Καταγγελίες η προτάσεις;

Του Μιχάλη Πατσουράκη

Δεν είναι μυστικό αγαπητοί/ες συμπολίτες/σες, ότι η πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας μας κυριαρχείται από καταγγελίες.

Καταγγελία είναι η συνηθισμένη αντίδραση γιά όσους θέλουν να εκφράσουν μια αποστροφή η να θίξουν τα κακώς κείμενα.

Οι καταγγελίες κατά των πολιτικών είναι μέρος αυτής της διαδικασίας, και εν μέρει ερμηνεύουν την μεγάλη αποχή από τις εκλογές.

Οι καταγγελίες συνήθως είναι γενικόλογες, και δεν προτείνουν λύσεις!

Θυμάμαι,πριν την χρεοκοπία του 2010, τον τότε υπουργό Αλέκο Παπαδόπουλο να προειδοποιεί γιά την οικονομική κατάρευση της χώρας, αλλά ποιός τον άκουγε; Τότε, ως συνήθως, ο ένας κατηγορούσε τον άλλο και όλοι μαζί  τους ξένους.

Η κυριαρχία  των καταγγελιών  σιγά σιγά οδηγεί σε κοινωνικά και οικονομικά  αδιέξοδα και τις απειλές της Τουρκίας εις βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου ολοένα και  εντονότερες!

Προτάσεις:

Οι προτάσεις από την άλλη που,κατά την γνώμη μου, είναι σημαντικότερες, δεν παίζουν και αυτές μεγάλη σημασία.

Γιατί όμως συμβαίνει αυτό;

Οι προτάσεις των πολιτών δεν λαμβάνονται υπόψη γιατί μπορεί να είναι ανεπεξέργαστες αλλά και  επεξεργασμένες να είναι χάνονται στους “λαβυρίνθους” της κρατικής γραφειοκρατίας!

Είναι γνωστή η φράση:

“Αυτός καλά τα έλεγε αλλά τότε που τα έλεγε  ποιός τον άκουγε; Κανείς”!

Αναφέρομαι σε ενάρετους ανθρώπους που με διορατικότητα προέβλεπαν  εξελίξεις  αλλά την στιγμή που τις προέβλεπαν δεν τους ακούει κανείς!

Άρα περιγράφοντας τις δύο αυτές έννοιες, καταγγελίες και προτάσεις βρισκόμαστε μπροστά σε μια δύσκολη εξίσωση που έχει να κάνει με με τις παθογένειες της κοινωνίας μας.

Προσωπικά πάντως προτιμώ τις προτάσεις αρκεί να είναι επεξεργασμένες και να έχουν ρεαλισμό και συνέχεια!

"google ad"