπιών!

Ας εισηγηθεί στον διεθνή (ιμπεριαλιστικό ακούγεται ωμότερο, αλλά είναι αληθέστερο) οργανισμό με νεωτεριστικό πνεύμα ο αιρετός μας άρχοντας τη θέσπιση πιο πρωτοποριακών και ουσιωδών. Όπως -παραδείγματος χάριν- της πείνας, που απογειώνεται με την ακρίβεια. Κορυφαίο γαρ το πρόβλημα του μισοάδειου στομαχιού και οι αυτοδιοικητικοί οφείλουν να κόπτονται πέραν των τοπικής εμβέλειας αρμοδιοτήτων τους και  για τις πιο ζωτικές ανάγκες του πληθυσμού. Τις πιο κρίσιμες και κεντρικής διάστασης έγνοιες του. Ωφέλιμη η πλατειούλα, ένα ασφαλτοστρωμένο σοκάκι ή ένα πάρκινγκ βαπτισμένο σε ονειρεμένο πάρκο (καθότι μόνο στα όνειρα μας θα το χαιρόμαστε). Επαινετέα η εναντίωση (τη συνάντησε κανείς μήπως;) στην επιβολή εξοργιστικού εισιτήριου πρόσβασης σε ιδιαίτερου κάλλους παραλίες.

Αλλά το επιμέρους θετικό καταποντίζεται σε μία γενικότητα απελπιστική για τις εργαζόμενες μάζες. Ή πιο αυστηρά κρίνοντας, ακόμη και το τοπικό συμφέρον της πλειοψηφίας του μόχθου δεν υπηρετείται από τους αυτοδιοικητικούς, όταν οι ίδιοι περιφρονούν (εθελοτυφλώντας σκόπιμα) τα ζέοντα  βάσανα του λαού. Εύθικτος για ένα ποδηλατοδρόμο ή για παρεμβάσεις διευκόλυνσης των ΑΜΕΑ και αναίσθητος για την εφιαλτική καθημερινότητα των δημοτών; Οι οποίοι δεν μπορούν με το εξευτελιστικό μεροκάματο να θρέψουν και σπουδάσουν  τα παιδιά τους. Παθαίνουν ηλεκτροπληξία με τον λογαριασμό του ρεύματος. Ταξιδεύουν με τραίνα θανάτου. Πνίγονται ή καίγονται εξαιτίας του ακραίου φαινόμενου, της κρατικής αδιαφορίας. Προλαβαίνει τα καθυστερημένα ασθενοφόρα ο γρηγορότερος χάρος. Πατάσσονται συνδικαλιστικές ελευθερίες και ξυλοφορτώνονται οι απεργοί. Δολοφονεί η εργοδοτική ασυδοσία. Το καπιταλιστικό σύστημα υποθάλπει τον φασισμό, ξεπουλά τη συλλογική περιουσία της χώρας βαθαίνοντας την εξάρτηση και κυριεύεται από την πάντα ολέθρια για τους από κάτω εθνικιστική υστερία.

Άρα πληθώρα οι πιθανολογούμενες προτάσεις, που και άλλες τόσες μέρες να είχε ο χρόνος, θα γέμιζαν με γιορτασμούς. Αφιερωμένες σε ανεργία, πνιγμό προσφύγων, μνημόνια, λεηλασία λαϊκών δικαιωμάτων, λιμό εν μέσω κρίσεων υπερπαραγωγής και αμέτρητες άλλες.

Δεν θα συγχωρούνταν μολαταύτα και κυρίως στα Χανιά η μη απόδοση τιμών στην ύπαρξη μίας κατάστασης, όπου διαδραματίζει τεράστιο ρόλο στο νομό μας. Στην παρουσία των αμερικάνικων βάσεων. Άλλωστε και ο δήμαρχος κατανοώντας τη σημασία τους από τους πρώτους παράγοντες που συνάντησε άμα τη αναλήψει των καθηκόντων του και δίνοντας τα διαπιστευτήρια του, ήταν ο διοικητής τους. Στο εγκάρδιο κλίμα που μεσολάβησε τότε, φέρεται να δήλωσε: «κ. διοικητή ιδού το πολεμικό μετερίζι σας, η πόλη σας μαζί με τι παλλακίδες της».

Απλά το τραγικό δίλλημα σε εκείνη την περίπτωση είναι τι δώρο θα προφέρεται τότε στους προσερχόμενους ντόπιους. Η κλήρωση για την κατασκευή ενός ιδιωτικού πυρηνικού καταφύγιου σαν προφύλαξη από το δεδομένο της κλειδωμένης στόχευσης μας από ρωσικούς πυραύλους και των αυξημένων κινδύνων ένεκα της παρόξυνσης του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού στην Ουκρανία, απορρίφθηκε λόγω απαγορευτικά υπέρογκου κόστους. Η διανομή σκευασμάτων χημειοθεραπείας εξαιτίας της μεγάλης συχνότητας καρκινοπαθών (με ευθύνη προφανώς των βάσεων) αποκλείστηκε κατόπιν σύστασης του πανεπιστημιακού καθηγητή της ΝΔ με το επιχείρημα αλά Καιάδα του ενδεχόμενα άσκοπου ξοδέματος χρημάτων σε καταδικασμένες ψυχές και σε βάρος των επενδυτικών κινήτρων.

Τελικά η λύση εντοπίστηκε σε κάτι απόλυτα αντιπροσωπευτικό, ταιριαστό και πάμφθηνο (σαν τις γλαστρούλες): νεκροκεφαλές!

* μέλος της Πρωτοβουλίας Αντίστασης

"google ad"