Κεγκέρογλου: Aπό βουλευτής, υποψήφιος δήμαρχος Μινώα Πεδιάδας; Το χρονικό μιας προαναγγελθείσας αλλά καθόλου ηρωικής εξόδου!

Αλλαγή σελίδας για το ΠΑΣΟΚ και την πολιτική σκηνή του Ηρακλείου, μετά τις τελευταίες ραγδαίες εξελίξεις που φέρνουν το τέλος εποχής για τον πιο παλιό κοινοβουλευτικό του Κινήματος Βασίλη Κεγκέρογλου, που αποφάσισε να μην δώσει τελικά τη μάχη για το κοινοβούλιο και να επιστρέψει ως υποψήφιος δήμαρχος στο δήμο Μινώα.

Πέρυσι τέτοιο καιρό ο μακροβιότερος κοινοβουλευτικός της Κρήτης δήλωνε παρών για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ ξαφνιάζοντας φίλους κι αντιπάλους. Μάζεψε υπογραφές, όχι κατουσίαν για να ηγηθεί της επόμενης μέρας στο ΠΑΣΟΚ, αλλά να δώσει την ευκαιρία στο λεγόμενο προεδρικό επιτελείο της αείμνηστης Φώφης να ανασυνταχθεί, να αποτελέσει ανάχωμα στην ανερχόμενη και δυναμική υποψηφιότητα Ανδρουλάκη και να αποτελέσει τελικά λαγό της υποψηφιότητας Παπανδρέου, οπότε και αποσύρθηκε για να σταθεί στο πλάι του πρώην πρωθυπουργού.

Όμως ο Βασίλης Κεγκέρογλου, αφού δεν μπόρεσε τελικά να… σώσει το ΠΑΣΟΚ, δε σταμάτησε εκεί: θυμίζουμε σε εκείνους που έχουν επιλεκτική μνήμη, πως σε τοπικό επίπεδο κόντρα σε όλους και σε όλα, απέναντι σε ένα δημοψηφισματικό κλίμα που είχε δημιουργηθεί υπέρ της υποψηφιότητας Ανδρουλάκη, έπαιξε στην κυριολεξία τα πολιτικά του ρέστα.

Έγινε όψιμος Παπανδρεϊκός, εκείνος που ήταν σκληρά απέναντι του, έδωσε τον υπέρ πάντων αγώνα, ουσιαστικά “μόνος του και όλοι τους”, για να μην επιτρέψει στο συντοπίτη του υποψήφιο Πρόεδρο να εκλεγεί και λειτουργώντας με προσωπικούς όρους πολιτικής επιβίωσης, κινήθηκε ως μοναχικός καβαλάρης και ταύρος σε… πράσινο υαλοπωλείο!

Το αποτέλεσμα ήλθε και ήταν ουσιαστικά εκείνο που δρομολόγησε τις σημερινές εξελίξεις. Από συνομιλητής και στενός συνεργάτης της αείμνηστης Φώφης, ο πολυπράγμων Βασίλης έπρεπε να κινηθεί σε ένα τοπίο όπου βίωνε τη δική του πολιτική έρημο στη νέα πράσινη κοιλάδα του αρχηγού, με κλειστές πόρτες, ουσιαστική ανυπαρξία σχέσης και χημείας και νέα πρόσωπα στη Χαριλάου Τρικούπη που αργά ή γρήγορα θα έφερναν και την πολιτική συνταξιοδότηση του Αρκαλοχωρίτη πολιτικού.

Ο ίδιος έμπειρος και μεγάλος παίκτης σε τοπικό επίπεδο καταλάβαινε τι συμβαίνει. Ήξερε πως κι αν ακόμα εκλεγεί δε θα είχε λόγο και παρουσία στα κεντρικά πολιτικά δρώμενα, το ΠΑΣΟΚ πια κινείται στη λογική των σαραντάρηδων. Ήλθε και ο σχεδιασμός και τα ονόματα που θα συμπεριλαμβανόταν στο τοπικό ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ και που για πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια δεν συναποφασίστηκε από τον ίδιο τον κοινοβουλευτικό και που σηματοδοτούσαν μια δύσκολη μάχη επιβίωσης.

Ακόμα κι όλα αυτά που κυκλοφορούσαν με τη βέβαιη υποψηφιότητα Ανδρουλάκη στο Ηράκλειο και την πιθανότητα να κρατούσε την έδρα ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στην περίπτωση που ο Κεγκέρογλου (εκείνος μόνος) εκλεγόταν με τη σημαία του κόμματος, έδειχναν πως ο δρόμος του έμπειρου πολιτικού ήταν στρωμένος με πέτρες και αγκάθια!

Το δίλημμα λοιπόν ήταν μεγάλο: να μπει σε μια μάχη όπου η ήττα ήταν πιο κοντά από ποτέ ενώ και μια νίκη θα ήταν πύρρειος;

Αφού λοιπόν τα ζύγισε πολλάκις κατέληξε να επιστρέψει σε έναν δρόμο, εκείνον της αυτοδιοίκησης, που τον ξέρει καλά αφού από εκεί ξεκίνησε κι αφού φρόντισε να κλείσει τα ανοιχτά μέτωπα με τους παράγοντες του Αρκαλοχωρίου, δρομολόγησε τις εξελίξεις.

Μάλιστα για να κινηθεί και θεσμικά φρόντισε με άνθρωπο του να ενημερώσει έγκαιρα και τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ για τις προθέσεις του, ώστε να ξέρει ο Ανδρουλάκης πως με την επιλογή του ανοίγει πια και ο δρόμος της ανανέωσης στο ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ που, μην ξεχνάμε, αυτός είναι και ο διακαής πόθος του νέου προέδρου του κόμματος. Γιατί αυτό που κάνει ο Κεγκέρογλου σηματοδοτεί σημαντικές εξελίξεις σ’ ένα χώρο που μετά από καιρό αναζητεί νέα πατήματα και στο σκηνικό της Κρήτης. Με την εθελουσία απόσυρση του, κλείνει ένας κύκλος που κράτησε 18 χρόνια, φεύγει με το κεφάλι ψηλά, σαν τον παίκτη της πράσινης τσόχας που ξέρει όταν αρχίζει να χάνει πως πρέπει να σηκωθεί από το τραπέζι, πριν μείνει ταπί αλλά καθόλου ψύχραιμος.

Και όχι μόνο αυτό: σηματοδοτεί μια εικόνα ανανέωσης στην τοπική κοινωνία, κλείνοντας το μάτι σε πολιτικούς της ίδιας “σειράς” (όπως λέγαμε και στο στρατό) που εξακολουθούν να έχουν τον εαυτό τους προς διάθεση και προς κάθε χρήση! Παράλληλα επιστρέφει εκεί από όπου ξεκίνησε, σηματοδοτώντας με την υποψηφιότητα του και το κλείσιμο μιας μεγάλης πολιτικής βεντέτας μεταξύ Καλογεράκη και Γιαννόπουλου, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, θα βρεθούν στο πλάι του, θυμίζουμε σε ένα δήμο που έχοντας μπροστά του την πρόκληση του νέου αεροδρομίου και της ανασυγκρότησης μετά το σεισμό, θα γίνει η “ατμομηχανή” έργων για όλο το Ηράκλειο.

Είναι όλοι κερδισμένοι από αυτό το αιφνίδιο πολιτικό deal; Προφανώς και όχι! Πρώτον γιατί δε ρωτήθηκαν όλοι και δεύτερον γιατί δεν έγινε με όρους κοινωνίας! Κανείς δε ρώτησε τον κόσμο του δήμου Μινώα που έχει αποδείξει ότι και δυνάμεις διαθέτει και η νέα γενιά αναζητεί τρόπους να διεκδικήσει αυτό που της ανήκει, χωρίς πάτρωνες και μεγαλοπαράγοντες που βασανιστικά επιδιώκουν να αποφασίζουν για το μέλλον μιας περιοχής, αν συμφωνεί με τα τετελεσμένα.

Αυτό όμως θα φανεί στο… χειροκρότημα και στο τελικό ταμείο για μια μάχη που έχει το δικό της ενδιαφέρον !

cretalive.gr

"google ad"