Η θέση μας για το μεταναστευτικό

Γράφει ο Γιώργος Ιεροδιάκονος

Μέλος του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου (Ε.ΠΑ.Μ.)

«Ρατσισμός»… Μία λέξη που ενώ ως έννοια μάς είναι κατανοητή, ωστόσο απουσιάζει από το λεξιλόγιο της Ελληνικής Κοσμοθέασης, καθώς το «Ελληνικόν», ως ανθρωποκεντρικό σύστημα αξιών, δεν αποδέχεται και ούτε επικροτεί διακρίσεις στη διαφορετικότητα.

Αντιθέτως, όπως έχει καταδείξει έως σήμερα η Ιστορία, κάθε φορά που η ανθρωπότητα χρειάστηκε να…

κάνει ένα βήμα προόδου (Αναγέννηση, Ανθρωπισμός), στοχεύοντας στην εξέλιξη και την ευτυχία του ανθρώπου, στράφηκε υποχρεωτικά στο πνευματικό κληροδότημα των Ελλήνων.

Σ’ εκείνο ακριβώς το κληροδότημα στρεφόμαστε κι εμείς σήμερα, που οι καιροί απαιτούν μεγάλα βήματα ανθρωπιάς, αλληλεγγύης, αλληλοκατανόησης και ειρήνης.

Ο Έλληνας άνθρωπος έχει τη δέουσα σεμνότητα. Δεν είναι όμως μετριόφρων. Ούτε υποκριτής. Γνωρίζει το μέγεθος της αξίας του και δεν έχει κανένα πρόβλημα να αυτοπροσδιοριστεί συγκριτικά με άλλους λαούς. Έχει όμως ταυτόχρονα και επίγνωση των αδυναμιών του, ενώ παράλληλα δεν διακατέχεται από κανένα απολύτως σύμπλεγμα όταν πρόκειται να αναγνωρίσει την αξία άλλων εθνών.

Ας απομονώσουμε ανθρώπους και ομάδες που εκφράζουν μικρά ή μεγάλα συμφέροντα, που δεν έχουν ηθικούς φραγμούς και στηρίζονται στην άγνοιά μας. Ας απομονώσουμε αυτούς που παρουσιάζουν τη διαφορετικότητα ως μειονέκτημα, ως κατωτερότητα, ως αιτία συγκρούσεων, που εκμεταλλεύονται τον άνθρωπο και διαχειρίζονται τη βία, σωματική και ψυχική. Αλλά ταυτόχρονα να αποκαλύψουμε και τον στόχο της διεθνούς εξουσίας που επινόησε την άτοπη έννοια της «πολυ-πολιτισμικότητας», ως παγίδα, βεβαίως, άμβλυνσης της διαφορετικότητας, ακριβώς για να πλήξει την κοινωνική συνοχή των εθνών, προκειμένου να χαλιναγωγήσει τις «ανεθνικές» μάζες με μια ενιαία μέθοδο ελέγχου. Να αποκαλύψουμε επίσης όλους εκείνους που συντονίζονται άρρηκτα μεταξύ τους (κυβερνήσεις, ΜΚΟ, μαφία, διακινητές μαύρης σάρκας). Δεκάρα δεν δίνουν για τους εξαθλιωμένους κακομοίρηδες που η διεθνής χούντα εξεδίωξε από τις πατρίδες τους και τους στοιβάζει, τον ένα πάνω στον άλλο, στην πολύπαθη πατρίδα μας. Την δουλειά τους κάνουν, και την κάνουν πολύ καλά, και αμείβονται ακόμα καλύτερα, γι’ αυτές τους τις υπηρεσίες προς τα διεθνή τρωκτικά που πίνουν το αίμα των λαών.

Με το να αποστρέφουμε το βλέμμα από το πρόβλημα, ή απλώς να το αναθεματίζουμε, δεν οδηγούμαστε σε λύση. Οι λύσεις απαιτούν θάρρος, γνώση όλων των πτυχών του προβλήματος, θετικό πνεύμα, ρεαλιστικές και αποτελεσματικές παρεμβάσεις.

Στο πλαίσιο της επίγνωσης και του σεβασμού της διαφορετικότητας λέμε: Ναι, είμαστε διαφορετικοί! Ας βρούμε τις απαραίτητες ισορροπίες και τους δικαιότερους τρόπους, ώστε να ζούμε όλοι μαζί σύμφωνα με τις ιδιαίτερες αντιλήψεις μας, ο κάθε λαός ελεύθερος στην δική του πατρίδα, να συνυπάρχουμε αρμονικά και ειρηνικά στον κοινό πλανήτη που μας φιλοξενεί, γιατί η ίδια η ζωή και η φύση μάς θέλει όλους!

Ένα παλλαϊκό, πατριωτικό και δημοκρατικό Μέτωπο, οφείλει πρωτίστως να εμφορείται από αξίες που πηγάζουν ευθέως από τη διαχρονική δημοκρατική σκέψη και πολιτειακή εμπειρία, από τον ευρωπαϊκό και νεοελληνικό διαφωτισμό και να τάσσεται ενάντια σε κάθε διάκριση που αφορά στη ΦΥΛΗ, ΚΑΤΑΓΩΓΗ, ΘΡΗΣΚΕΙΑ, φύλο, ειδικές ανάγκες και ιδιαιτερότητες των ατόμων. Ένα Μέτωπο που αγωνίζεται για ουσιαστική Δημοκρατία και Ανθρωπισμό, οφείλει να επιδιώκει μία δικαιότερη κοινωνία μέσω της ΛΟΓΙΚΗΣ και του αλληλοσεβασμού και να οραματίζεται έναν κόσμο ανθρώπων απαλλαγμένο από δεισιδαιμονίες, εμμονές και προλήψεις, έναν κόσμο της Επικοινωνίας και της Γνώσης, έναν κόσμο ισοδύναμων ευκαιριών.

Από την άλλη πλευρά όμως, πρέπει να δηλώνει σε όλους τους τόνους την αντίθεσή του σε κάθε σχέδιο αφομοίωσης των λαών και των εθνών σε μια «σούπα μαζανθρώπων», χωρίς ιδανικά, χωρίς συνείδηση της διαφορετικότητάς τους, έρμαια στις ορέξεις της διεθνούς εξουσίας. Το κάθε έθνος έχει δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό του, δικαίωμα στην διαφορετικότητά του και κυρίως οφείλει να αγωνίζεται για την εθνική του ανεξαρτησία.

Το δικό μας όραμα εστιάζει στην ανάγκη επιστροφής στο δοκιμασμένο από τους προγόνους μας πολιτειακό πολίτευμα της δημοκρατίας. Της πραγματικής δημοκρατίας που δεν έχει ανάγκη από μεσάζοντες. Της δημοκρατίας που βασίζεται στην ενεργοποίηση των πολιτών. Και ο πολίτης πάντοτε αναφέρεται στην Πόλη. Η έννοια του «παγκόσμιου πολίτη», που τώρα τελευταία αναμασάται από διάφορα διεθνή κέντρα εξουσίας, αν όχι παιδαριώδης, είναι τουλάχιστον ύποπτη. Δεν νοείται πολίτης του κόσμου, διότι ο κόσμος είναι και πρέπει να είναι ανομοιογενής. Οι μόνοι που θέλουν τον κόσμο Έναν και Ενιαίο, είναι εκείνοι που επιθυμούν την καθυπόταξή του.

Ένα Δημοκρατικό-Πατριωτικό Μέτωπο, εμφορούμενο από αξίες που εδράζονται ευθέως στην αθάνατη και διαχρονική Ελληνική φιλοσοφική σκέψη και δημοκρατική εμπειρία, δεν μπορεί παρά να υπερασπίζει το δικαίωμα της πολυμορφίας, της ποικιλότητας και λυσσαλέος αντίπαλος κάθε είδους ρατσισμού με οποιανδήποτε μορφή κι αν εμφανίζεται. Αλλά ταυτόχρονα και αντίθετο σε κάθε εκ των άνωθεν σχεδιασμό αφομοίωσης των εθνοτήτων.

Είμαστε διαφορετικοί! Και επιθυμούμε να διατηρήσουμε την διαφορετικότητά μας. Όλοι οι λαοί! Όλα τα έθνη! Μπορούμε να μονιάσουμε. Μπορούμε να συνεννοηθούμε και να συνεργαστούμε όλοι μαζί. Φτάνει να κατανοήσουμε την ευτυχία της διαφορετικότητάς μας και συνάμα να σεβαστούμε την διαφορετικότητα των άλλων λαών. Και κυρίως, να αντιταχθούμε στα σχέδια των διεθνών εξουσιαστών, που απεργάζονται μεθοδικά την διάρρηξη τής, διαφορετικής για κάθε λαό, εθνικής και κοινωνικής του συνοχής.

Σ’ αυτά ακριβώς τα ιδεώδη οφείλουμε να προστατεύσουμε την δική μας εθνική και κοινωνική συνοχή, ακριβώς στον ίδιο βαθμό που θα αναγνωρίζαμε το αυτό δικαίωμα σε κάθε άλλο λαό. Για να είμαστε σε θέση να προωθούμε αποτελεσματικά την πολιτική της αλληλεγγύης και της αλληλοκατανόησης, οφείλουμε πρωτίστως να διαφυλάξουμε την δυνατότητα άσκησης απρόσκοπτης πολιτικής, χωρίς τον ελλοχεύοντα κίνδυνο αλλαγής των εθνογραφικών μας στοιχείων. Εάν οι Έλληνες μετατραπούν σε μειοψηφία μέσα στην ίδια τους την πατρίδα κι αν οι λαοί της Ευρώπης και του πλανήτη γενικότερα μεταλλαχθούν σε αγέλες μετακινούμενων «μαζανθρώπων» αναζήτησης εργασίας στα σκλαβοπάζαρα των «αφεντάδων», τότε το ρολόι του πολιτισμού θα έχει αναπότρεπτα σταματήσει.

Ήδη στην Ελλάδα υπάρχουν πλέον εκατομμύρια παράνομοι «μετανάστες» (ουσιαστικά, δούλοι των διακινητών τους και υποχείρια των ντόπιων επικυρίαρχων). Καθημερινά, σύμφωνα με τα στοιχεία, εισβάλλουν στην Ελληνική επικράτεια 450 άτομα μόνο από τα χερσαία Ελληνο-Τουρκικά σύνορα στον Έβρο. Ένα μουσουλμανικό χωριό προστίθεται καθημερινά στην Ελλάδα. Και οι στρατιές που θα έρθουν είναι ατελείωτες. Σύμφωνα με μια πρόσφατη έκθεση του Εμπορικού Επιμελητηρίου Κωνσταντινούπολης, ήδη πάνω από ένα εκατομμύριο λαθρομετανάστες συνωστίζονται στα δυτικά παράλια της Τουρκίας για να περάσουν στο ελληνικό έδαφος.

Το πρόβλημα δεν έγκειται μόνο στην ιστορική διαπίστωση ότι ουδέποτε εισβολείς έχουν ποτέ ενσωματωθεί στις χώρες υποδοχής. Είμαστε σταθερά αντίθετοι σε κάθε μορφή αφομοίωσης των λαών και των εθνών στην οποιανδήποτε πολυπολιτισμική σούπα. Αντιθέτως, αντιλαμβανόμαστε την φυσική ανάγκη κάθε λαού να διαφυλάσσει τον ιδιαίτερο χαρακτήρα και τον πολιτισμό του.

Εκεί όμως έγκειται το πρόβλημα και εκεί ακριβώς επενδύουν οι μηχανορράφοι εξουσιαστές. Ακριβώς σ’ αυτή την φυσική ανάγκη. Διότι αν πράγματι οι σχεδιασμοί τους ολοκληρωθούν, εάν δηλαδή καταφέρουν να μετατρέψουν την κάθε χώρα σε ένα άθλιο πολυπολιτισμικό καζάνι, τότε καμία χώρα, κανένα έθνος και λαός δεν θα μπορεί πλέον να αντιτάξει τα αντιστατικά του κύτταρα στους επίδοξους εξουσιαστές, διότι, πολύ απλά, εκείνα τα αντιστατικά κύτταρα θα έχουν μολυνθεί ανεπανόρθωτα.

Ένα πρωτοπόρο εθνικοαπελευθερωτικό Μέτωπο οφείλει να διακηρύσσει σε όλους τους τόνους ότι, απέναντι στην διαφαινόμενη παγκόσμια διακυβέρνηση αντιστεκόμαστε ως έθνος και όχι σαν …μάζα κρεατομηχανής. Και όταν λέμε έθνος δεν αναφερόμαστε βέβαια στην μεταφυσική θεώρησή του, αλλά στην διαχρονική και αδιάλειπτη ενότητα του λαού. Η διατήρηση της εθνικής μας ομοψυχίας αυτόν ακριβώς τον σκοπό εξυπηρετεί.

Η αυτή παραίνεση απευθύνεται και στις ορδές των εξαθλιωμένων εισβολέων, οι οποίοι σε αντίθεση με τους συμπατριώτες τους, που ορθώς παραμένουν στις πατρογονικές τους εστίες και αντιστέκονται με όσα μέσα διαθέτουν απέναντι στην μεθοδικά επιχειρούμενη εξαχρείωσή τους, εκείνοι, ως λούμπεν στοιχεία, αναζητούν διέξοδο δια της φυγής.

Η διακηρυγμένη αδιαπραγμάτευτη θέση μας για την ανάγκη συνεργασίας και αλληλεγγύης των λαών, οφείλει να στηλιτεύει επίσης και την αυταπάτη που επιμελώς καλλιεργείται σε εκχυδαϊσμένα τμήματα των λαών να αναζητούν στους σκουπιδοτενεκέδες της αλλοδαπής την χίμαιρα της προσωπικής τους απόδρασης. Σαφώς και διατρανώνουμε την αναγκαιότητα σύσφιξης των σχέσεων του λαού μας με όλους τους λαούς, για παράδειγμα του Πακιστάν, του Αφγανιστάν, του Μπαγκλαντές, όμως εκείνοι οι λαοί βρίσκονται στο Πακιστάν, στο Αφγανιστάν και στο Μπαγκλαντές και όχι στα εγκληματικά λημέρια των κατειλημμένων γειτονιών μας.

Ουαί κι αλίμονο αν αυτοπαγιδευτούμε σε μια στρεβλή αντίληψη ότι όλα εκείνα τα περιπλανώμενα στίφη αποτελούν τμήμα μιας ομιχλώδους εργατικής τάξης, στην οποία υποτίθεται ότι υπαγόμαστε κι εμείς ως δήθεν ταξικά τους «αδέρφια». Η εργατική τάξη υφίσταται μόνο στον βαθμό που τα μέλη της αντιλαμβάνονται την δεσπόζουσα θέση τους μέσα σε μια γενικότερη φυσική οντότητα, ως τμήμα ενός λαού και ενός έθνους. Σε ποιον λαό και σε ποιο έθνος άραγε αναφέρονται εκείνα τα παντελώς απολιτίκ περιπλανώμενα λούμπεν στοιχεία, των οποίων η μοναδική τους έγνοια μέσα στο διεθνές κύκλωμα δουλεμπορίας που τους διακινεί είναι το άθλιο δουλικό μεροκάματο που θα τους παρέχεται από τους «επενδυτές» αποικιοκράτες των Ειδικών Οικονομικών Ζωνών (Ε.Ο.Ζ.);

Να γιατί συνωστίζονται στην ελληνική επικράτεια κοντά στα 3 εκατομμύρια (ίσως και πολύ περισσότεροι) λαθρομετανάστες από απανταχού γης. Τους προορίζουν οι νέοι αποικιοκράτες για δούλους στις αποσχισθείσες από τον ελληνικό εθνοχώρο Ειδικές Οικονομικές Ζώνες, οι οποίοι βεβαίως θα δουλεύουν για ένα ξεροκόμματο ψωμί εις βάρος των ιθαγενών.

Για την αντιμετώπιση του μεγίστου αυτού προβλήματος, οφείλουμε να πάρουμε ξεκάθαρες θέσεις. Κατ’ αρχήν το πρόβλημα δεν λύνεται όσο αφήνουμε ανέπαφο το υφιστάμενο πολιτικό Σύστημα που τους διακινεί και τους χρησιμοποιεί προς όφελός του. Άμα δεν διεκδικήσουμε μια αληθινά δημοκρατική και πατριωτική διακυβέρνηση της χώρας που θα μας λυτρώσει από τον θανάσιμο εναγκαλισμό με το καθεστώς πολιτικής και επιχειρηματικής ασυδοσίας που βασιλεύει σήμερα, η βιομηχανία δουλεμπορίου δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί. Μόνο μετά την ανάληψη της πολιτικής εξουσίας από μια λαϊκή-πατριωτική κυβέρνηση και την ανάκτηση της εθνικής μας κυριαρχίας θα μπορέσει προοπτικά να υλοποιήσει τις κάτωθι πολιτικές:

α) άμεση απόσυρση όλων των ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων στα πλαίσια συμμετοχής της χώρας μας στα ΝΑΤΟϊκά στρατεύματα κατοχής στο Αφγανιστάν, στην Λιβύη και αλλού, η οποία εκτός του ότι επιφέρει τεράστιο οικονομικό κόστος για τον λαό μας, ταυτόχρονα συντελεί και στην μεθοδευμένη παραγωγή εξαθλιωμένων λαθρομεταναστών.

β) μονομερής καταγγελία των συμβάσεων Δουβλίνου και Σένγκεν, ώστε να διευκολυνθούν όλοι όσοι μετανάστες επιθυμούν να μεταβούν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και άμεση απέλαση όλων των παρανόμως εισελθόντων στις χώρες καταγωγής τους, όπως προβλέπεται από την ισχύουσα νομοθεσία.

γ) απόδοση πλήρη εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων και υποχρεώσεων σε όλους τους νόμιμους μετανάστες και άμεση απέλαση όσων παραβιάζουν τις διατάξεις της σχετικής νομοθεσίας.

δ) ενίσχυση της φύλαξης των Ελληνικών συνόρων (θαλασσίων και χερσαίων), κατά κύριο λόγο από τις δυνάμεις του Ελληνικού Στρατού, οι οποίες δυνάμεις θα αφεθούν ελεύθερες να πράττουν το καθήκον τους.

ε) άμεση φυλάκιση των συλληφθέντων δουλεμπόρων (είτε Τούρκων είτε Ελλήνων), που μεταγάγουν επιδοτούμενους «μετανάστες» στην Ελλάδα, αλλά και του πολιτικού προσωπικού που τους επιστατεύει, με βαριές ποινές που θα εκτίονται εξ’ ολοκλήρου σε ελληνικές φυλακές.

στ) άμεση δήμευση όποιου κτιρίου ανήκει σε Έλληνα υπήκοο και το ενοικιάζει σε παράνομους εισβολείς με σκοπό τον προσωπικό του πλουτισμό και την εκμετάλλευση της δυστυχίας τους.

Τα παραπάνω θα εδραιώσουν στην παγκόσμια συνείδηση, ότι η Ελληνική επικράτεια δεν είναι πλέον ξέφραγο αμπέλι. Θα αποτελέσει ισχυρό χτύπημα στο κύκλωμα των διεθνών δουλεμπόρων που τους διακινούν. Αλλά και οι ίδιοι οι εισβολείς, πολύ πιο δύσκολα θα ξεκινούν από τις απομακρυσμένες χώρες τους για το μακρύ και πανάκριβο (προφανέστατα επιδοτούμενο) ταξίδι προς την Ελλάδα, όταν δίπλα τους, στο χωριό τους, θα υπάρχουν άνθρωποι επαναπατρισμένοι, που θα τους μεταφέρουν το μήνυμα ότι η Ελλάδα έχει πλέον φυλασσόμενα σύνορα.

Αν η Ελλάδα, η Ευρώπη, ο κόσμος, κλείσουν τις προσβάσεις στον μετακινούμενο αυτοεξευτελισμό, τότε όλα εκείνα τα λούμπεν στοιχεία θα υποχρεωθούν να αντικρίσουν την οικτρή πραγματικότητα κατάματα. Και η πραγματικότητα είναι ότι το πρόβλημα δεν εξωραΐζεται, ούτε παρακάμπτεται. Η ψευδαίσθηση της απόδρασης απλώς το περιφέρει μαζί της στις φθαρμένες σόλες της αυτοκαταστροφικής

περιπλάνησης. Κι αυτή η περιπλάνηση πρέπει να ανακοπεί άμεσα

"google ad"