Κατά 21% μειώθηκαν οι γεννήσεις στην Κρήτη, την τελευταία 7ετία – Απαιτούνται τουλάχιστον 30 χρόνια για να αλλάξει η κατάσταση

Ανησυχητικά είναι τα αποτελέσματα έρευνας του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου για τη μείωση των γεννήσεων στη χώρα μας, η οποία τείνει να γίνει … χώρα ηλικιωμένων.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας:

• Το 2017 οι γεννήσεις ήταν 38.000 λιγότερες από τους θανάτους.
• Οι γεννήσεις μειώθηκαν κατά 23% στη Θεσσαλία, κατά 21% στην Κρήτη, κατά 16% σε Αιγαίο και Ιόνιο και κατά 24% στη Στερεά Ελλάδα.
• Στους 100 κατοίκους οι 21,5 είναι ηλικιωμένοι.
• Απαιτούνται τουλάχιστον 30 χρόνια για να αλλάξει η κατάσταση.
• Τα τελευταία 6 χρόνια “χάθηκαν” 110.000 γεννήσεις.

Η χώρα φαίνεται ότι «αναγεννάται» με βραδύτερους ρυθμούς από ό,τι προβλεπόταν, με αποτέλεσμα να κατατάσσεται στην έκτη θέση μεταξύ των πλέον γερασμένων πληθυσμών (σ.σ. στοιχεία ΟΗΕ).

Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι εκείνοι που «φεύγουν» είναι περισσότεροι από εκείνους που «έρχονται». Εάν σε αυτή την εξίσωση προστεθεί και ο παράγων brain drain, καθίσταται σαφές ότι η χώρα μετατρέπεται σταδιακά σε μια χώρα γερόντων. Οταν το εργατικό δυναμικό είναι περιορισμένο και το ασφαλιστικό σύστημα επιβαρύνεται από πλειάδα συνταξιούχων, το ισοζύγιο που θα προκύψει δεν μπορεί παρά να είναι αρνητικό.

Κυριότερες αιτίες της γήρανσης του πληθυσμού είναι, πέρα από την αύξηση του προσδόκιμου ζωής, και ο έλεγχος της γονιμότητας που οδηγεί τα ζευγάρια στην τεκνοποίηση σε μεγαλύτερες ηλικίες και με λιγότερα παιδιά.

Οπως επισημαίνει η κ. Αλεξάνδρα Τραγάκη, καθηγήτρια στο τμήμα Γεωγραφίας του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου, το ουσιαστικό πρόβλημα, ωστόσο, εντοπίζεται στην απουσία πολιτικής, ενώ θα ήταν λάθος να αποδοθεί αυτή η κατάσταση αποκλειστικά και μόνο στην οικονομική κρίση.

Τα στοιχεία, που προκύπτουν από προσωπική επιστημονική έρευνα της Αλεξάνδρας Τραγάκη, αφορούν την περίοδο μεταξύ 2010 και 2017. Μάλιστα, η ίδια εξηγεί στην «Καθημερινή» ότι από τις 110.000 αυτές γεννήσεις που χάθηκαν, οι μισές περίπου αποδίδονται στη φυσική μετατόπιση της αναπαραγωγικής ηλικίας προς τα πάνω. Αποτελούν δηλαδή απώλειες που έτσι κι αλλιώς θα διαπιστώνονταν, αλλά οι υπόλοιπες μισές περίπου σχετίζονται με την οικονομική συγκυρία.