Θυμόμαστε πριν περίπου 15 χρόνια, τότε που πολλοί Χανιώτες, ακόμη και άνθρωποι της Αριστεράς, που τα έβαζαν διαρκώς με την ΑΝΕΚ.
Έλεγαν, με βλέμμα κοντόφθαλμο, ότι με πρόφαση το γεγονός ότι η εταιρεία είναι τοπική, η ΑΝΕΚ έχει μονοπώλιο στο νομό και την κατηγορούσαν για το επίπεδο των υπηρεσιών που προσφέρει καθώς και τις τιμές της.
Όταν τελικώς μπήκαν στη γραμμή οι Μινωικές, αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι μόνο που δεν άνοιξαν σαμπάνιες από τη χαρά τους, και έλεγαν ότι τώρα θα δούμε τη διαφορά ενώ θεωρούσαν βέβαιη τη μείωση των τιμών και τη βελτίωση των υπηρεσιών.
Τότε, δε μπορούσαμε να καταλάβουμε την πίστη και ανθρώπων της Αριστεράς, στον ελεύθερο ανταγωνισμό αλλά και το μίσος που κάποιοι από αυτούς έβγαζαν για μία εταιρεία που έχει δεθεί με την ιστορία του τόπου μας και δίνει καλές δουλειές σε πολλές εκατοντάδες Χανιωτών ενώ στήριζε δεκάδες σωματεία και οικονομικά με χορηγίες αλλά και με ελεύθερη μεταφορά τους. Δε μπορούσαμε να καταλάβουμε για ποιο λόγο αντί να αγωνίζονται για την επιστροφή της εταιρείας σε μία λειτουργία λαϊκής βάσης, επιχειρηματολογούσαν για την είσοδο δεύτερης εταιρείας στα Χανιά.
Τελικώς, τα πράγματα με την είσοδο των Μινωικών δεν άλλαξαν και πολύ. Υπήρχε μεν ένα επιπλέον δρομολόγιο όμως οι υπηρεσίες ήταν πολλές φορές χειρότερες, ενώ δεν υπήρξε ουσιαστικά και κάποια διαφοροποίηση στις τιμές. Το μόνο βέβαιο ήταν ότι ο ανταγωνισμός και στα Χανιά (μαζί με μία σειρά άλλα λάθη) επιδείνωσε περαιτέρω την κατάσταση για την ΑΝΕΚ.
Τώρα, οι Μινωικές Γραμμές έχουν φύγει από τη γραμμή και η ΑΝΕΚ βρίσκεται στα πρόθυρα της καταστροφής. Τα Χανιά που πρωτοπορούσαν στον τομέα της ναυσιπλοϊας κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς εταιρεία.
Είναι καθήκον όλων μας να αγωνιστούμε, όπως τονίζει και το ΕΒΕΧ, ώστε η ΑΝΕΚ να παραμείνει μία εταιρεία που θα είναι συνδεδεμένη με την Κρήτη και ειδικά με τα Χανιά, που δε θα χάσει τις ιστορικές της αναφορές, στην οποία τα Χανιά θα συνεχίζουν να έχουν σημαντικό ρόλο.
Πρέπει να αγωνιστούμε για “την επαναφορά του πρωταγωνιστικού αναπτυξιακού και κοινωνικού ρόλου της ιστορικής «ΑΝΕΚ» στο Μέλλον του τόπου μας”, γιατί αλλιώς, υπάρχει ο κίνδυνος να γυρίσουμε πίσω πολλές δεκαετίες.
Τα λάθη του παρελθόντος είναι δύσκολο να ξεσβηστούν, όμως αυτό δε σημαίνει ότι δε μπορεί να υπάρξει μέλλον.