Ως βαθιά αντιλαϊκές χαρακτηρίζει τις αντιδράσεις για την επένδυση στο κτίριο Rosa Nera του Πολυτεχνείου Κρήτης, η Ώρα Αποφάσεων, το κόμμα της Άννας Διαμαντοπούλου, καθώς – όπως αναφέρεται στο κείμενο – στερούνται περιεχομένου και ρεαλιστικής αντιπρότασης, απαξιώνοντας τη δημόσια περιουσία. Παράλληλα, καλεί να μεταφερθεί στη χώρα μας το παράδειγμα όλων των άλλων ευρωπαϊκών χωρών και του τρόπου αξιοποίησης των αξιόλογων και ιστορικών κτιρίων τους, αναφέρεται στο παράδειγμα του Ιμαρέτ στην Καβάλα, ενώ επισημαίνει ότι το Πολυτεχνείο Κρήτης είναι ένα πλήρως αυτοδιοικούμενο ίδρυμα που έχει δικαίωμα να αποφασίζει, σύμφωνα με το Σύνταγμα και τους νόμους του Κράτους.
Αναλυτικά η τοποθέτηση της Ώρας Αποφάσεων:
«Πρώτα τα γεγονότα
Το Πολυτεχνείο Κρήτης αγόρασε το 1985 το Κτήριο της Vης Μεραρχίας (2.100 τ.μ.), τους Στρατώνες (400 τ.μ.) και τον αύλειο χώρο έναντι του ποσού των 140.000.000 δρχ. Το Ίδρυμα, ως αυτοδιοικούμενο ν.π.δ.δ. από το άρθρο 16 του Συντάγματος, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της αξιοποίησης της περιουσίας του, προκειμένου να αντεπεξέλθει στο εκπαιδευτικό και ερευνητικό έργο του. Ιδιαίτερα σήμερα, που ο ετήσιος Τακτικός Προϋπολογισμός λειτουργικών δαπανών μειώθηκε από 4,5 εκατ. € σε μόλις 1,1 εκατ. €. Η Εταιρεία Αξιοποίησης της Περιουσίας του Πολυτεχνείου Κρήτης, ως ν.π.ι.δ., στην οποία έχουν εκχωρηθεί από την Σύγκλητο τα ακίνητα, που δεν χρησιμοποιούνται για εκπαιδευτικούς και ερευνητικούς σκοπούς, αποφάσισε την ενοικίαση της Μεραρχίας, των Στρατώνων και των Φυλακών, έναντι ενοικίου 365.000€ ετησίως για 25 χρόνια, με την υποχρέωση αναστύλωσης των κτηρίων και της Πλατείας. Επιπλέον, όλες πλέον οι δραστηριότητες (εκπαιδευτικές, ερευνητικές, διοικητικές) έχουν μεταφερθεί από το 2014 στην Πολυτεχνειούπολη. Είναι φυσικό, επομένως, το ίδρυμα να προσπαθεί να καλύψει το κενό του 75% στον προϋπολογισμό του από την αξιοποίηση της περιουσίας του. Σε αντίθετη περίπτωση θα είναι υποχρεωμένο να υπολειτουργήσει, λόγω οικονομικών δυσκολιών.
Η Ώρα Αποφάσεων πιστεύει ότι:
Οι αντιδράσεις, χωρίς περιεχόμενο και, κυρίως, χωρίς ρεαλιστική αντιπρόταση, απαξιώνουν την δημόσια περιουσία, στερούν πόρους από την Παιδεία και καταργούν το αυτοδιοίκητο του Ιδρύματος. Άρα είναι βαθιά αντιλαϊκές. Το παράδειγμα όλων των άλλων ευρωπαϊκών χωρών και του τρόπου αξιοποίησης των αξιόλογων και ιστορικών κτιρίων τους, οφείλει να μεταφερθεί και στη χώρα μας, όπως έχει ήδη συμβεί με το Ιμαρέτ στην Καβάλα.
Εξάλλου, το Πολυτεχνείο Κρήτης είναι ένα πλήρως αυτοδιοικούμενο ίδρυμα, που έχει το δικαίωμα της αξιοποίησης της περιουσίας του για την συνέχιση της λειτουργίας του με τον τρόπο που εκείνο επιλέγει, σύμφωνα με το Σύνταγμα και τους νόμους του Κράτους. Τα εμπόδια, που προσπαθεί η κυβέρνηση να προβάλει, μέσω του υπουργείου Πολιτισμού, παραπέμπουν στην επιχείρηση «όχι στο Ελληνικό» «όχι σε κάθε επένδυση».»