Η θλιβερή πρωτιά της Κρήτης στην ανεργία, έπειτα από 27 ολόκληρα χρόνια, επαλήθευσε – δυστυχώς – τις σκέψεις των περισσοτέρων για το βαρύ πλήγμα που έχει προκαλέσει η πανδημία στην αγορά.
Η αγωνία για το μέλλον επιτείνεται. Η υγειονομική κρίση έχει δύο – γνώριμα στους περισσότερους – μεταλλαγμένα και μετεξελιγμένα …στελέχη: την οικονομική και την κοινωνική.
Μια δεκαετία σκληρής λιτότητας, δύο κλάδοι απορρόφησαν τους κραδασμούς της ανεργίας: ο τουρισμός και ο επισιτισμός, δύο πυλώνες που απ’ τις συνεχείς μετασεισμικές δονήσεις του κορωνοϊού, κινδυνεύουν να γκρεμιστούν συθέμελα…
Μέρα με τη μέρα, αυξάνεται δραματικά ο αριθμός των συμπολιτών μας που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στις βασικές τους υποχρεώσεις.
Είναι οι άνθρωποι εκείνοι οι οποίοι δεν μπήκαν σε κάποια ευνοϊκή ρύθμιση και δεν στηρίχθηκαν από το κράτος.
Οι άνεργοι στην Κρήτη, τον Δεκέμβρη του 2020, έφτασαν τους 82.000 – τεράστιος αριθμός για τα δεδομένα του νησιού. Από αυτούς “μόλις οι 18.000 επιδοτήθηκαν” λέει ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου Στέλιος Βοργιάς, ο οποίος διαβάζει και ανάποδα τους αριθμούς: “Πάνω από 60.000 πέρασαν τις γιορτές χωρίς ένα ευρώ να μπει στα νοικοκυριά τους!”.
Ο κ. Βοργιάς χαρακτηρίζει την υπάρχουσα κατάσταση “πολύ πολύ χειρότερη σε σχέση με τα μνημονιακά χρόνια”, για πάρα πολλά νοικοκυριά. Απλούστατα, διότι την μαύρη εποχή των μνημονίων ο επισιτισμός και ο τουρισμός κρατούσαν τα μπόσικα, προσφέροντας απασχόληση και μεροκάματο σε πολύ κόσμο.
“Πλήττονται οι ίδιες κοινωνικές ομάδες, γυναίκες και νέοι άνθρωποι” παρατηρεί ο πρόεδρος του ΕΚΗ, σε σχέση με τα … επιμέρους στοιχεία της νυν κρίσης.
“Φοβόμαστε νέο κύμα brain drain, το οποίο θα οδηγήσει πολύ νέο κόσμο στο εξωτερικό” είναι μία από τις μεγαλύτερες αγωνίες του, καθώς η… μπάλα στην αλυσίδα της οικονομίας και της αγοράς έχει πάρει πλέον κι άλλους τομείς, όπως το εμπόριο και η βιοτεχνία.
Η τουριστική σεζόν διαφαίνεται να ανοίγει τρεις μήνες αργότερα απ’ τα συνηθισμένα: Από τέλη και μέσα Μάρτη πάμε στα μέσα Ιούνη, κι ενώ οι εμβολιασμοί εξελίσσονται με απελπιστικά αργούς ρυθμούς.
Το Εργατικό Κέντρο έχει ζητήσει την άμεση παρέμβαση του κράτους για την ανάσχεση της αυξητικής πορείας της ανεργίας, αλλά και να υπάρξει μέριμνα για όσους “δεν έχουν στηριχθεί και πρέπει να επιβιώσουν!”.