“Πού ήταν η Πρόνοια όταν σπιτονοικοκύρης έκοψε από πάμφτωχη οικογένεια με τρία ανήλικα παιδιά το νερό μες στο καλοκαίρι γιατί χρώσταγαν ενοίκια;”

Η Κατερίνα Βουτετάκη, δημοτική σύμβουλος Δήμου Χανίων, με κείμενο που έδωσε στη δημοσιότητα προχώρησε σε ένα ευρύ κατηγορώ για αυτό που χαρακτηρίζει ως ανυπαρξία κοινωνίας πολιτικής εκ μέρους του «εύρωστου» Δήμου Χανίων. Αναφέρεται σε μία σειρά περιπτώσεις που ενώ ήταν αναγκαία η παρέμβαση των υπηρεσιών του Δήμου δεν έγινε τίποτα.

Διαβάστε τι αναφέρει:

Κάτω από τις κυβερνητικές πολιτικές λιτότητας που υποστελεχώνουν τις δημόσιες υπηρεσίες, φτωχοποιούν πάρα πολλούς ανθρώπους, ενώ ενισχύουν την μειοψηφία αυτών που κατέχουν τον πλούτο, θα περίμενε κανείς από έναν «εύρωστο» Δήμο να εστιάζει πάνω σε θέματα κοινωνικής πολιτικής, ώστε να δίνεται προτεραιότητα στις ανάγκες που αφορούν τον βιοπορισμό και την ποιότητα ζωής των πολιτών.

Θα περίμενε μια δομή τοπικής αυτοδιοίκησης να είναι σε μια συνεχή διεκδίκηση από την Πολιτεία και από την εκάστοτε κυβέρνηση για όλα αυτά που είναι αναγκαία για την εξυπηρέτηση και ικανοποίηση των αναγκών των δημοτών του.

Θα περίμενε κανείς τη συνεχή, σταθερή, συστηματική συνεργασία όλων των φορέων Δήμου Περιφέρειας εκκλησίας δομών υγείας αλλά και σίγουρα των συλλογικοτήτων αλληλεγγύης που σχετίζονται με ζητήματα στέγασης, παροχής τροφής, νερού, ηλεκτρικού ρεύματος, εργασίας, υγείας, παιδείας.

Θα περίμενε κανείς πρωτοβουλίες από το Δήμο Χανίων απεύθυνσης και προς ιδιώτες για τη στήριξη αυτών των ζητημάτων π.χ. προσφορά κλειστών κατοικιών για άστεγους με ανάληψη από το Δήμο διαφόρων εξόδων (π.χ. ΕΝΦΙΑ ρεύμα, νερό) ή τη συμβολή τους για την εξεύρεση θέσεων εργασίας.

Θα περίμενε κανείς σε ένα Δήμο με υψηλά δημοτικά τέλη να κάνει εισπράξεις από τις μεγάλες επιχειρήσεις που υπάρχουν και διαφεύγουν εις βάρος των οικονομικά αδύνατων στρωμάτων και τα τέλη να είναι ανταποδοτικά.

Θα περίμενε κανείς τόσα κλειστά δημόσια κτήρια με σχεδιασμό και διάλογο, να χρησιμοποιηθούν για τις ανάγκες των δημοτών.

Θα περίμενε κανείς ο δήμος να έχει πάρει θέση σε σχέση με την αυξανόμενη τουριστικοποίηση των πάντων, τα υψηλά ενοίκια, τη δυσκολία εξεύρεσης σπιτιού προς ενοικίαση, τους αποκλεισμούς που θέτουν και τους περιορισμούς στη διάρκεια ενοικίασης.

Θα περίμενε κανείς η υπηρεσία της Πρόνοιας του Δήμου Χανίων να παρέχει ουσιαστική  στήριξη στους οικονομικά αδύναμους συμπολίτες μας και σε όλες τις ευπαθείς κοινωνικά αδύναμες ομάδες που ολοένα διευρύνονται. Από τους ανασφάλιστους στα ταμεία λόγω χρεών ως τους αναπληρωτές δασκάλους ή τον κάθε λογής εργαζόμενο στον δημόσιο ή στον ιδιωτικό τομέα με βασικό μισθό 420 ή 620 ευρώ το μήνα. Θα μπορούσε να παραδειγματιστεί από άλλους δήμους που ενισχύουν τέτοιες ομάδες προσφέροντας έκτακτα βοηθήματα ειδικά για λόγους υγείας.

Στο δικό μας Δήμο, το Δήμο Χανίων δε συμβαίνουν αυτά.

Αντίθετα πριν από λίγο καιρό εμφανίστηκε ότι υπάρχει κωδικός για τις ανάγκες άπορων, αστέγων που όμως παρέμενε ΑΔΙΑΘΕΤΟΣ !

Είναι πάρα πολλοί οι άνθρωποι που σιτίζονται μέσω των συσσιτίων της Μητρόπολης, του Αγίου Γεωργίου στα Κατσιφαριαννά, των συσσιτίων της Σπλάντζιας εδώ και πάρα πολλά χρόνια.  Αξιοσημείωτο είναι ότι προσέφεραν σε κάθε ενδιαφερόμενο φαγητό χωρίς να ζητάνε χαρτιά και φορολογικές δηλώσεις εκτός τα συσσίτια της Μητρόπολης (με την εξαίρεση κάποιων ενοριών που δεν ζητάνε χαρτιά). Όμως πλέον κανένας δεν σιτίζεται το βράδυ ή τις Κυριακές μετά το κλείσιμο της Κοινωνικής Κουζίνας  με την έμπρακτη καθημερινή αλληλεγγύη που προσέφερε αδιάκοπα για μια εφταετία. Έχουν ρωτηθεί οι σιτιζόμενοι αν έχουν και άλλα προβλήματα, όπως στέγασης, θέρμανσης κλπ. Αλήθεια που είναι το κοινωνικό εστιατόριο του Δήμου;

Πού είναι η συμβολή της Πρόνοιας σε συνεργασία με άλλους φορείς σε περιπτώσεις έξωσης, την εξεύρεση άλλης κατοικίας ή στην μεταφορά πραγμάτων για τις οικονομικά και κοινωνικά ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, καθώς κάποιοι από αυτούς είναι ασθενείς ή ηλικιωμένοι και δεν είναι ούτε καν σε θέση να διαβάσουν τις αγγελίες μόνοι τους, όπως το παράδειγμα 76χρονου με χρόνιο νόσημα που για 2,5 μήνες κοιμόταν καθιστός στο κυλικείο του νοσοκομείου, καθώς δεν βρισκόταν κάνεις να τον βοηθήσει να βρει σπίτι πληρώνοντας ο ίδιος το ενοίκιο.

Και αναρωτιέται κάνεις πού είναι η Πρόνοια στο Δήμο Χανίων όταν κραυγαλέα περιστατικά με ανθρώπους που εμφάνισαν σοβαρότατα προβλήματα υγείας όπως καρκίνο και που δεν είχαν τη δυνατότητα να πληρώσουν το εισιτήριο του λεωφορείου για να φύγουν από το νοσοκομείο ή τη δυνατότητα να πληρώσουν το ενοίκιο του σπιτιού τους ή τη δυνατότητα να πληρώσουν κάποιο  συνοδό, όταν δεν ήταν σε θέση να αυτοεξυπηρετηθούν και όταν ζήτησαν έκτακτη οικονομική βοήθεια από το δήμο πήραν την απάντηση «δεν έχουμε έκτακτα βοηθήματα, το υπουργείο τα έχει κόψει». Και αν κακώς το Υπουργείο τα έκοψε τι πρωτοβουλία πήραν για να τους βοηθήσουν και ποια η διεκδίκηση για να αλλάξει θεσμικά η κατάσταση;

Πού είναι η Πρόνοια του Δήμου Χανίων, όταν  σε μια νεαρή κοπέλα μεγαλωμένη σε ίδρυμα, χωρίς οικογενειακή στήριξη και σε κατάσταση εγκυμοσύνης χωρίς σύντροφο, που υπέβαλε αίτημα για έκτακτη οικονομική ενίσχυση η απάντηση ήταν αρνητική.

Πού ήταν η Πρόνοια όταν σε οικογένεια με τρία ανήλικα παιδιά (το ένα ΑΜΕΑ) ο σπιτονοικοκύρης διέκοψε το νερό μες στο καλοκαίρι γιατί χρώσταγαν ενοίκια.

Πού είναι η Πρόνοια όταν σε οικογένεια με δύο ανήλικα παιδιά, με γονείς με υψηλά ποσοστά αναπηρίας και ενώ η σύνταξή τους καθυστερούσε δύο χρόνια μέσω του ΕΦΚΑ το μόνο που σύστησε ήταν το κοινωνικό παντοπωλείο ως βοήθημα. Άραγε μια σακούλα με τρόφιμα είναι η μοναδική ανάγκη των ανθρώπων;

Πού είναι η Πρόνοια όταν φιλοξενούνται στην παιδιατρική κλινική του νοσοκομείου ανήλικα παιδιά κατ’ εντολή εισαγγελέα γιατί οι γονείς τους κρίθηκαν ακατάλληλοι, πάρα τη διαφωνία παιδιάτρων ότι είναι υγιή και δεν πρέπει να βρίσκονται σε κλινική. Γιατί δεν βοήθησε προτείνοντας άλλο χώρο φιλοξενίας ή έστω πληρώνοντας τις αποκλειστικές νοσοκόμες καθώς πρέπει να είναι κάποιος δίπλα στα παιδιά μέχρι να αποφασιστεί το πού θα πάνε.

Πού είναι ο μόνιμος χώρος προσωρινής φιλοξενίας των προσφύγων όταν καταφτάνουν με καραβιές. Γιατί πρέπει να στοιβάζονται σε ακατάλληλους χώρους όπως η παλιά ηλεκτρική ή το κλειστό κολυμβητήριο στο Ακρωτήρι; Ποιά είναι η συμβολή της Πρόνοιας σε κάρτες τηλεφώνων απαραίτητες για να επικοινωνήσουν με τους συγγενείς τους, σε ρουχισμό, θέρμανση. Ποια η ενημέρωση και η συνεργασία με συλλογικότητες αλληλεγγύης;

Γιατί δε συνεδριάζει το συμβούλιο Ένταξης Μεταναστών που με τόσο κόπο στήθηκε;

Τα προγράμματα για τους Ρομά μέσω ΕΣΠΑ για κατοικία και εξεύρεση εργασίας γιατί δεν έχουν  υλοποιηθεί;

Γιατί στο Δήμο Χανίων δεν είναι σε εφαρμογή ο θεσμός του συνήγορου του Δημότη;

Γιατί σε κάποια τμήματα της Πρόνοιας του Δήμου Χανίων οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να απευθύνονται μέχρι τις 1:00 το μεσημέρι;

Πού είναι η συμβολή της Πρόνοιας στην κάλυψη των εξόδων για την επικοινωνία απόρων ή αστέγων ανθρώπων με τις οικογένειες τους και για την κάλυψη εξόδων όπως γυαλιών, μασελών…

Πού είναι η συνοδεία προσωπικού σε κάποιους ανήμπορους ανθρώπους όταν χρειάζεται να πάνε σε υπηρεσίες και δεν γνωρίζουν πώς να κινηθούν, ούτε έχουν πρόσβαση σε email.

Γιατί δεν καλύπτονται τα έξοδα για την έκδοση ταυτότητας ή διαβατηρίου;

Γιατί δεν υπάρχει συμφωνία της Πρόνοιας και των ΚΤΕΛ των ακτοπλοϊκών γραμμών για δωρεάν μετακίνηση για λόγους υγείας ή για την τακτοποίηση χαρτιών σε Πρεσβείες σε άπορους συμπολίτες μας;

Πού είναι η Πρόνοια του Δήμου Χανίων να καλύψει τις ανάγκες απόρων ή άστεγων ασθενών όπως υποσέντονα, πάνες, στρώμα κατακλίσεων καθ’ όλη τη διάρκεια της νοσηλείας τους; Γιατί όταν παίρνουν άστεγοι εξιτήριο με σοβαρά ζητήματα υγείας, όπως κατάγματα, εγκαύματα και στα δύο πόδια με μετέπειτα ακρωτηριασμό, με κύρωση στο συκώτι… και επιστρέφουν στο καταφύγιο αστέγων η αντιμετώπιση είναι το πρωί να τους βγάζουν έξω στο δρόμο σε οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες αδιαφορώντας για την υγεία τους;

Πού είναι η συμβολή της Πρόνοιας στα έξοδα για την επιτέλεση της ταφής απόρων και αστέγων συνανθρώπων μας.

Πού είναι η συμβολή της Πρόνοιας και η ανάληψη γραφειοκρατικών διαδικασιών που ζητούνται σε άπορους η άστεγους για τη χορήγηση κάποιου επιδόματος;

Πού είναι η παρέμβαση όταν αιτία να αποκλείονται άποροι από επιδόματα είναι η ανυπαρξία συμβολαίου ενοικίασης καθώς αρκετοί ιδιοκτήτες δεν το τηρούν.

Πού είναι η ουσιαστική παρέμβαση στο δρόμο και η συνεργασία με τα Κέντρα Κοινότητας (που έχουν επαφή με τόσους ανθρώπους) τους σχετικούς φορείς και τις δομές αλληλεγγύης για τις πολυποίκιλες ανάγκες αστέγων συμπολιτών, όταν υπάρχει ομόφωνη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου για την παρέμβαση αυτή.

Τι γίνεται με τις έκτακτες περιπτώσεις φιλοξενίας στο καταφύγιο αστέγων που προκύπτουν μέσα στο Σαββατοκύριακο; Πρέπει να περιμένουν να έρθει η Δευτέρα για να τους κάνουν δεκτούς;

Γιατί λειτουργεί το καταφύγιο αστέγων μόνο τη νύχτα (μόνο τώρα τελευταία ανοίγει το πρωί λόγω καιρικών συνθηκών) παρά τις συνεχείς πιέσεις για δημιουργία ξενώνα αστέγων. Δεν πρέπει να βρεθεί καταλληλότερος χώρος που σύμφωνα με το νόμο πρέπει να υπάρχει καθώς θεσπίζονται Ανοικτά Κέντρα Ημέρας Αστέγων και Ξενώνες Μεταβατικής Φιλοξενίας;

Ήταν τόσο δύσκολο το υπάρχον καταφύγιο Αστέγων που κάποιοι ονόμασαν «φωλιά» πάρα το ότι δεν καλύπτει τις ανάγκες πολλών αστέγων – που σίγουρα δεν είναι μόνο 18 στην πόλη μας – να λειτουργήσει σε 24ωρη βάση ως θερμαινόμενος χώρος;

Επιπλέον, θα μπορούσε ο Δήμος μας να διεκδικήσει και άλλους θεσμούς όπως το θεσμό της Κοινωνικής Κατοικίας που αφορά σε όλες τις ευπαθείς ομάδες που κινδυνεύουν με έξωση, καθώς και όλους αυτούς τους άστεγους που δεν θέλουν να ενταχθούν μαζικά σε κάποια δομή και σε αυτόν τον θεσμό εμπεριέχονται δραστηριότητες, απασχόληση και η εύρεση εργασίας.

Για όλα αυτά που ενδεικτικά εκτέθηκαν παραπάνω (και για τα οποία υπάρχουν αναλυτικά στοιχεία για κάθε ενδιαφερόμενο) και πολλά περισσότερα που σίγουρα συμβαίνουν και δεν τα αντιλαμβανόμαστε απαιτείται η ενεργός συμμετοχή όλων μας μέσα και έξω από το Δήμο.

"google ad"