Όπως εκτιμούν κορυφαίοι πολιτικοί αναλυτές ο στόχος των δανειστών και συγκεκριμένα του Βερολίνου δεν είναι να θέσουν την Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης. Μοναδικός τους σκοπός είναι να αποδείξουν ότι η κυβέρνηση είναι διαχειριστικά και πολιτικά ανεπαρκής, αφού δεν μπορεί να «κλείσει» την διαπραγμάτευση.
Ωστόσο, αν παρατηρήσει κανείς την κριτική που ασκούν οι αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν επεκτείνεται στο πρόσωπο του Έλληνα πρωθυπουργού, αλλά σε συγκεκριμένα πρόσωπα της κυβέρνησης.
Τόσο ο Ντράγκι, όσο και ο Σόιμπλε έχουν στοχοποιήσει συγκεκριμένους υπουργούς της κυβέρνησης με προεξάρχοντα τον υπουργό Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη, ενώ ταυτόχρονα δηλώνουν την στήριξη και την πολιτική τους συμπάθεια στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα.
Μέρκελ, Ολάντ, Σόιμπλε, Ντάισελμπλουμ, με την πρώτη ευκαιρία εκδηλώνουν την στήριξή τους στον Αλέξη Τσίπρα αφού γνωρίζουν πολύ καλά ότι χαίρει της εμπιστοσύνης του μεγαλύτερου μέρους της ελληνικής κοινωνίας.
Όπως πολύ εύστοχα γράφει η εφημερίδα «Εποχή» της Κυριακής στο πολιτικό της ρεπορτάζ: «οι αριθμοί που ζητούν οι δανειστές δεν βγαίνουν. Οι διαφωνίες της κυβέρνησης με τους θεσμούς δεν είναι προσχηματικές. Δεν βρίσκονται στο αν η χώρα έχει επεξεργασμένες προτάσεις, κοστολογημένες κλπ. Η διαφωνία είναι πολιτική – δεν πρόκειται περί «αδυναμίας τεχνικής προσέγγισης». Οι θεσμοί το γνώριζαν, όπως γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει πολιτική δύναμη που μπορεί σήμερα να αντιπαρατεθεί στον Αλέξη Τσίπρα και στον ΣΥΡΙΖΑ».
Αυτό που επιδιώκουν οι δανειστές είναι να φέρουν το ΣΥΡΙΖΑ στο εξής τριπλό δίλημμα:
-Είτε η κυβέρνηση θα υπογράψει «κουρασμένη» και αποκομμένη από την κοινωνία, ό,τι της φέρουν στο τραπέζι, με αποτέλεσμα ο «έντιμος συμβιβασμός» να μετατραπεί σε «επώδυνο συμβιβασμό», αλλά σε τραγωδία της κοινωνίας.
-Είτε θα την αναγκάσουν να ζητήσει συντεταγμένη έξοδο από το ευρώ.
-Είτε θα προσπαθήσουν να την ανατρέψουν δίνοντας τη διακυβέρνηση σε ένα άλλο σχήμα, που αναγκαστικά όμως, θα πρέπει να έχει ως κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ.
Σε κάθε περίπτωση οι δανειστές δεν θέλουν εκλογές, αφού γνωρίζουν πολύ καλά ότι κανένα από τα πολιτικά σχήματα που υποστηρίζουν δεν θα μπορέσει να κερδίσει την εκλογική διαδικασία.
Καλά πληροφορημένες πηγές επιμένουν ότι το Βερολίνο και οι δανειστές θέλουν και επιδιώκουν την παραμονή του Αλέξη Τσίπρα στην πρωθυπουργία, με ένα άλλο σχήμα… χαμηλών αντιστάσεων. Πιο απλά αναζητούν μια «συμμαχία προθύμων», που θα μπορέσει όχι μόνο να υπογράψει αλλά να εφαρμόσει το νέο μνημόνιο που έχουν στα σκαριά.
Την ίδια ώρα ο χρόνος πιέζει ασφυκτικά αφού μέχρι το τέλος Απριλίου πρέπει να έχει κλείσει η ενδιάμεση συμφωνία και μέχρι το τέλος Ιουνίου η νέα συμφωνία που θα γίνει με προοπτική τετραετίας (και πιο συγκεκριμένα για τα επόμενα 3,5 χρόνια).
Ο στόχος των δανειστών είναι πλέον και οι δύο συμφωνίες να γίνουν μια, με νέο δανειακό πακέτο. Αρχιτέκτονας του σατανικού αυτού σχεδίου είναι αναμφίβολα ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε που έχει αναλάβει το ρόλο του «κακού» και με χειρουργικό τρόπο προετοιμάζει το έδαφος για τη δημιουργία ενός νέου κυβερνητικού σχήματος που θα απαλλαγεί από «αντιμνημονιακά στοιχεία» τα οποία θα αντικατασταθούν από «πρόθυμους».
Στο πλαίσιο αυτό έχει ήδη ξεκινήσει η διασπορά ειδήσεων – από τα γνωστά εγχώρια συστημικά ΜΜΕ- για την ανάγκη ύπαρξης ενός νέου σχήματος εις το οποίο θα ηγείται ο Αλέξης Τσίπρας, αλλά μέσα θα χωρούν προσωπικότητες όπως για παράδειγμα ο Σταύρος Θεοδωράκης ή το ΠΑΣΟΚ με την Φώφη Γεννηματά.
Άλλωστε είναι γνωστό ότι τα εξωθεσμικά παράκεντρα του εσωτερικού και του εξωτερικού μέσω πληρωμένων κονδυλοφόρων έχουν πολλές φορές διασπείρει συμβουλές μέσω του Τύπου ότι ο κ. Τσίπρας θα έπρεπε να απομακρύνει την αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ καθώς και το κομμάτι των Ανεξαρτήτων Ελλήνων που συμμετέχει στο κυβερνητικό σχήμα.
Οι δανειστές και οι εν Ελλάδι «συνέταιροί τους» τρέμουν και μόνο στην ιδέα ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. ανοίγει φακάλους και υποθέσεις σκανδάλων που επί σειρά ετών παρέμεναν κλεισμένοι σε συρτάρια υπουργείων και διοικητικών αρχών. Αυτή είναι όλη η αλήθεια.
Το σατανικό σχέδιο των δανειστών είναι δύσκολα πραγματοποιήσιμο όσο ο πρωθυπουργός στέκεται όρθιος και δείχνει να μην υποκύπτει στις σφοδρές πιέσεις των δανειστών.
Οι προηγούμενοι πρωθυπουργοί υπέκυψαν σε αντίστοιχες πιέσεις γιατί δεν είχαν στο πλάι τους το λαό, αλλά και γιατί τόσο οι ίδιοι, όσο και τα κόμματά τους είχαν «γραμμάτια» με τα «γεράκια» των αγορών και με το σύστημα της Pax Germanica.