Ισονομία; Ούτε για πλάκα!

Εκδικάστηκε η μήνυση για «προσβολή της τιμής» του υφυπουργού Προστασίας του Πολίτη Μιχάλη Όθωνα κατά της Μαρίνας Δημητριάδου.Ο ίδιος, καταργώντας κάθε έννοια ισονομίας, αποφάσισε να μην παρεβρεθεί στην εκδίκαση της υπόθεσης και πρακτικά διέταξε το δικαστήριο να κλείσει την υπόθεση χωρίς ο ίδιος να καταθέσει. Και το δικαστήριο υπάκουσε, καταδικάζοντας την κατηγορούμενη. Διαβάστε το χρονικό της δίκης, όπως το κατέγραψε η Μαρίνα Δημητριάδου στο blog της:

Τα της δίκης

Σήμερα πραγματοποιήθηκε η δίκη στο Ρέθυμνο για το αυτεπάγγελτο αδίκημα της απρόκλητης έργω και λόγω εξύβρισης, καθώς και της μήνυσης που κατέθεσε εναντίον μου ο βουλευτής Ρεθύμνου και υφυπουργός Δημόσιας Τάξης Μανόλης Όθωνας για το αυγό που του πέταξα στις 25/9/2011. Από νωρίς αφέθηκε να διαρρεύσει η φήμη ότι ο ίδιος επρόκειτο να έρθει και να ανακαλέσει τη μήνυση. Σ’ αυτή την περίπτωση θα έμενε να παλέψουμε το απρόκλητο της επίθεσης που δικαζόταν αυτεπάγγελτα. Ο ίδιος ο κ. Όθωνας είχε κριθεί ως απαραίτητος και βασικός μάρτυρας στην προηγούμενη εκδίκαση της υπόθεσης στις 26/9, ούτως ώστε να δηλώσει ο ίδιος κατά πόσο εξέθεσα την τιμή και την υπόληψή του. Είχε μάλιστα δεσμευτεί στον τοπικό τύπο ότι εφόσον το δικαστήριο τον είχε κρίνει ως βασικό μάρτυρα θα παρεβρισκόταν. Φυσικά και δεν τον κατακρίνω για το ανακόλουθο των λόγων και των πράξεών του. Δεν είναι η πρώτη φορά άλλωστε που αθετεί τους λόγους του. Πώς θα μπορούσε να εμφανιστεί στο δικαστήριο, αυτός ένας βουλευτής με ασυλία ενάντια σε έναν απλό πολίτη που εξέφρασε την αποδοκιμασία απέναντι στην πολιτική του. Απέσυρε μόνο τη δήλωση παράστασης πολιτικής αγωγής και μαζί της την πιθανότητα να μου ζητήσει χρηματική αποζημίωση στο μέλλον.

Φάνηκε ότι υπήρχε η διάθεση να γίνει νωρίς η δίκη, κατά προτεραιότητα, πριν τις 12 η ώρα που γίνεται το διάλειμμα, για να δικαστούν στη συνέχεια τα αυτώφορα. Να τελειώσει νωρίς, πριν να μαζευτεί ο κόσμος, πριν προλάβει να γίνει θέμα. Τελικά ξεκίνησε μετά το διάλειμμα καθώς ο ένας δικηγόρος μου έλειπε.

Αρχικά δημιουργήθηκε πρόβλημα με όσους κατάφεραν να μπουν στην αίθουσα και όσους έμειναν απέξω από τους πολλούς φίλους παλιούς και νέους (ευχαριστώ!) που επιθυμούσαν να συμπαρασταθούν παριστάμενοι στη δίκη. Οι αστυνομικοί (και ήταν σημαντική η παρουσία ένστολων και μη) έψαχναν εξονυχιστικά όσους έμπαιναν στην αίθουσα (ακόμη και μέσα στις κοτσίδες τους). Όσοι έβγαιναν για να πάνε ας πούμε στην τουαλέτα δεν τους επιτρεπόταν να εκ νέου η είσοδος. Σε κάποια φάση πριν την έναρξη της δίκης φάνηκε ότι θα γινόταν κεκλεισμένων των θυρών, καθώς έκλεισαν τις πόρτες για να μην ακούγονται οι διαμαρτυρίες. Στη συνέχεια τις άνοιξαν.

Στην αρχή της διαδικασίας αναγνώστηκε φαξ από τον κ. Όθωνα που δικαιολογούσε λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων την απουσία του και λόγω της μεγάλης απόστασης της κατοικίας του από το χώρο της δίκης και ζητούσε την κανονική συνέχιση της διαδικασίας και τη δίωξή μου. Πέσαμε από τα σύννεφα. Τόσο για τη διάψευση της φήμης περί ανάκλησης της μήνυσης από έγκυρη πηγή που επεδίωκε προφανώς να μας βρει απροετοίμαστους, όσο και για τη θρασύτητα του κ. Όθωνα να μην κάνει καν τον κόπο να παρουσιάσει ισχυρά τεκμήρια για το ανέφικτο της παρουσίας του, όπως οφείλει να κάνει οποιοσδήποτε πολίτης. Η υπεράσπιστή μου, οι κκ. Θωμάς Λεχωβίτης και Θεόδωρος Τσούλας, αιτήθηκε την εκ νέου κλήτευσή του, για λόγους ισονομίας και ισοπολιτείας. Ο μηνυτής και βασικός μάρτυρας όφειλε να παρίσταται στο δικαστήριο για να υποστηρίξει τη μήνυσή του. Οποιοσδήποτε άλλος “απλός” πολίτης θα κρινόταν λιπομάρτυρας, θα αναβαλλόταν η δίκη, θα του επιβαλλόταν πρόστιμο και θα γινόταν βίαιη προσαγωγή του στη διαδικασία. Το δικαστήριο απέρριψε το αίτημα καθιστώντας εμφανή την κάλυψη του βουλευτή και δημιουργώντας υποψίες σε κάποιον κακόβουλο ότι υπήρχε γραμμή να κλείσει επιτέλους αυτό το θέμα (όχι βέβαια με την ανάκληση της μήνυσης, αλλά με την εκδίκασή της εν τη απουσία του μηνυτή).

Εξετάστηκαν οι μάρτυρες που με τίμησαν με τις καταθέσεις τους, έκανα την απολογία μου, αγόρευσαν οι δικηγόροι που με τίμησαν με την υπεράσπισή τους. Επικεντρωθήκαμε στη στοιχειοθέτηση της απουσίας του απρόκλητου της πράξης. Ως απρόκλητη ορίζεται μια πράξη που διασαλεύει την έννομο τάξη και που πραγματοποιήθηκε χωρίς να υπάρχει κάποιο προηγούμενο με το θύμα. Αν για παράδειγμα σήμερα τρακάρουμε με το Γιάννη και αύριο έρθει και με χαστουκίσει η πράξη του δεν θεωρείται ως απρόκλητη. Έπρεπε λοιπόν να έχω προσωπικά προηγούμενα με τον κ. Όθωνα, να ήμουν έστω ψηφοφόρος του. Αυτό ακριβώς προσπαθήσαμε να καταρρίψουμε. Ότι μας προκαλούν καθημερινά και δικαιούμαστε να αγανακτούμε. Ότι οι χαρακτηρισμοί που του προσέδωσα, του προδότη και του δοσίλου, δικαιολογούνται από την ανακολουθία των προεκλογικών λόγων με τα μετεκλογικά έργα τόσο του κ. Όθωνα όσο και της κυβέρνησης, καθώς και με την όλη της πορεία. Ότι η κατηγορία δεν μπορούσε να υποστηριχτεί εφόσον ο κ. Όθωνας δεν ήταν παρόν για να δηλώσει κατά πόσο επλήγη η τιμή και η υπόληψή του (άλλωστε η υπεράσπισή μου δεν επέτρεψε να διαβαστεί η γραπτή του κατάθεση), τόσο με τα λόγια όσο και με την πράξη μου. Και τέλος ότι η δίκη αποτελούσε απόπειρα φίμωσης της όποιας διαμαρτυρίας, στο πλαίσιο της ισχυρής καταστολής των κλομπ και των δακρυγόνων. Εγώ αρνήθηκα τις κατηγορίες και οι δικηγόροι μου εισηγήθηκαν την αθώωσή μου.

Ο κ. εισαγγελέας έκρινε ότι είμαι ένοχη για όλα όσα μου απαγγέλθηκαν και εισηγήθηκε έξι μήνες φυλάκιση. Έγινε σάλος στο δικαστήριο. Οι παριστάμενοι φώναζαν να συλλάβουν και τους ίδιους, ότι όλοι θα έπρατταν το ίδιο, ότι ήταν αίσχος και ντροπή, ακούστηκαν μάλιστα και συνθήματα (SS SS μπάτσοι δικαστές). Το δικαστήριο διακόπηκε για πέντε λεπτά για να ηρεμήσουν τα πνεύματα.

Έκρινε τελικά ότι η πράξη μου δεν ήταν απρόκλητη. Δεν διασάλευε την έννομο τάξη και αναγνώρισε το δικαίωμά μου να εκφράζω την αποδοκιμασία μου. Έμεινε μόνο η εξύβριση έργω και λόγω, στην οποία δεν μου αναγνωρίστηκε κανένα ελαφρυντικό. Ζητήσαμε την ελάχιστη εφέσιμη ποινή. Μου επιβλήθηκαν πέντε μήνες φυλάκισης με αναστολή τριών ετών. Μετά το  πέρας της διαδικασίας άσκησα έφεση.

Ήταν εμφανής η πίεση κάτω από την οποία δικαζόταν η υπόθεση. Οι καιροί είναι χαλεποί για δημοκρατία και δικαιοσύνη και δεν περίμενα τίποτα από τα δύο. Ήταν γενναία η απόφαση του δικαστηρίου να αντιταχτεί στο κλίμα τρομοκράτησης που επιβάλλει η κυβέρνηση για φίμωση της όποιας φωνής αντίδρασης, αναγνωρίζοντας ότι δεν ήταν απρόκλητη η πράξη μου. Ήταν κατανοητός ο φόβος του εισαγγελέα που εξάντλησε όλη του την αυστηρότητα (αν και βρίσκω απαράδεκτη την ερώτησή του σε μάρτυρα αν θα έκρινε θεμιτό να γιαουρτώσει ένας Έλληνας ένα γερμανό βουλευτή στη Γερμανία! Είμαι ξένη λοιπόν και δεν δικαιούμαι να διαμαρτύρομαι). Ήταν εμφανής ο κίνδυνος για αυτούς ότι θα τους πάρουμε με τα αυγά και τα γιαούρτια.

Αυτό το αυγό έγινε για μένα μια πύλη στη ζώνη του λυκόφωτος καθώς από τότε που το έριξα ακούω ιστορίες φρίκης, ανασφάλειας, άγχους, κατάρρευσης. Είμαι βαθύτατα εξοργισμένη. Το Σύνταγμα της 28ης Ιούνη και πρόσφατα της 5ης Οκτώβρη όφειλε να είναι η ταφόπλακά τους, καθώς και κάθε ένα από τα εξευτελιστικά μέτρα που έχουν ψηφίσει. Αποδεδειγμένα πλέον αυτός δεν ήταν ο μόνος δρόμος αντιμετώπισης της κρίσης που ίδιοι δημιούργησαν. Είναι προδότες και δοσίλογοι. Η κάθε περιφέρεια οφείλει να αναλάβει το ξεμπρόστιασμα βουλευτή της. Αύριο θα δημοσιεύσω την απολογία μου, μια ταπεινή συμβολή στα έργα του πολιτικού κ. Όθωνα και της πολιτικής της κυβέρνησης την οποία συνεχίζει να υπηρετεί όντας ακόμη βουλευτής του ΠΑΣΟΚ. Δεν θεωρώ καθόλου ότι όλο αυτό με αφορά προσωπικά, ούτε αφορά προσωπικά τον κ. Όθωνα. Είναι εκπρόσωπος του κυβερνώντος κόμματος στην περιοχή που μένω και είμαι ο καθένας που οφείλει να αντιδρά με όποιο τρόπο κρίνει. Και είναι θεμιτό να κρίνεις αυτούς που δρουν. Προτιμότερο να δρας και να σε κρίνουν.

"google ad"