Θριάμβευσε χθες ο ραγιαδισμός που έσπειρε ο ΣΥΡΙΖΑ – Επιτακτική η ανάγκη συγκρότησης ενός νέου ΕΑΜ

Του Κώστα Σ. Ντουντουλάκη

Πάνω από 70% (όσον αφορά το κάτω του 60% του εκλογικού σώματος που ψήφισε, άρα το 42% ουσιαστικά του εκλογικού σώματος…) ο υποταγμένος απόλυτα στο 4ο Ράιχ της ΕΕ και σε ΗΠΑ/ΝΑΤΟ/Ισραήλ μνημονιακός δικομματισμός!…

Μεγάλη άνοδος της μαζί με ΣΥΡΙΖΑ ψηφίσασας το 3ο και χειρότερο(ως εμπεριέχον και τα δυο προηγούμενα) όλων μνημόνιο, “κεντροδεξιάς” ΝΔ.

Συγκράτηση από την, χωρίς μάσκες πια, αδίστακτα νεοταξίτικη δεξιά επί της ουσίας, ηγεσία της αμερικανονατοϊκής (αντι)αριστεράς μεγάλου μέρους των συμβιβασμένων, μεταλασσόμενων μικροαστών ψηφοφόρων της…

Ο τόσο γελοία, τόσο αντίθετα με κάθε αριστερή αξία, κανόνα και αισθητική προσωπολατρικός, απόλυτα προσωποπαγής όσο όλα τα ολοκληρωτικού τύπου κ(ώ)ματα ΣΥΡΙΖΑ, εξασφαλίζει έτσι μια (βασικά πασοκογενή μα και προερχόμενη από καιροσκόπους κάθε απόχρωσης ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ πρώην ψηφοφόρους της ΧΑ όπως αποδεικνύουν τα (γιαυτό αποσιωπούμενα) δημοσκοπικά στοιχεία που παρέθεσα στις 2 παρακάτω αναρτήσεις μου.

Όμως το κοινωνικό είναι και γίγνεσθαι ούτε αποτυπώνεται πραγματικά ούτε αιχμαλωτίζεται στις οποιεσδήποτε, σημαντικές μεν, αλλά ουδέποτε μονοσήμαντα καθοριστικές, εκλογικές αναμετρήσεις και τα αποτελέσματά τους, προϊόντα σε μεγάλο βαθμό πλύσης εγκεφάλων, καλλιέργειας φοβιών ψευτοδιλημάτων και εκβιασμών, παραπληροφόρησης από τους κατέχοντες οικονομική ισχύ και ΜΜΕ.

Κανένα εκλογικό αποτέλεσμα δεν εξαφανίζει, τουναντίον, ισχυροποιεί βασανιστικά για την άρχουσα τάξη, την τεράστια αντίθεση μεταξύ των ομολογιών όλων των συστημικών δημοσκοπήσεωνπερί 35-40% του ΣΥΝΟΛΟΥ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΕ και του θλιβερά ευρωαμερικανόδουλου 90% του συστημικού δικομματισμού και λοιπών συστημικών κομμάτων. (Δήθεν 90%, αφού, μην ξεχνούμε, είναι στην πραγματικότητα κάτω του 54% με υπολογισμό της αποχής…).

Ειναι μια αντίθεση που δεν αφορά απλά μια στατική πολιτική “φωτογράφηση”.

Είναι εκ φύσεως συγκρουσιακή, εν δυνάμει αναγεννητικά ανατρεπτική, λόγω των βαθύτερων, παμπόνηρα, με μύριους τρόπους κι άλλοθι αποκρυπτόμενων ως τώρα (μα ως πότε;) αιτίων και προεκτάσεών της στην όλο και πιο επισφαλή καθημερινότητα του λαού μας. Όχι όλου του λαού! (Εκεί βασίζεται και το ολιγαρχικό ευρωαμερικανόδουλο συστημικό πολιτικό τόξο)

Η λαϊκή πλειοψηφία, άνω των μισών συμπολιτών μας φτωχοποιείται όλο και περισσότερο, συνθλίβεται!

Άλλο ένα 20-25% βουλοπλέει με όλο και πιο επισφαλές μέλλον. μα και με πολλές αυταπάτες και συστημικές εξαρτήσεις.

Και, μην το παραβλέπουμε, υπάρχει κι ένα μεγάλο αν και μειοψηφικό ποσοστό, γύρω στο 25 ως 30% που μια χαρά (για τον μικρόκοσμο αξιών του) τον βολεύει η τρέχουσα κατάσταση: Δεν είναι μόνο οι βιομήχανοι που απολαμβάνουν επί δεκαετίες μύρια όσα προνόμια κι επιδοτήσεις αλλά μεταφέρουν άλλες χώρες τις επιχειρήσεις τους και οι εισαγωγείς και εξαγωγείς που αγοράζουν φτηνά και πουλούν πανάκριβα κι οι εφοπλιστές που εμπορεύνται και διακινούν λαθραία αφορολόγητα και σήμερα το ναυτιλιακό πετρέλαιο…

Είναι κι εκείνοι που είναι στελέχη ή καλοπληρωμένοι υπάλληλοι πολυεθνικών ή ντόπιων εταιρειών, στελέχη τραπεζών κλπ (η εργατική αριστοκρατία που έλεγε ο Μαρξ).

Κι εκείνοι οι μικροαστοί ή μεσαίοι αγρότες, εκατοντάδες χιλιάδες, που εκμεταλλεύονται φτηνό εργατικό δυναμικό, ντόπιο και ξένο (και γιαυτό το παίζουν και πολύ “φίλοι” της ανεξέλεγκτης εισροής φτηνής ξένης εργατικής δύναμης στην χώρα…).

Μα και, μην το παραβλέπουμε οι περισσότεροι από όσους έχουν ακόμα και μικρές, τουριστικές επιχειρήσεις, ακόμα και προβληματικές, φοβούμενοι άμεσες επιπτώσεις από ένα Grexit (αν κι αυτές μετά πάροδο 1-2 ετών, μα ποιος τους το αναλύει, θα είναι λίαν ευνοϊκές, βλ Τουρκία, που έχει δικό της νόμισμα…)

Όποιες πολιτικές και κυρίως, κοινωνικές δυνάμεις και ελεύθερα σκεπτόμενοι συμπολίτες δεν βολεύονται στην μιζέρια που εδώ και τόσα χρόνια βιώνουμε ως χώρα, λαός και άτομα, ας ψάξουμε, με αφορμή και τα χτεσινά εκλογικά αποτελέσματα, γιατί δεν εισακούστηκε όσο ήταν εφικτό η άλλη άποψη (και ήταν εφικτό σε μεγάλο βαθμό, ας πάψουν οι πάσης φύσεως γραφικές πια, δικαιολογίες) γιατί πάνω από τα 9/10 του 60% του λαού που πήγε να ψηφίσει γύρισε για πολλοστή φορά την πλάτη στις αντισυστημικές και εθνικοανεξαρτησιακές δυνάμεις, πολύ περισσότερο στα προσωποπαγή ή μικροκομματικά καπετανάτα και στις βερμπαλιστικά επαναστατικοφανείς απόψεις…

Και ας δούμε πώς θα γίνουμε πιο πειστικοί, ενωτικοί και αποτελεσματικοί σε επιχειρήματα, άμεσες προτάσεις και αιτήματα, όσο και οράματα μια άλλης κοινωνιας κι ανάλογη τακτική και στρατηγική.

Μόνο με πλατιά Λαϊκά Εθνικοαπελευθερωτικά ή Αντιιμπεριαλιστικά Μέτωπα και την σωστή ανά περίπτωση σταδιακή προχωρητική μετεξέλιξή τους έγινε εφικτό να δρομολογηθούν οι οποιεσδήποτε όπου γης ανά τους αιώνες λαϊκές ανατάσεις, μικρές ή μεγάλες.

Ακόμα και οι μεγαλύτερες εθνικοαπελευθερωτικές και κοινωνικές αλλαγές (Οκτωβριανή Επανάσταση, Κινέζικη, μαζί ακόμα και με το αντικομμουνιστικό Κουομιτάγκ κατά των Ιαπώνων αρχικά…) η Κουβανέζικη με κεντρικό αρχικό σύνθημα και τακτικό στόχο “Πάτρια λίμπερα ό μουέρτε”/Πατρίδα Ελεύθερη ή Θάνατος!) Βιετναμέζικη κλπ…

-Ειδικά στην Ελλάδα, η εποποιία του λαϊκά πλειοψηφικού ΕΑΜ μέσω του οποίου, σε αντίθεση με τον σεχταρισμό επαναστατικοφανούς προηγούμενης τροτσκιστικής τακτικής περιόδου Πουλιόπουλου, η τότε ηγεσία του ΚΚΕ, έχτισε ένα πανίσχυρο Λαϊκό Εθνικοανεξαρτησιακό Μέτωπο!

-Τα μετέπειτα λάθη της ηγεσίας αυτής, οφείλονταν κυρίως στην τόσο δραματικά επισημανθείσα από τον μη εισακουσθέντα Άρη, υποτίμηση της κυρίαρχης αντίθεσης ΕΘΝΟΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΚΟ ΖΗΤΗΜΑ-ΑΓΓΛΟΙ.

Λόγω αμφιταλαντεύσεων, αυταπατών για τον ρόλο Άγγλων-και του εκτελεστικού τους οργάνου Παπανδρέου κλπ, λέγεται πως συνέβη.

Νομίζω όμως η αιτία πίσω και από αυτές τις αυταπάτες ήταν η επί χρόνια προηγούμενη επαναστατικοφανής “ταξική” στα λόγια, τροτσκιστική υποτίμηση κάθε ιδέας εθνικοανεξαρτησιακού-δημοκρατικού αγώνα ως πρώτου άμεσου σταδίου, βασικής προϋπόθεσης για πέρασμα έτσι διαλεκτικά, σε ώριμες γιαυτό συνθήκες και στον άμεσο ταξικό αγώνα σοσιαλιστικού μετασχηματισμού…