Κοινή αρρώστια πολλών Προέδρων

Προέλευση άγνωστη, υποψίες πολλές
Στις μέρες μας οι θεωρίες συνωμοσίας δεν αποτελούν απίθανα σενάρια, έτσι ο πάσχων από καρκίνο Πρόεδρος της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες, που συχνά προκαλεί το ενδιαφέρον με τις τοποθετήσεις και τις ρήσεις του, αυτήν τη φορά δεν είπε κάτι πολύ παράξενο. Άλλωστε ο πόλεμος των μικροβίων, των μολύνσεων, των επιδημιών, των ασθενειών είναι κάτι που τα προηγμένα κράτη εντάσσουν στα οπλοστάσιά τους και αναλόγως εξελίσσουν και χρησιμοποιούν. Ο Πρόεδρος  Τσάβρς λοιπόν, στη γνωστοποίηση της είδησης ότι και η Πρόεδρος της Αργεντινής Κριστίνα Φερνάντες πάσχει από καρκίνο, αναρωτήθηκε δημόσια μήπως έχουμε να κάνουμε με ένα βακτηριολογικό πόλεμο των Ηνωμένων Πολιτειών εναντίον μη αρεστών στις ΗΠΑ ηγετών χωρών της Λατινικής Αμερικής. «Θα ήταν απίθανο εάν (οι ΗΠΑ) είχαν αναπτύξει μυστική τεχνολογία που να επιφέρει τον καρκίνο, χωρίς κανείς να το γνωρίζει;», αναρωτήθηκε μιλώντας στη Στρωτική Ακαδημία του Καράκας. Φρόντισε μάλιστα να διευκρινίσει ότι δεν απευθύνει «απερίσκεπτες κατηγορίες», αλλά απλώς «σκέφτεται δυνατά».
Μεταφέροντας τις εκφράσεις του και τους προβληματισμούς του, το ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters γράφει σχετικά:
Μετάφραση: Ο Τσάβες, η Φερνάντες, ο παραγουανός Φερνάντο Λούγο, η βραζιλιάνα Ντίλμα Ρούσεφ και ο πρώην βραζιλιάνος ηγέτης Λουίζ Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα έχουν όλοι διαγνωστεί πρόσφατα με καρκίνο. Όλοι τους είναι αριστεροί.
Η αλήθεια είναι ότι ανάλογες σκέψεις κάνει κάθε πολίτης που πληροφορείται τη συχνότητα κρουσμάτων καρκίνου σε ηγέτες των χωρών της Λατινικής Αμερικής τα τελευταία δύο χρόνια.
Και οι πέντε ηγέτες είναι αριστερής, φιλολαϊκής τάσης (ο καθένας με τα χαρακτηριστικά του) και δεν ανήκουν σε εκείνους που οι ΗΠΑ θα διάλεγαν για επικεφαλής χωρών της Λατινικής Αμερικής.
Συνωμοσία ή όχι, σημασία έχει ότι ηγέτες χωρών που ανήκουν σε ήπειρο την οποία οι ΗΠΑ θεωρούν δική τους και προέκταση τους ασθενούν ομαδικά και με ανησυχητική συχνότητα. Και από ασθένεια που δεν χαρακτηρίζεται συχνά περαστική.
Ας ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στην περιοχή, άλλωστε μας αφορά και ως εμπειρία αναδιάταξης δυνάμεων και ανασύνταξης, ύστερα από τη διαλυτική παρέμβαση διεθνών δανειστών και τοκογλύφων.

Αποσπάσματα από την εφημερίδα «ΤΟ ΠΑΡΟΝ» με την υπογραφή του Παρατηρητή