Κοινωνικό Στέκι – Στέκι Μεταναστών: Φαρμακονήσι: Η «δημοκρατία» τους πνίγει ανθρώπους

Ελληνική Δημοκρατία 2014: «Προσπαθήσαμε να ανεβούμε στη βάρκα του λιμενικού και εκείνοι μας χτυπούσαν για να πέσουμε πάλι στο νερό, ενός χρονών παιδί φώναζε και ζητούσε βοήθεια.»

Μόνο θλίψη και αποτροπιασμό μπορεί να προκαλέσει η είδηση για τον πνιγμό 2 προσφύγων στα νερά του Αιγαίου, ανοιχτά της Λέσβου τα ξημερώματα του Σαββάτου 14/12, ενώ αγνοούνται ακόμα 10 άτομα (2 γυναίκες και 8 βρέφη και μικρά παιδιά). Η ιστορία είναι ίδια, τραγικά επαναλαμβανόμενη και την έχουμε ζήσει πολλές φορές: Ένα σαπιοκάραβο φεύγει από την Τουρκία και μεσοπέλαγα βουλιάζει με «τη βοήθεια των οργάνων του ελληνικού κράτους» ενώ είναι υπερφορτωμένο με ανθρώπους, που φεύγουν από τη φτώχια, τη μιζέρια και τον πόλεμο, για «τη γη της επαγγελίας».
Από τις σοκαριστικές μαρτυρίες των 16 επιζώντων προσφύγων προκύπτει ότι οι λιμενικοί όχι μόνο δεν τους βοήθησαν, αλλά οι ίδιοι χτυπούσαν τη βάρκα για να βυθιστεί, ενώ τους τραβούσαν με ταχύτητα προς την Τουρκία!

Αλλά ακόμα και αυτό να μην συνέβη (σύμφωνα με την εκδοχή του Λιμενικού) προκύπτουν κάποια σοβαρά ερωτήματα:

• Πώς είναι δυνατό ένα πλοίο με πολεμικές προδιαγραφές όπως είναι τα πλοία του λιμενικού να ρυμουλκούν μια απλή βάρκα και αυτή να βυθίζεται;
• Πώς γίνεται να μην παίρνουν μέτρα προστασίας των ανθρωπίνων ζωών που σέρνουν; Γιατί δεν τους ανέβασαν στο πλοίο του λιμενικού από την πρώτη στιγμή;
• Ποια ήταν τελικά η διαταγή που πήρε το πλήρωμα του λιμενικού να σώσει ή να επαναπροωθήσει στα τουρκικά χωρικά ύδατα πάση θυσία;

Οι πνιγμοί των μεταναστών που συνέβησαν στο Φαρμακονήσι, δεν είναι απλοί θάνατοι αλλά δολοφονίες, του ελληνικού κράτους και συνολικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που θέλει σύνορα γεμάτα νεκρούς. Θέλουν να μας πείσουν ότι αυτό γίνεται για την ασφάλεια των Ελλήνων και Ευρωπαίων πολιτών. Δεν είναι όμως έτσι, αφού η ασφάλεια των πολιτών δεν κινδυνεύει από τους μετανάστες που ζητάνε ένα κομμάτι ψωμί, αλλά από τους τραπεζίτες και το μεγάλο κεφάλαιο, που για να αυξήσουν τα κέρδη τους έχουν ρίξει τους λαούς στην πείνα και την εξαθλίωση

Ζητάμε την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων γι’ αυτό το νέο έγκλημα. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να αδιαφορεί για την ανθρώπινη ζωή, πολύ περισσότερο δεν έχει δικαίωμα με τις πράξεις του να προκαλεί το θάνατο αθώων.