Γράφει: Μαρία Δήμα
σε προσφυγή τους στρέφονταν κατά του Ελληνικού Δημοσίου, για ανεπίτρεπτη καθυστέρηση στην απονομή δικαιοσύνης, όσον αφορά, αγωγή αποζημίωσης, που είχαν ασκήσει κατά των υπευθύνων κατάρρευσης της πολυκατοικίας στο σεισμό του 1999.
Το δικαστήριο του Στρασβούργου έκανε δεκτή την προσφυγή τους για ηθική βλάβη διαπιστώνιντας διπλή παραβίαση από την ελληνική Πολιτεία σε βάρος τους λόγω καθυστέρησης δικαιωσής τους.
Ειδικότερα, κατά τη διάρκεια του σεισμού της 7ης Σεπτεμβρίου, κατάρρευσε στην Νέα Φιλαδέλφεια, -Γωνία Πίνδου και Γεωργίου Παπανδρέου-, η μισή πολυκατοικία και συγκεκριμένα το τμήμα της που βρίσκονταν, πάνω από το SUPER MARKET «DIA HELLAS A.E», στα ερείπια του οποίου βρήκαν τραγικό θάνατο επτά άνθρωποι και αρκετοί που επέζησαν έμειναν εφ’ όρου ζωής ανάπηροι.
Η οικογένεια Πατζόγλου είχε Τυπογραφείο στο ισόγειο της οικοδομής και την στιγμή που χτύπησε ο εγκέλαδος εργάζονταν μέσα στην επιχείρηση τους. Ο πατέρας, η μητέρα και τα δύο τους παιδιά γραφίστες. Ο Γιάννης και η Βασιλική 30 και 26 ετών αντίστοιχα. Καταπλακώθηκαν, τραυματίστηκαν αλλά τελικά σώθηκαν κάτω από το βαρύ τυπογραφικό μηχάνημα στο οποίο κατέφυγαν. Ομως, στα ερείπια καταχώθηκε και καταστράφηκε, όλος ο βιός τους.
H οικογένεια, άσκησε αγωγή, ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών κατά των Πολυεθνικών εταιρειών CARREFOUR (ΚΑΡΦΟΥΡ) ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ Α.Ε και DIA HELLAS A.E.
Επίσης κατά των Μηχανικών και Αρχιτεκτόνων αυτών, που είχαν αναλάβει και πραγματοποίησαν τις διαμορφώσεις και τροποποιήσεις του υπογείου, ισογείου και παταριού, για να λειτουργήσει το SUPERMARKET «DIA». Με τις Αγωγές ζητούσαν αποζημιώσεις για την καταπλάκωσή τους και τις υλικές ζημίες τους.
Η έκδοση οριστικής απόφασης για την αποζημίωση των ανθρώπων άργησε υπερβολικά πολύ. Παρά τις δημόσιες εμφατικές διαβεβαιώσεις των τότε κυβερνώντων “περί του μαχαιριού που θα φτάσει στο κόκκαλο” άμεσα. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι για δύο βαθμούς Δικαιοδοσίας ( Πρωτοδικείο και Εφετείο) η διαδικασία, διήρκεσε περίπου 7,5 χρόνια.
Διπλή παραβίαση
Πρόκειται για την πρώτη απόφαση που εκδίδει το ΕΔΑΔ υπέρ των σεισμοπαθών της χώρας μας το οποίο στην προκειμένη περίπτωση διαπίστωσε ότι υπήρξε διπλή παραβίαση των άρθρων 6 και 13 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Δηλαδή, υπέρβαση του εύλογου χρόνου διεξαγωγής των δικαστικών διαδικασιών μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης και απουσία στην ελληνική έννομη τάξη του κατάλληλου ενδίκου βοηθήματος, για να παραπονεθεί κανείς για την καθυστέρηση της Δικαιοσύνης.
Επιδίκασε σημαντική Δίκαιη χρηματική ικανοποίηση στην οικογένεια ως ηθική βλάβη. Οι δικηγόροι της οικογένειας που υπερασπίστηκαν την υπόθεση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, Ανδρέας Αναγνωστάκης και Αλέξης Αναγνωστάκης πιστεύουν ότι “Δικαιοσύνη που αργεί τόσο, στο τέλος τείνει στην αρνησιδικία. Η οικογένεια Πατζόγλου επί πολλά χρόνια περίμενε να λάβει αποζημιώσεις για τις βλάβες που υπέστη.
Στο τέλος, ήταν ήδη αργά για αυτήν, αφού πολλά χρόνια παρήλθαν στην έντονη στέρηση. Η αδυναμία της Ελληνικής Δικαιοσύνης να εκδώσει αμετάκλητες αποφάσεις σε εύλογο χρόνο, εξοντώνει τους πολίτες από όλες τις απόψεις”.