Και η NASA ασχολήθηκε με το αρχαίο ελαιόδεντρο στις Βούβες

Ήταν το 1997 όταν το αρχαίο ελαιόδεντρο στις Βούβες, μετά από κινήσεις του τότε δημάρχου Κολυμβαρίου Πολυχρόνη Πολυχρονίδη κηρύχθηκε “διατηρητέο μνημείο της φύσης”. Τότε, αρκετοί είχαν κοροϊδέψει τον Δήμαρχο για τις κινήσεις του, όμως σήμερα πρέπει να νοιώθει απόλυτα δικαιωμένος.

Πλέον, δίπλα στο ιστορικό δέντρο υπάρχει το “Μουσείο Ελιάς Βουβών”. Και επισκέπτες έρχονται από όλο τον κόσμο για να δουν από κοντά ίσως το αρχαιότερο ελαιόδεντρο στον κόσμο.

Μεταξύ αυτών που αναγνώρισαν τη μοναδικότητα αυτού του δέντρου είναι και η NASA όπου μέσω της σελίδας που έχει δημιουργήσει “Earth Science Picture of the Day”, προβάλλει το δέντρο των Βουβών.

Μέσω της σελίδας προβάλλονται πάνω από 4.000 επιλεγμένες φωτογραφίες τοπίων, διαδικασιών και φαινομένων που περιγράφουν καλύτερα τον πλανήτη γη.

Χθες, στις 10 το πρωί, προβλήθηκαν οι φωτογραφίες του Χρήστου Κοτσαφτή για το αρχαίο ελαιόδεντρο των Βουβών.

Σε σχετικό κείμενο ο φωτογράφος ανέφερει ότι αυτό το πανέμορφο αλλά βαθιά ρυτιδωμένο ελαιόδεντρο είναι πιθανότατα το γηραιότερο δέντρο αυτού του είδους στον κόσμο. Ακόμα παράγει ελιές ως αυτή την μέρα. Το ελαιόδεντρο των Βουβών βρίσκεται στο χωριό Άνω Βούβες, στη νησί της Κρήτης στην Ελλάδα. Αν και η ακριβής ηλικία δε μπορεί να καθοριστεί, η ανάλυση που έχει γίνει δείχνει ότι είναι τουλάχιστον 2.000 ετών. Καθηγητές στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης θεωρούν πιθανό να είναι ακόμα και 4.000 ετών. Η μέθοδος των ραδιοϊσοτόπων, δεν μπορεί να εφαρμοστεί, γιατί με το πέρασμα των αιώνων, χάθηκε το καρδιόξυλο του κορμού

Η περίμετρος κορμού του ξεπερνά τα δώδεκα μέτρα. Θεωρείται προστατευόμενο φυσικό μνημείο ενώ κλαδιά του αρχαίου δέντρου χρησιμοποιήθηκαν στα στεφάνια που δόθηκαν στους νικητές των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004 και των Ολυμπιακών Αγώνων της Μπεϊτζίνγκ το 2008.

Δείτε τις φωτογραφίες που ανέβηκαν στην ιστοσελίδα της NASA:

Η Ελιά των Άνω Βουβών, αποτελεί αναμφισβήτητα ένα άριστο δείγμα προσπάθειας για τη διάσωση των γηραιών ελαιόδεντρων της Κρήτης, που τα τελευταία χρόνια κινδυνεύουν να καταλήξουν σε καυσόξυλα, προκειμένου να αντικατασταθούν από νέα δέντρα. Το συγκεκριμένο δέντρο όμως, προσφέρει αδιάκοπα, αιώνες τώρα μέχρι και σήμερα, τους καρπούς του και το πολύτιμο λάδι του, “το πράσινο χρυσάφι” , αποτελώντας άλλον ένα πολιτιστικό θησαυρό για τη χώρα μας.