Θέλει ο Κυριάκος Μητσοτάκης να γίνει Γ.Γ. του ΝΑΤΟ;

Του Βασίλη Σκουρή

Η στήλη, κατ΄ αποκλειστικότητα, σας είχε ενημερώσει προ εξαμήνου περίπου για τη φιλοδοξία του Κυριάκου Μητσοτάκη να ακολουθήσει ευρωπαϊκή καριέρα μετά την πρωθυπουργία στη χώρα μας.

Ο Κυρ. Μητσοτάκης φέρεται να επιδιώκει μια υψηλή θέση είτε στην Ευρωπαϊκή Ένωση (π.χ. πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ή και επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής) ή στο ΝΑΤΟ (π.χ. Γραμματέας – σημειωτέον πως η θητεία του Γ. Στόλτενμπεργκ παρατάθηκε για ένα έτος λόγω του πολέμου), μετά την ελληνική πρωθυπουργία. Κάποιοι, μάλιστα, εξηγούν την ακραία φιλονατοϊκή θέση του πρωθυπουργού ή τη στάση του σε κάποια κορυφαία θέματα στις Βρυξέλλες ως προετοιμασία του εδάφους και «εξετάσεις» προκειμένου να προετοιμαστεί το έδαφος για μια τέτοια διεθνή προοπτική.

Η επιδίωξη, ωστόσο, του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι μια πολύ δύσκολη υπόθεση, καθώς, όπως τονίζουν κορυφαίες πηγές, υπάρχει ένα αξεπέραστο ίσως πρόβλημα: Η …Τουρκία! Βρυξέλλες και Βορειοατλαντική Συμμαχία δεν θα ήθελαν με τίποτα ως επικεφαλής ή σε κάποια κορυφαία θέση έναν Έλληνα, διακινδυνεύοντας τις θέσεις τους με την Άγκυρα, ανεξαρτήτως εάν στην ηγεσία της γειτονικής χώρας είναι ο Ερντογάν ή ο οποιοσδήποτε τον διαδεχθεί. Οι ελληνοτουρκικές διαφορές αλλά και η ανοιχτή πληγή της Κύπρου είναι ιδιαίτερα κρίσιμα θέματα, που δεν μπορούν να ανατεθούν από την ΕΕ σε ένα έλληνα, ούτε επιδέχονται να είναι έλληνας επικεφαλής του ΝΑΤΟ.

Υπάρχει άλλωστε και προηγούμενο: Όταν όλα έδειχναν ότι ο Κώστας Σημίτης θα αποχωρήσει από την πρωθυπουργία, καθώς η ήττα του το 2004 ήταν προδιαγεγραμμένη, έγιναν συζητήσεις για την μετακίνησή του σε κάποιο από τα κορυφαία ευρωπαϊκά πόστα.

«Ακραιφνής ευρωπαϊστής» ο τότε πρωθυπουργός, με τα επιτεύγματα της ένταξης της χώρας στο ευρώ, την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση έστω και χωρίς την επίλυση του Κυπριακού, με πολιτικές που ενθουσίαζαν τις Βρυξέλλες (π.χ. «Ελσίνκι»), με ευρωπαϊκή προεδρία της χώρας μας που σφράγισε την διεύρυνση της ΕΕ, αλλά και με άριστες σχέσεις με κορυφαία πολιτικά πρόσωπα της ΕΕ, όπως ο Σρέντερ, ο Ζοσπέν, ο Ντράγκι, ο Λέττα και άλλοι.

Σύμβουλοι του Κώστα Σημίτη, όπως ο αείμνηστος συγγραφέας και πολιτικός Νίκος Θέμελης, θεωρούσαν σε κατ΄ ιδίαν συζητήσεις ως βέβαιη την μετακίνηση του τότε πρωθυπουργού στις Βρυξέλλες. Είναι χαρακτηριστικό –όπως η στήλη είναι σε θέση να γνωρίζει- πως όταν ανέλαβε πρωθυπουργός ο Κώστας Καραμανλής, Ευρωπαίοι ηγέτες τον βολιδοσκόπησαν αν η κυβέρνησή του θα στήριζε τον Κώστα Σημίτη για μια υψηλή ευρωπαϊκή θέση.

Όπως, επίσης, είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, ο Κώστας Καραμανλής, αν και (για να το πούμε κομψά) δεν …πολυσυμπαθούσε τον Κώστα Σημίτη, απάντησε ότι η κυβέρνησή του βεβαίως και θα στηρίξει έναν Έλληνα για ένα υψηλό αξίωμα.

Και όμως, οι Ευρωπαίοι εντιμότατοι φίλοι του Κώστα Σημίτη έκαναν πίσω, με το σκεπτικό πως η επιλογή ενός Έλληνα σε υψηλή ευρωπαϊκή θέση θα δημιουργήσει πρόβλημα στις ευρωτοτουρκικές σχέσεις.

ΥΓ: Αν, ωστόσο, λυνόταν προηγουμένως το Κυπριακό ή επιτυγχάνονταν η προσφυγή Ελλάδας και Τουρκίας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, τα πράγματα μπορεί και να ήταν διαφορετικά, ιδίως για πρόσωπο που πρωτοστατούσε σε τέτοιες πρωτοβουλίες…

"google ad"