Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που η κυβέρνηση ανακοίνωσε τα φιλόδοξα σχέδιά της για να προσελκύσει στην Ελλάδα τους «ψηφιακούς νομάδες», δηλαδή ανθρώπους που έχουν υψηλές ψηφιακές δεξιότητες, την ικανότητα να εργάζονται εξ αποστάσεως, έχουν υψηλά εισοδήματα και μετακινούνται από χώρα σε χώρα προκειμένου να βρουν καλύτερες συνθήκες ζωής και φορολόγησης για τους ίδιους και τις οικογένειές τους.
Η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι προτίθεται να καθιερώσει μια «ψηφιακή βίζα», η οποία θα επιτρέπει σε αυτά τα άτομα να εγκαθίστανται με ευκολία στην Ελλάδα, να εργάζονται από εδώ και να συνεισφέρουν όχι μόνο στο κύρος της χώρας, αλλά και στο ΑΕΠ, καθώς, σύμφωνα με μελέτη του ΜΙΤ, 100.000 «ψηφιακοί νομάδες» σε μια χρονιά, που θα παρέμεναν για έξι μήνες, θα μπορούσαν να παραγάγουν όφελος για τη χώρα της τάξεως των 1,6 δισ. ευρώ ετησίως.
Πολύ πίσω από την Ε.Ε
Ωστόσο μια νέα μελέτη δείχνει ότι η Ελλάδα βρίσκεται ακόμα πολύ πίσω σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, τουλάχιστον όσον αφορά τη βασική παράμετρο για την προσέλκυση των «ψηφιακών νομάδων» στη χώρα: την ταχύτητα του Διαδικτύου. Συγκεκριμένα η έρευνα του Ευρωπαϊκού Δικτύου Δημοσιογραφίας Δεδομένων (European Data Journalism Network – EDJN) έδειξε ότι η Ελλάδα έχει το πιο αργό Ίντερνετ μεταξύ των χωρών – μελών της Ε.Ε.
Αναλυτικά, σύμφωνα με την έρευνα του EDJN, στην Ελλάδα ο μέσος όρος της ταχύτητας κατεβάσματος (download) είναι μόλις 29 Mbps και ο μέσος όρος ταχύτητας ανεβάσματος φθάνει τα 6 Mbps. Για να γίνει αντιληπτό πόσο αργό είναι κατά μέσον όρο το Ίντερνετ στην Ελλάδα, αξίζει να σημειωθεί ότι στην 26η θέση της Ε.Ε. βρίσκεται η Κύπρος, με μέσο όρο ταχύτητας κατεβάσματος τα 35 Mbps και μέσο όρο ταχύτητας ανεβάσματος τα 12 Mbps.
Όσον αφορά τις πρώτες θέσεις, η σύγκριση είναι πραγματικά απογοητευτική: ο μέσος όρος ταχύτητας download στη Δανία είναι τα 140 Mbps, στη Γαλλία τα 131 Mbps, στην Ισπανία τα 126 Mbps, στην Ολλανδία τα 125 Mbps και στη Σουηδία τα 123 Mbps. Ακόμα και σε χώρες συγκρίσιμες με την Ελλάδα, τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα: η Βουλγαρία «τρέχει» κατά μέσο όρο με 53 Mbps download speed, το ίδιο και η Σερβία, ενώ η Ρουμανία πετυχαίνει ταχύτητες κατεβάσματος 122 Mbps.
Απόκλιση ονομαστικών και πραγματικών τιμών
Πρέπει βέβαια να τονιστεί ότι όλοι οι αριθμοί είναι μέσοι όροι, ότι αφορούν επίγειες καλωδιακές συνδέσεις και ότι ακόμα και στις χώρες με πολύ καλές επιδόσεις στις ταχύτητες καταγράφονται μεγάλες εσωτερικές ανισότητες στη συνδεσιμότητα, ιδίως μεταξύ αστικών κέντρων και περιφέρειας. Επίσης σε αρκετές χώρες η ταχύτητα του Διαδικτύου, ακόμα και στα αστικά κέντρα, είναι χαμηλή.
Ωστόσο στην Ελλάδα, την Κύπρο και την Κροατία το φαινόμενο αυτό είναι σχεδόν καθολικό.
Αξίζει να υπογραμμιστεί ότι η ΕΕΤΤ στην έκθεσή της για την εφαρμογή ΥΠΕΡΙΩΝ ουσιαστικά παραδέχεται σημαντικές αποκλίσεις ανάμεσα στις ονομαστικές τιμές των συνδέσεων και τις πραγματικές ταχύτητες Διαδικτύου που έχουν οι καταναλωτές.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την ανεξάρτητη αρχή, για τις συνδέσεις των 24 Mbps οι πραγματικές μέσες ταχύτητες κατεβάσματος κυμαίνονται ανάμεσα στα 6 και τα 8 Mbps, ενώ κάπως καλύτερη είναι η εικόνα για τις πιο γρήγορες (αλλά και πιο ακριβές) συνδέσεις των 50 Mbps, όπου οι πραγματικές μέσες τιμές κατεβάσματος κινούνται μεταξύ των 27 και των 30 Mbps. Στη συγκεκριμένη έκθεση δεν περιλαμβάνονται στοιχεία για τα πακέτα των 100 Mbps.
Σημειώνεται ότι η συγκεκριμένη εικόνα έρχεται σε μια στιγμή που η Ε.Ε. σπρώχνει τεράστια ποσά προς τους ιδιώτες, προκειμένου να τρέξουν επενδύσεις που έως το 2025 θα έχουν πετύχει τους εξής στόχους:
● Σύνδεση ταχύτητας 1 Gbps (γκιγκαμπίτ ανά δευτερόλεπτο) για όλους τους βασικούς κοινωνικοοικονομικούς πυλώνες (σχολεία, πανεπιστήμια, κέντρα μεταφορών, αεροδρόμια κ.λπ.).
● Αδιάκοπη σύνδεση 5G σε όλες τις αστικές περιοχές και τους βασικούς άξονες μεταφορών.
● Πρόσβαση σε συνδέσεις ταχύτητας τουλάχιστον 100 Mbps για όλα τα νοικοκυριά της Ένωσης.
“Αλμυρό” και το mobile ιντερνετ
Το πρόβλημα της ταχύτητας του Διαδικτύου στην Ελλάδα, ωστόσο, δεν είναι το μοναδικό. Πριν από δύο χρόνια, το «Π» αναφερόταν στο πολύ υψηλό κόστος του mobile Ίντερνετ στην Ελλάδα («“Τσουρουφλίζει” η τιμή του mobile Ίντερνετ – Ακριβό και μάλλον αργό το Διαδίκτυο στην Ελλάδα») και φαίνεται ότι τα πράγματα στο μεσοδιάστημα δεν έχουν αλλάξει και πολύ.
Αντιθέτως, σύμφωνα με μελέτης της φινλανδικής εταιρείας Rewheel, η οποία ειδικεύεται σε ζητήματα επικοινωνίας, τα πακέτα mobile Ίντερνετ στην Ελλάδα παραμένουν ακριβά. Για την ακρίβεια, η εταιρεία σε tweet της της 6ης Απριλίου σημείωνε χαρακτηριστικά:
«Ακόμα και αν εξαιρεθεί το τέλος κινητής τηλεφωνίας, τα συμβόλαια για ένα, δύο ή τρία gigabytes ήταν τα ακριβότερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Για τέσσερα gigabytes οι τιμές στην Ελλάδα είναι οι ακριβότερες μεταξύ 51 ευρωπαϊκών, αμερικανικών, αφρικανικών και ασιατικών αγορών. Οι Έλληνες καταναλωτές πληρώνουν πέντε με έξι φορές περισσότερα τον μήνα σε σχέση με τους Γάλλους καταναλωτές για συμβόλαια με 1, 2, 3 ή 4 gigabytes».