Του Πέτρου Βιολάκη.
Πολλά έχουν ακουστεί για την ελπίδα, όμως η ελπίδα από μόνη της δεν αποτέλεσε ποτέ διέξοδο, αντιθέτως παραπέμπει σε αναμονή ενός από-μηχανής θεού.. ο οποίος αν δεν εμφανιστεί τότε οδηγεί σε ολική καταστροφή.
Ας μη γελιόμαστε άλλο, τα ασημικά πωλήθηκαν «κοψοχρονιά» μαζί με τα ράφια!! Και ότι δε μπορεί να πωληθεί θα παραδοθεί (αν δεν έχει ήδη παραδοθεί) η χρήση του αντί πινακίου φακής.. Παράλληλα η κυβέρνηση κατάφερε και «εξαγόρασε» χρόνο με τους επικοινωνιακούς της μηχανισμούς, αλλά και την ελπίδα ότι έρχονται χρήματα και ανάπτυξη (ανεξάρτητα αν καταλήγουν ΟΛΑ σε πληρωμές φόρων). Και μέσα σε αυτά, μια ολόκληρη κοινωνία βρίσκεται στο σταυροδρόμι και περιμένει… την ανάπτυξη ή τη κοινωνική έκρηξη.. Μοναδικός αναστολέας σε αυτή τη κατάσταση η αλληλεγγύη, που συγκρατεί τη κοινωνική έκρηξη… Και αυτή, όμως, εξαντλείται στο όνομα της ανέχειας και της υπομονής των Ελλήνων. Δεν είναι λίγοι οι σύλλογοι που σε συνεργασία και με άλλους μη-κρατικούς φορείς προσπαθούν και συγκεντρώνουν βοήθεια για τους συμπολίτες μας που περνούν δύσκολα. Όμως και αυτή η βοήθεια αρχίζει και δείχνει σημάδια κόπωσης καθώς και ολοένα και περισσότεροι εξαντλούνται οικονομικά από τη φόρο-επιδρομή ενώ άλλοι χάνουν τη δουλειά τους, συμπαρασύροντας όλο το κοινωνικό ιστό στην πλήρη εξαθλίωση.
Και φυσικά όλα αυτά θα είχαν αποφευχθεί αν δεν είχαμε εξοικειωθεί στο «να τρώμε το έτοιμο ψάρι, αλλά είχαμε μάθει να ψαρεύουμε».
Πού είναι, λοιπόν, ο περήφανος Έλληνας της ευστροφίας του Οδυσσέα, της σοφίας του Σωκράτη, του Πλάτωνα..του Περικλή, της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, .. ο Έλληνας της ηρωικής αντίστασης στο Τουρκικό ζυγό, στον Ιταλικό φασισμό και Γερμανικό Ναζισμό του 1940, της επιχειρηματικότητας του Ωνάση αλλά και τόσων άλλων. Τόσο καιρό μας έμαθαν να τρώμε από τα «έτοιμα» της ΕΕ, στερώντας ολόκληρο λαό από το επιχειρηματικό του «δαιμόνιο» και την εξωστρέφεια.. Καταντήσαμε να τρώμε τις σάρκες μας, και ο ένας να βλέπει τον άλλο για εχθρό του.. και να ανταγωνίζεται για το ποιος θα «αρπάξει» πρώτος και μεγαλύτερη κρατική επιδότηση, ή θα «κερδίσει» κρατικό διαγωνισμό.. ή θα αποκτήσει μια θεσούλα στο δημόσιο ώστε να λύσει το πρόβλημά του.. Το όνειρο που έγινε ψηφοθηρικός εφιάλτης που μετέτρεψε ένα ολόκληρο περήφανο λαό σε επαίτες ρουσφετιού.. Ο Έλληνας ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΤΣΙ!
Μήπως είναι καιρός να θυμηθούμε και να θυμίσουμε ότι ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΠΑΙΤΕΣ; Μήπως πρέπει να ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ να αποδεχόμαστε το ρόλο του ΖΗΤΟΥΛΑ της Ευρώπης και να αποδείξουμε ότι έχουμε βαρύνουσα ΑΞΙΑ και ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ όσο και η ιστορία που κουβαλάμε.. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δε χρειαζόμαστε άλλους ΜΕΣΙΤΕΣ ΔΑΝΕΙΩΝ και ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ, είτε άμεσους και έμμεσους (υποστηρικτές αυτών).
* Υποψήφιος Διδάκτορας
Πολιτικές και Κοινωνικές Επιστήμες
Πανεπιστήμιο Exeter
Προσπάθησε να εξηγήσει τι έχει γίνει με τη δήλωσή του ότι θα ψήφιζε την Μαρία Καρυστιανού για…
Θετικός εμφανίστηκε ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν στην πρόταση εκεχειρίας των ΗΠΑ για τον προσωρινό τερματισμό των…
Στο νέο εξοπλιστικό πρόγραμμα της Ελλάδας που θα ανακοινώσει σε λίγες ημέρες ο πρωθυπουργός Κυριάκος…
Μήνυση κατά των πρώην υπουργών Κώστα Καραμανλή και Χρήστου Σπίρτζη, κατατέθηκε σήμερα από τους δικηγόρους…
ΗΡωσία θα απαντήσει στην άρνηση των ελληνικών αρχών να παρατείνουν τη διαπίστευση ενός Ρώσου δημοσιογράφου στην…
Στοιχεία που τεκμηριώνουν, σύμφωνα με την εφημερίδα, ότι στο ελληνικό σιδηροδρομικό δίκτυο έχουν δοθεί και…
This website uses cookies.