Η σχέση κομμουνισμού και Χριστιανισμού

Του Αλέξανδρου Κουτσομητόπουλου *

“Η…επαναστατική κομμουνιστική οργάνωση που ίδρυσαν οι μαθητές του Ιησού Χριστού…”, Ριζοσπάστης, Χριστούγεννα 25/12/ 1 9 2 4!

Πρωτοσέλδο ανυπόγραφο άρθρο, αλλά επειδή τότε Αρχισυντάκτης ήταν ο ιστορικός “Γιάννης Κορδάτος”, μάλλον…

Από τότε στην ευρύτερη σοσιαλιστική, κομμουνιστική και αναρχική Αριστερά, πολλά έχουν αλλάξει σχετικά με τη θεώρηση και εκτίμηση της θρησκείας σαν “όποια του λαού”, του “κληρικοφασιμού των ρασοφόρων” η και για το δικαίωμα του λαού προσφυγής στη “μεταφυσική λυτρωτική θρησκευτική φαντασία” σαν αποκούμπι στη δυστυχία του.

Αποκορύφωμα η αποδοχή κ΄συμμετοχή του “λαϊκού κλήρου” δύπλα στους Αντάρτες του Άρη & του ΕΛΑΣ, μια εξήγηση για αυτή τη θεώρηση για την τότε Αριστερά δίνει το άρθρο του Νίκου Ζαχαριάδη το 1946΄, επίσης στον “Ριζοσπάστη”, υπέρ της “Ορθοδοξίας” σαν στοιχείο της Ελληνικής αγωνιστικής “λαϊκής παράδοσης” που πρέπει ν΄αναγνωρίζουν οι κομμουνιστές ( όποιος επιθυμεί να διαβάσει τα κείμενα αυτά θα πρέπει να πατήσειι με το ποντίκι πάνω τους και να τις μεγενθύνει στην οθόνη του υπολογιστή του ).

Και βέβαια μετά το 1960, στην περίοδο της έκρηξης των λαϊκών Αντι- αποικιακών Εθνικοαπλευθερωτικών Κινημάτων σε όλο τον κόσμο, εκτός από την Δυτική “Ευρώπη” που απολάμβανε τις σοσιαλδημοκρατικές “κατακτήσεις” της εργατικής τάξης- ΠΑΡΑΧΩΡΉΣΕΙΣ σκοπιμότητας ( λόγω του “αντίπαλου δεόυς” στην Ανατολική Ευρώπη” ), ανατπύχθηκε στη Νότια Αμερική από Καθολικούς η “Θεολογία της Απελευθέρωσης”, η οποία μαζί με τον Ιερωμένο – μάρτυρα “Camilo Torres” έστειλε πολλούς του Κλήρου και καθολικούς πιστούς – Ένοπλους στα Καστρικά & Γκεβαρικά “κομμουνσιτικά αντάρτικα” ( η “θεολογία της απελευθέρωσης” αποκηρύχτηκε βέβαια από το “Βατικανό”) ενάντια στις δικτατορίες, τη φτώχεια και τη βάρβαρη Βόρειο – αμερικάνικη ιμπεριαλιστική εκμετάλλευση και καταπίεση στην Αμερικάνικη Ήπειρο και στον Κόσμο όλο.

Βέβαια στα πλαίσια του συγκεκριμένου “αναθεωρητισμού” που ακολούθησε στην ας πούμε τη,,, “μετα- Σταλινική” περίοδο του Νικήτα Χρουτσώφ στην Ε.Σ.Σ.Δ, υπήρξε το 1964 και η έκδοση του βιβλίου του τότε στελέχους του Γαλλικού Κ.Κ. “Ροζέ Γκαροντύ” υπέρ της “Συνένωσης της Μαρξιστικής με τη Χριστιανική Θεωρία” ( το περίεργο είναι πως ο ίδιος ο Ροζέ Γκαροντύ αργότερα προσχώρησε, “ασπάστηκε” αργότερα το μουσουλμανισμό και έγινε πολέμιος του Σιωνισμού με αντισημητικές η αντισιωνιστικές “εκφάνσεις), θεωρία η οποία επηρέασε πολύ την τότε προ-δικτατορική “ΕΔΑ” & την επίσημη “κομμουνιστική”, αλλά λίγο αργότερα μετά τα “γεγονότα” ( εισβολή” ) της Τσεχοσλοβακίας, και την ανάδειξη της λεγόμενης “ευρωκομμουνιστικής” Αριστεράς ( η οποία κατέληξη στο σκέτο…”Ευρώ” ! ) και γενικά τη μετέπειτα, μεταπολιτευτική, ας τα να πάνε “ανανεωτική” Αριστερά στην Ελλάδα ( Κ.Κ.Ε εσωτ, ΕΑΡ, μέχρι και τον … “Syriza”).

Η οποία ,όλων των ρευμάτων “Ανανεωτική Αριστερά” μέχρι και την λεγόμενη “Β΄Πανελλαδική”, ιδιαίτερα με το “1990” μετεξελίχθηκε σε τελείως “αντιθρησκευτικό – αντικληρικό ρεύμα” και πάλι ενάντια στο “παπαδαριό”, ακουμπώντας και σε παραδοσιακές μαρξίζουσες ας πούμε “αντι – μεταφυσικές & ιδεοληπτικές “κομμουνιστικές μαρξιστικο-λενινιστικές- θεωρήσεις”, ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΜΕ ΤΑ ΔΗΘΕΝ… “ΑΝΤΙΘΕΤΑ”, σύγχρονα νεοφιλελεύθερα – κοσμοπολίτικα , υπέρ των… “ατομικών – μέχρι… έμφυλων… δικαιωμάτων” ιδεολογικά ρεύματα,