Κατερίνα Γώγου: Kανείς δεν θα γλυτώσει

Κανείς δεν θα γλυτώσει.
Κι αυτό το μακέλεμα δε θα’ χει ούτε μισό μισοσβυσμένο Όχι.
Θα βουλιάζουμε – βουλιάζουμε –
κατακόρυφα με 300 και βάλε
σε συφιλιδικά νερά χωρίς τέλος
με αφορισμούς και χτυπήματα στο κεφάλι
απο διαμαντένιους σταυρούς τραβεστί πατέρων
γλείφοντας
υπογράφοντας
ικετεύοντας
και ουρλιάζοντας ξεφτιλισμένα ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ

Θα’ ρθει καιρός που θ’ αλλάξουν τα πράματα.

Να το θυμάσαι Μαρία.

Θυμάσαι Μαρία στα διαλείμματα

εκείνο το παιχνίδι

που τρέχαμε κρατώντας τη σκυτάλη –

μη βλέπεις εμένα – μην κλαίς.

Εσύ εισ’ η ελπίδα

άκου θα’ ρθει καιρός

που τα παιδιά θα διαλέγουνε γονιούς

δεν θα βγαίνουν στην τύχη

Δεν θα υπάρχουνε πόρτες κλειστές

με γυρμένους απέξω

Και τη δουλεά θα τη διαλέγουμε

δε θα’ μαστε αλογα

να μας κοιτάνε στα δόντια.

Οι άνθρωποι – σκέψου!-

θα μιλάνε με χρώματα

κι άλλοι με νότες

Να φυλάξεις μοναχά

σε μια μεγάλη φιάλη με νερό

λέξεις κι έννοιες σαν κι αυτές

απροσάρμοστοι – καταπίεση – μοναξιά – τιμή –

κέρδος – εξευτελισμός

για το μάθημα της ιστορίας.

Είναι Μαρία –

δε θέλω να λέω ψέματα –

δύσκολοι καιροί.

Και θα’ ρθουνε κι άλλοι.

Δεν ξέρω – μην περιμένεις κι απο μένα πολλά –

τόσα έζησα τόσα έμαθα τόσα λέω

κι απ’ όσα διάβασα ένα κρατάω καλά :

“Σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος”.

Θα την αλλάξουμε τη ζωή!

Παρ’ όλα αυτά Μαρία.
(Από τη δεύτερη ποιητική συλλογή της ηθοποιού και ποιήτριας Κατερίνας Γώγου,“Ιδιώνυμο“, Εκδ. Καστανιώτη)

"google ad"