Κουτσούμπας: Η καπιταλιστική Ελλάδα με δραχμή δεν είναι υπέρ του λαού

Με τη φωνή του Κώστα Βάρναλη να απαγγέλει “Δεν είμαι εγώ σπορά της τύχης/ ο πλαστουργός της νιας ζωής/ Εγώ ‘μαι τέκνο της ανάγκης και ώριμο τέκνο της οργής”, από το ποίημά του “Οδηγητής” το οποίο ήταν απόσπασμα στο έργο του “Το Φως που Καίει” και στη συνέχεια η φωνή του ποιητή να ενώνεται με τη μελοποίηση του ποιήματος που τραγουδούσαν δεκάδες μέλη της ΚΝΕ, ξεκίνησαν, σήμερα το πρωί, στην Αίθουσα Συνεδρίων στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ, στον Περισσό, οι εργασίες του 20ου Συνεδρίου του κόμματος.

Ακολούθησε η προβολή ντοκιμαντέρ που συμπύκνωνε ιστορικές, κοινωνικές, και οικονομικές εξελίξεις από το 1918, έτος ιδρύσεως του ΚΚΕ, έως σήμερα, συμπεριλαμβάνοντας και την πορεία και δράση του ΚΚΕ.

Στη συνέχεια, όπως μεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο γγ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, παρουσίασε την Εισήγηση της ΚΕ προς το 20ο Συνέδριο, αναφέροντας ότι “παραμένει ως βασικό ζητούμενο η ισχυροποίηση του κόμματος, ώστε να γίνει ικανό, ως κόμμα της κοινωνικής ανατροπής, να φέρει σε πέρας τον ιστορικό πρωτοπόρο ρόλο του, αξιοποιώντας και βαθαίνοντας με την ταξική πάλη τις αντιθέσεις και αντιφάσεις του καπιταλιστικού συστήματος».

Αναφερόμενος στη σημερινή διεθνή πραγματικότητα, επισήμανε την όξυνση των αντιθέσεων μεταξύ των επιμέρους καπιταλιστικών κρατών, των στρατιωτικών -πολιτικών και οικονομικών- πολιτικών συμμαχιών τους και τους ανταγωνισμούς που έχουν οδηγήσει σε πολέμους και ανακατατάξεις.

Περιγράφοντας με λεπτομέρειες τις τάσεις, αντιφάσεις, ανταγωνισμούς και τις αντανακλάσεις αυτών σε ιδεολογικό και πολιτικό επίπεδο, ο κ. Κουτσούμπας είπε ότι «αναμφίβολα υποβόσκει νέα, πιο συγχρονισμένη οικονομική κρίση, όξυνση της διαπάλης για τον έλεγχο αγορών, ενεργειακών πηγών και δρόμων μεταφοράς πετρελαίου και φυσικού αερίου. Αυτό υποδηλώνουν οι υπάρχουσες πολεμικές εστίες στη Μέση Ανατολή, στην Ουκρανία, οι εντάσεις στην Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη σε σχέση με τη Ρωσία, στην Αρκτική και στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Όλες αυτές οι εστίες αυξάνουν τον κίνδυνο μιας ευρύτερης γενίκευσης του ιμπεριαλιστικού πολέμου».

«Οξύνεται η βασική αντίθεση ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία, ενισχύεται η τάση για απόλυτη και σχετική εξαθλίωση της εργατικής τάξης, αυξάνεται το ποσοστό της μόνιμης, μακροχρόνιας ανεργίας, αυξάνεται ο βαθμός εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης και στις πιο αναπτυγμένες καπιταλιστικές οικονομίες, οξύνονται όλες οι κοινωνικές αντιθέσεις», τόνισε.

Αναφερόμενος, ειδικά, στην όξυνση των αντιθέσεων στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη, είπε ότι αυτή ενισχύει τις αποσχιστικές τάσεις, οι οποίες με τη σειρά τους τροφοδοτούν τον αστικό “ευρωσκεπτικισμό”, τον οποίο χαρακτήρισε «ρεύμα εξίσου αντιδραστικό – αντιλαϊκό που στηρίζεται από λόμπι δισεκατομμυριούχων, από φασιστικές δυνάμεις».

«Παράλληλα, διευρύνονται τα οφέλη υπέρ της Γερμανίας και κατά της Γαλλίας, της Ιταλίας και άλλων κρατών. Εκτιμάμε ότι στο μέλλον θα οξυνθούν τα προβλήματα συνοχής στην ΕΕ και θα επέλθουν αλλαγές στη δομή της, επομένως και στο αστικό πολιτικό σύστημα μέσα στην ΕΕ, στις χώρες της Ευρωζώνης», είπε ο κ. Κουτσούμπας, τονίζοντας ότι «αν και παραμένει πρωταρχικό το εθνικό πεδίο της ταξικής πάλης, ταυτόχρονα ο συντονισμός της σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο έχει μεγάλη σημασία. Το κύριο πρόβλημα είναι ότι στο διεθνές πεδίο δεν παρατηρείται ανάταση του κομμουνιστικού κινήματος, που θα αποτελούσε πραγματικό φάρο ελπίδας. Αντίθετα, πολλά από τα λεγόμενα «κομμουνιστικά κόμματα» έχουν ενσωματωθεί στην καπιταλιστική διαχείριση κι επιλέγουν στρατόπεδο ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες. Εν κατακλείδι, αν και ο παλιός κόσμος αργοπεθαίνει, ο καινούργιος δεν μπορεί ακόμα να γεννηθεί».

Αναφερόμενος στην κατάσταση στην Ελλάδα και στο εργατικό λαϊκό κίνημα, στο φόντο των εξελίξεων, σημείωσε, μεταξύ άλλων, ότι ο ρόλος του Κομμουνιστικού Κινήματος έγκειται στο ότι οφείλει «να στηριχτεί στην αντικειμενικά υπάρχουσα καπιταλιστική κρίση και λαϊκή δυσαρέσκεια για να συμβάλει καθοριστικά στην εργατική λαϊκή αφύπνιση, στη διαμόρφωση και προετοιμασία του υποκειμένου της τελικής και οριστικής επαναστατικής ανατροπής της αστικής εξουσίας».

«Φυσικά, ούτε το ΚΚΕ, ούτε άλλα ΚΚ, μπορούν να “δημιουργήσουν” επαναστατική κατάσταση. Όμως μπορούν να οξύνουν μέτωπα πάλης, να βαθύνουν τα ρήγματα, να συγκεντρώνουν εργατικές λαϊκές δυνάμεις σε γραμμή αμφισβήτησης του συστήματος. Να προβάλλουν την αναγκαιότητα κι επικαιρότητα του σοσιαλισμού, κόντρα στις ξεπερασμένες ιστορικά απόψεις ότι μπορεί μια μεταβατική κυβέρνηση στο έδαφος του καπιταλισμού να ανοίξει το δρόμο για την επαναστατική ανατροπή, αλλά και τις αυταπάτες ότι μπορεί να υπάρξει μια μεταβατική ενδιάμεση εξουσία που θα στέκεται ανάμεσα στον καπιταλισμό και το σοσιαλισμό», υπογράμμισε στη συνέχεια.

Ο γγ της ΚΕ του ΚΚΕ σχετικά με την κατάσταση στο διεθνές κομμουνιστικό και εργατικό κίνημα, είπε ότι η ανασυγκρότηση και η ανάπτυξή «αποτελεί μόνιμο, σταθερό καθήκον του κόμματός μας, πηγάζει από τον παγκόσμιο χαρακτήρα της ταξικής πάλης». Αναφέρθηκε λεπτομερώς στην συνολική κατάσταση υποχώρησης του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος και επισήμανε τις πρωτοβουλίες που έχει αναπτύξει το ΚΚΕ για να συγκεντρωθούν κομμουνιστικές δυνάμεις από όλο τον κόσμο, να αναπτυχθεί κοινή δράση, ξεχωρίζοντας την περιοδική έκδοση “Διεθνής Κομμουνιστική Επιθεώρηση”, την συγκρότηση της “Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Πρωτοβουλίας”, τις περιφερειακές συναντήσεις Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων, και τις Διεθνείς Συναντήσεις των ΚΚ.

Ο κ. Κουτσούμπας από το βήμα του 20ου Συνεδρίου του ΚΚΕ εξέφρασε την αλληλεγγύη του κόμματος στα δίκαια αιτήματα και την πάλη όλων των λαών, τονίζοντας στην συνέχεια ότι το ΚΚΕ «εκφράζει διαχρονικά την αλληλεγγύη του στον κυπριακό λαό ενάντια στην τούρκικη εισβολή-κατοχή και σε κάθε είδους διχοτομική “λύση”. Το κόμμα μας παλεύει για Κύπρο ενιαία, για ένα και όχι δύο κράτη, με μία κυριαρχία, μία ιθαγένεια, μία διεθνή προσωπικότητα, για κοινή πατρίδα Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, χωρίς κατοχικά και άλλα ξένα στρατεύματα, χωρίς ξένες βάσεις, εγγυητές και “προστάτες”».

Σε ό,τι αφορά τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, αναφέρθηκε στις διεθνείς εξελίξεις, ενώ εξέφρασε την ανησυχία του κόμματος για μια πιθανή σύγκρουση και όξυνση της κατάστασης ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία, αλλά και για τις εξελίξεις στο Κυπριακό.

«Φυσικά δεν ταυτίζουμε ένα τουρκο-ελληνικό επεισόδιο πολεμικής σύγκρουσης μ’ έναν πιο γενικευμένο ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Όμως τα συνεχή θερμά επεισόδια μπορεί να οδηγήσουν σε μεγαλύτερη όξυνση, να πυροδοτήσουν την εμπλοκή και άλλων Βαλκανικών κρατών, όπως της Αλβανίας, της ΠΓΔΜ κ.λπ., να οδηγήσουν ακόμα και σε μια πιο γενικευμένη πολεμική αντιπαράθεση στο Αιγαίο, τη Θράκη, γενικά στα βόρεια σύνορα της χώρας», πρόσθεσε.

Επισήμανε τους τρόπους εμπλοκής της αστικής τάξης της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις, μέσω της συμμετοχής της στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, ΝΑΤΟ, Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας της ΕΕ, στις συνεχιζόμενες αποστολές στρατιωτικών δυνάμεων εκτός συνόρων, στους συνεχείς και εντεινόμενους στρατιωτικούς πολεμικούς εξοπλισμούς που δεν υπαγορεύονται από τις ανάγκες άμυνας και υπεράσπισης των κυριαρχικών δικαιωμάτων αλλά από τους σχεδιασμούς και τις αποφάσεις του ΝΑΤΟ.

Είπε ότι η χρησιμοποίηση των αμερικανονατοϊκών βάσεων και στρατηγείων ως ορμητηρίων για τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, η περιβόητη «γεωστρατηγική αναβάθμιση» της Ελλάδας ευθέως παραπέμπει και οδηγεί σε συμμετοχή σε πολέμους και επιχειρήσεις για τη μοιρασιά της λείας των αγορών, η συμμετοχή σε κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με κράτη-δολοφόνους των λαών και άλλα σχετικά.

Ο γγ της ΚΕ του ΚΚΕ, αναφέρθηκε τόσο στην γραμμή πάλης που προσδιορίζεται στο Πρόγραμμα του κόμματος σε περίπτωση πολεμικής εμπλοκής της Ελλάδας, είτε σε αμυντικό είτε σε επιθετικό πόλεμο, όσο και στις προτεραιότητες που θέτει το Κόμμα για το ζήτημα του ιμπεριλαστικου πολέμου.

Αναφερόμενος στην αναζωπύρωση της συζήτησης για την πιθανότητα εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη-ΕΕ, είπε ότι επ’ αυτού του ζητήματος εκφράστηκαν ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, τόσο στο εσωτερικό της Ευρωζώνης, όσο και μεταξύ αυτής και άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων, αλλά και μεταξύ Γερμανίας και ΗΠΑ οι οποίες παρενέβησαν με βασική επιδίωξη τον περιορισμό της ηγεμονίας της Γερμανίας στην Ευρώπη.

«Η παρέμβαση των ΗΠΑ αξιοποιήθηκε και από τμήματα του κεφαλαίου στην Ελλάδα, στα οποία στηρίχτηκε ο ΣΥΡΙΖΑ για την ανάδειξή του σε κυβερνητικό κόμμα», είπε ο κ. Κουτσούμπας, προσθέτοντας ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ ευθύνεται ως κόμμα όχι μόνο για την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αλλά και γιατί συνειδητά αποπροσανατόλισε, χειραγώγησε και ακινητοποίησε τον λαό. Αυτό το έκανε προβάλλοντας τη λογική ότι η εκλογική του νίκη θα συνέβαλλε στην αλλαγή του συσχετισμού στη Ευρωζώνη και αυτό θα του έδινε τη δυνατότητα να εξασφαλίσει τη διαχείριση του δημόσιου χρέους με ταυτόχρονη δήθεν υπεράσπιση του λαϊκού εισοδήματος. Γι’ αυτή την απατηλή προσδοκία ευθύνονται και οι δυνάμεις που αποσχίστηκαν από το ΣΥΡΙΖΑ μετά το φιάσκο του Ιούλη του 2015, όπως η ΛΑΕ και η ΠΛΕΥΣΗ».

Υπογράμμισε ότι το κρίσιμο ζήτημα για το λαϊκό κίνημα είναι να μην παγιδευθεί στους στόχους του κεφαλαίου, προσθέτοντας ότι «ο ελληνικός λαός μπορεί και πρέπει να επιλέξει ο ίδιος -με τη θέληση και τη δράση του- την έξοδο από την ΕΕ, να βάλει αυτό το στόχο στην προμετωπίδα των συνθημάτων του, να οργανώσει την πάλη του με τέτοιο τρόπο ώστε να διεκδικήσει ταυτόχρονα τα “κλειδιά” της οικονομίας και το πέρασμα της εξουσίας στα δικά του χέρια. Αυτό αποτελεί πραγματική εναλλακτική λύση προς όφελος του λαού και αξίζει κάθε θυσία, ενώ η πρόταση των άλλων, γενικώς “αντι-ευρώ” δυνάμεων, αναπαράγει την ίδια αντιλαϊκή πολιτική».

«Στην περίπτωση αλλαγής νομίσματος, το λαϊκό εισόδημα θα εξανεμιστεί μέσω της υποτίμησης του νέου νομίσματος, της αισχροκέρδειας, της ραγδαίας πτώσης της αγοραστικής δύναμης καθώς και μέσω της μεγάλης ανατίμησης των εισαγόμενων εμπορευμάτων στα οποία στηρίζεται όχι μόνο η κατανάλωση αλλά και η βιομηχανία. Επίσης θα χτυπηθεί κι ένα μεγάλο μέρος αυτοαπασχολούμενων,  φτωχών αγροτών, δανειοληπτών. Το μεγάλο κεφάλαιο είναι αυτό που θα βγεί και σε αυτή την περίπτωση κερδισμένο».

 

«Η καπιταλιστική Ελλάδα με εθνικό νόμισμα δεν συνιστά ρήξη προς όφελος του λαού. Όσες πολιτικές δυνάμεις προβάλλουν έναν τέτοιο στόχο ως “λύση” ή ως ενδιάμεσο στόχο ριζικών αλλαγών, παίζουν αντικειμενικά το παιχνίδι τμημάτων του κεφαλαίου», επισήμανε ο κ. Κουτσούμπας, προσθέτοντας ότι εάν επιλεγεί από την ΕΕ και την αστική τάξη η αποπομπή της Ελλάδας από το ευρώ και η αλλαγή νομίσματος, το ΚΚΕ δε θα σταυρώσει τα χέρια, αλλά θα παρέμβει μαχητικά έχοντας μελετημένο σχέδιο δράσης και πρότασης προς το εργατικό λαϊκό κίνημα σε περίπτωση ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας με προτάσεις που αφορούν συνεκτικούς στόχους πάλης και διεκδικήσεων που περιλαμβάνουν την προστασία των εργαζομένων, την παροχή κοινωνικών υπηρεσιών, την αντιμετώπιση πιθανής τεχνητής έλλειψης τροφίμων, φαρμάκων κ.ά., την κατάργηση της φοροληστείας, την επιβίωση της λαϊκής οικογένειας, τη λαϊκή αλληλεγγύη κατά την πάλη απέναντι τόσο στην αστική κυβέρνηση όσο και στο μεγάλο κεφάλαιο και τους κερδοσκόπους.

Ο κ. Κουτσούμπας, αναφέρθηκε, στην πορεία αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος, επισήμανε καταρχήν την επιτυχή ανταπόκριση του ΚΚΕ στην ιδεολογική και πολιτική διαπάλη της προηγούμενης 4ετίας, και υπογράμμισε ότι «είναι κρίσιμο ζήτημα να αντιμετωπιστεί η αστική προπαγάνδα που συνοδεύει την προσπάθεια αναμόρφωσης του πολιτικού συστήματος και στοχεύει στην απόσπαση της ενεργητικής στήριξης αυτής της αναμόρφωσης από την εργατική τάξη και το λαό».

Σε ό,τι αφορά τη διαπλοκή, τη διαφθορά και την «υποκρισία των αστικών, ρεφορμιστικών και οπορτουνιστικών δυνάμεων», υπογράμμισε ότι ο μεγάλος διαφθορέας είναι οι μονοπωλιακοί όμιλοι, προσθέτοντας, μεταξύ άλλων, ότι «το ΚΚΕ επανειλημμένα έχει προτείνει -και βέβαια έχουν απορριφθεί από την κυβέρνηση και άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης- τα εξής ως ελάχιστα μέτρα περιστολής της διαφθοράς: Την υποχρεωτική μετατροπή όλων των μετοχών σε ονομαστικές, την κατάργηση όλων των απορρήτων (τραπεζικού, φορολογικού, εμπορικού, επιχειρηματικού), την απαγόρευση λειτουργίας των εξωχώριων εταιριών, τον έλεγχο στην εξαγωγή κεφαλαίων».

Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρθηκε στο καθήκον των κομμουνιστών για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος και την πολιτική δουλειά των κομμουνιστών στα συνδικάτα, καθώς και στο περιεχόμενο που δίνει το ΚΚΕ στις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και στις αντικειμενικές δυνατότητες ικανοποίησής τους που υπάρχουν στην Ελλάδα σήμερα.

Η Εισήγηση της ΚΕ του ΚΚΕ προς το 20ο Συνέδριο περιελάμβανε ζητήματα που αφορούν στην Κοινωνική Συμμαχία, καθώς και ζητήματα της κομματικής οικοδόμησης, της συνεχούς ανανέωσης των γραμμών του Κόμματος και της ολόπλευρης προετοιμασίας του, της εξίσου ολόπλευρης στήριξης της ΚΝΕ καθώς και καθήκοντα του Κόμματος ως το 21ο Συνέδριο.

Ο γγ της ΚΕ του ΚΚΕ, ολοκλήρωσε την ομιλία του απευθύνοντας κάλεσμα συμπόρευσης με το ΚΚΕ σε όσους και όσες βλέπουν ότι η κατάσταση δεν πάει άλλο κι έχουν διάθεση να συγκρουστούν με τη μοιρολατρία, τη μιζέρια, τις μειωμένες απαιτήσεις, κάλεσε «να κάνει το βήμα τώρα, ο λαϊκός κόσμος που αισθάνεται αριστερός, που πίστεψε στον ΣΥΡΙΖΑ ή σε άλλες αυτοπροσδιοριζόμενες ως αριστερές ή ακόμα και κομμουνιστικές δυνάμεις και σήμερα δυσανασχετεί» και υπογραμμίζοντας ότι η πρόταση του ΚΚΕ «είναι πολιτική πρόταση ρεαλιστική γιατί υπάρχουν όλες οι αντικειμενικές προϋποθέσεις».

«Το ζητούμενο είναι να αλλάξει ο συσχετισμός υπέρ της εργατικής τάξης, για την κατάκτηση της εξουσίας. Να πάρει η εργατική τάξη, ο λαός στα χέρια του τα κλειδιά της οικονομίας, της ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής. Να αποδεσμευτεί η χώρα από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, αναπτύσσοντας ταυτόχρονα ισότιμες και επωφελείς σχέσεις με άλλα κράτη. Τον ίδιο δρόμο θα ακολουθήσουν και άλλοι λαοί της περιοχής, της Ευρώπης, του κόσμου. Έτσι μόνο θα μπορέσει να ζήσει ο λαός σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες του, να απολαύσει τις δυνατότητες που προσφέρει η επιστήμη και σύγχρονη τεχνολογία, η παραγωγικότητα της εργασίας, οι μεγάλες πλουτοπαραγωγικές πηγές και δυνατότητες της Ελλάδας. Με το 20ό Συνέδριό μας και τις τελικές αποφάσεις του μπορούμε να είμαστε πανέτοιμοι για να υποδεχτούμε το 2018 τα 100 χρόνια ζωής και δράσης του τιμημένου ΚΚΕ», κατέληξε ο κ. Κουτσούμπας.