Η Ν.Ε. ΣΥΡΙΖΑ Χανίων λέει ότι δε μεταβιβάζονται “αρχαιολογικοί χώροι” – Και με το Castello Bibelli στην Κέρκυρα τι συμβαίνει;

Η Ν.Ε. ΣΥΡΙΖΑ Χανίων με μία σκληρή ανακοίνωση διέψευσε ότι μεταβιβάζονται ιστορικά ακίνητα του Δήμου Χανίων στο Υπερταμείο για την αποπληρωμή του χρέους της Ελλάδας προς τους δανειστές. Για να υποστηρίξει τη θέση της παρέπεμψε σε αναφορά στη δεύτερη απόφαση που υπέγραψε ο Υπουργός Οικονομικών κ. Τσακαλώτος στην παρ. 4 του άρθρου 196 του ν. 4389/2016.

Σύμφωνα με όσα αναφέρονται εκεί, εξαιρεί της μεταβίβασης: «α. Αιγιαλούς, παραλίες και παρόχθιες εκτάσεις, υδρότοπους, β. περιοχές Ramsar, γ. περιοχές Natura, δ. αρχαιολογικούς χώρους, ε. αμιγώς δασικές εκτάσεις, και λοιπά πράγματα εκτός συναλλαγής».

Η Ν.Ε. ΣΥΡΙΖΑ, εξ αυτού συμπεραίνει ότι δε συμπεριλαμβάνονται στη μεταβίβαση ακίνητα όπως τα Νεώρια, το Φρούριο «Φιρκάς», το Αρχαιολογικό Μουσείο Χανίων, η Πύλη της Άμμου, η Ανατολική και η Δυτική Τάφρος κ.ά., “τα οποία κάποιοι σκόπιμα παρουσιάζουν ως μεταβιβαζόμενα”.

Όμως, υπάρχουν και παραδείγματα ιστορικών κτιρίων που δεν εξαιρέθηκαν της μεταβίβασης και εκποιούνται. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι το Castello Bibelli στην Κέρκυρα.

Σύμφωνα με το ΤΑΙΠΕΔ:

«Το Castello Bibelli είναι ακίνητο με ιδιαίτερη πολιτιστική αξία που περιλαμβάνει το κυρίως κτίριο Castello (λιθόκτιστο, κεραμοσκεπές, εξαιρετικής αρχιτεκτονικής ομορφιάς κτριο, νεογοτθικού ρυθμού με ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους δύο πυργίσκους και το αίθριο) και άλλα βοηθητικά κτήρια. Κτίστηκε στις αρχές του προηγούμενου αιώνα από τον Ιταλό Ναύαρχο Bibelli.

Το ακίνητο έχει μεγάλη ιστορική και αρχιτεκτονική σημασία με στοιχεία μεσαιωνικού πύργου. Τμήμα του ακινήτου καθώς και δύο κτίρια (Castellino και Castelleto) έχουν παραχωρηθεί στην Εθνική Πινακοθήκη από το 1992, όπου στεγάζονται και φυλάσσονται έργα τέχνης.

Το ακίνητο βρίσκεται σε απόσταση 13 χλμ. περίπου από την πόλη της Κέρκυρας, 6χλμ. περίπου από τη μαρίνα Γουβιών Κέρκυρας και 16 χλμ. περίπου από τον διεθνή Αερολιμένα Κερκύρας.

Η ευρύτερη περιοχή του εξεταζόμενου ακινήτου αποτελεί μια από τις πιο τουριστικά ανεπτυγμένες αλλά και ομορφότερες περιοχές της Κέρκυρας. Διαθέτει καταπράσινους λόφους όμορφες παραλίες, υψηλών προδιαγραφών ξενοδοχειακά συγκροτήματα, ενοικιαζόμενα δωμάτια, ταβέρνες αλλά και βραβευμένα εστιατόρια με χρυσούς σκούφους (π.χ Etrusco). Ένα σημαντικό πλεονέκτημα είναι η εγγύτητα με την πόλη της Κέρκυρας (14χλμ. περίπου) και το καλό της παραλιακό οδικό της δίκτυο.».

Το συγκεκριμένο ιστορικό κτίριο πέρασε τον Φεβρουάριο του 2018 για 99 χρόνια στον Όμιλο Φάις, για μόλις 20 εκατ. ευρώ. Μαζί με την επενδυτική εταιρεία ακινήτων Bluehouse σκοπεύουν να δημιουργήσουν ένα boutique ξενοδοχείο και πολυτελείς κατοικίες, για τις οποίες θα υπάρχει η δυνατότητα χρήσης των ξενοδοχειακών υπηρεσιών.

Mε βάση το διαγωνισμό του ΤΑΙΠΕΔ, η αξιοποίηση του ακινήτου, το οποίο αποτελεί τμήμα του Castello Bibelli, θα γίνει μέσω της σύστασης της εταιρείας, της εισφοράς από το Ταμείο των εμπραγμάτων δικαιωμάτων της κυριότητας και του δικαιώματος επιφανείας, με διάρκεια 99 ετών, επί του ακινήτου και της πώλησης και μεταβίβασης, σύμφωνα με τους όρους της σύμβασης αγοραπωλησίας μετοχών, του συνόλου του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας στον πλειοδότη, όπως αυτοί θα καθοριστούν στο Τελικό Σχέδιο Σύμβασης Αγοραπωλησίας Μετοχών.

Άραγε, αφού έχει συμβεί ήδη με ένα ιστορικό κτίριο όπως το Castello Bibelli στην Κέρκυρα, τι αποτρέπει μία τέτοια εξέλιξη από το να συμβεί και στα Χανιά με άλλα ιστορικά κτίρια;

Η Ν.Ε. Χανίων του ΣΥΡΙΖΑ σημειώνει περίπου κουνώντας το δάκτυλο ότι το “Υπερταμείο” έχει σκοπό “τη διαχείριση της δημόσιας περιουσίας με στόχο την αξιοποίηση και εξυγίανσή της”. Και σε άλλο σημείο ότι με νόμο της Κυβέρνησης του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. (παρ. 1 άρθρο 196 του ν. 4389/2016)  “ο σκοπός της Εταιρείας Ακινήτων του Δημοσίου είναι η εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος”.

Για να καταλήξει:

“Το δημόσιο συμφέρον για εμάς, όμως, δε σημαίνει ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, όπως, προφανώς, σήμαινε για τις κυβερνήσεις της Ν.Δ. και του ΠΑ.ΣΟ.Κ., που δημιούργησαν το ΤΑΙΠΕΔ. Αυτή είναι η διαφορά μας και δεν κρύβεται πίσω από την λάμψη πυροτεχνημάτων”.

Τι γίνεται όμως όταν το δημόσιο συμφέρον ταυτίζεται με την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους, “βάσει σχετικού συνολικού προγράμματος”;