“Καθ’ εικόνα και ομοίωση: Ποιοι ποιους;…

Τι θυμήθηκα σήμερα! Με ρωτούσε ένας πανέξυπνος μαθητής της Πέμπτης Δημοτικού, στην τάξη μια φορά, για το “καθ΄εικόνα και ομοίωση” και αν παριστάνουν ίδιας περίπου με εμάς μορφής τους θεούς τους όλες οι φυλές του κόσμου, αφού όπως λέει η εβραϊκή θρησκεία και το χριστιανικό και μουσουλμανικό παρακλάδι της “ένας και ίδιος για όλους είναι ο θεός”!…
Χμ!… Βήχω, ξεροβήχω, ε, δε μπορούσα να του λέω αρλούμπες, ποτέ δεν το έκανα:
“Παιδί μου”, του λέω, ‘Έπλασαν οι άνθρωποι κάθε περιοχής, με την φαντασία τους, τα βιώματα, τις προσδοκίες κλπ τους θεούς τους, “καθ΄εικόνα και ομοίωσή τους”! Οι άσπροι άσπρους(και μαύρο τον …διάολο) οι μαύροι μαύρους (και άσπρο το κακό πνεύμα…) οι κίτρινοι κίτρινους, οι …κοντοί κοντούς, οι ερωτιάρηδες ερωτικούς(αυτό μάλλον δεν το είπα…) οι μίζεροι βλοσυρούς, οι πολεμοχαρείς πολεμιστές (αν όχι τους ίδιους τους θεούς, τις θυγατρικές έλέω θεού …θεότητες, αγγέλους, “αγίους” αιμοσταγείς, με άλογα, σπαθιά και λόγχες κ.ο.κ….)
-Γέλασε μελαγχολικά ο πανέξυπνος μαθητής, το έπιασαν και οι περισσότεροι συμμαθητές του, εφησύχασε και η συνείδησή μου πως ίσως δεν ανήκα σ΄αυτούς τους αποστραβωτές “δασκάλους” που κράζει ο Βολφ Μπίρμαν: “..Κι οι δάσκαλοι, της νεολαίας νταβάδες, κόβουν στα μέτρα τους τους μαθητάδες, κάθε σημαίας πλαισιώνουν τους ιστούς με ιδεώδεις υποτακτικούς, που στο μυαλό είναι νωθροί, μα υπακοή δείχνουν περισσή!….”

Κώστας Ντουντουλάκης