Αυτά περιέγραψαν, μεταξύ άλλων, στο Δικαστήριο, οι συνήγοροι υπεράσπισης, Μαρία Νεοφύτου και Αντώνης Αντωνίου, του 82χρονου παππού, ο οποίος από θύμα διαρρήξεων, μετατράπηκε σε θύτης απόπειρας φόνου, αφού υπό το καθεστώς φόβου, πυροβόλησε με κυνηγετικό τον ληστή που εντόπισε στην αυλή του. Ωστόσο, παρά το γεγονός πως λήφθηκαν υπόψη όλοι οι μετριαστικοί παράγοντες, το Δικαστήριο αποφάσισε να τον καταδικάσει σε ποινή φυλάκισης 2,5 ετών, χωρίς αναστολή, αφού έκρινε πως δεν δικαιολογείτο η άσκηση βίας τέτοιας έκτασης.
Πρόκειται για τον παππού με το μπαστούνι, που απεικονίζεται στην πιο πάνω φωτογραφία, ο οποίος μεταφέρθηκε στις Κεντρικές Φυλακές, ενώ κατατάσσεται στους γηραιότερους καταδικασθέντες που μεταφέρονται στο Σωφρονιστικό Ίδρυμα, αφού το Δικαστήριο αποφάσισε να μην του επιβληθεί ποινή με αναστολή.
Θύμα διάρρηξης τέσσερις φορές, είχε ειδοποιήσει τις αρχές
Το περιστατικό σημειώθηκε στις 11 Ιουνίου 2023, στο χωριό Άλασσα της Επαρχίας Λεμεσού, γύρω στις επτά το βράδυ. Σύμφωνα με τα όσα καταγράφονται στην απόφαση του Δικαστηρίου, ενώπιον του οποίου ο 82χροος παραδέχθηκε τις κατηγορίες που αντιμετώπιζε, όλα ξεκίνησαν με την διακοπή ρεύματος. Ο 82χρονος, όταν εξήλθε της οικίας του, κρατώντας ένα κυνηγετικό όπλο αφού προηγουμένως έπεσε θύμα διαρρήξεων, είδε στην αυλή του τον παραπονούμενο, τον οποίο στη συνέχεια πυροβόλησε, με αποτέλεσμα να τον τραυματίσει.
Όπως αναφέρθηκε, ο 82χρονος φοβήθηκε και έσκυψε, έβαλε το φυσίγγιο στο όπλο, όπλισε και όταν ο παραπονούμενος ήταν σε θέση φυγής, έριξε προς το μέρος του ένα πυροβολισμό, ο οποίος τον έπληξε. Αν και λανθασμένη αυτή η εκτίμηση του, όπως υπέδειξαν οι δικηγόροι του, και δεν δικαιολογείτο η άσκηση αυτής της βίας, εντούτοις κάλεσαν το Δικαστήριο να κρίνει την ενέργεια αυτή, τοποθετώντας τον εαυτό του στη θέση του, υπό τις συγκεκριμένες περιστάσεις.
Περαιτέρω, η κ. Νεοφύτου και ο κ. Αντωνίου, υπέδειξαν στον Δικαστήριο, ότι τις προηγούμενες εβδομάδες, πριν το περιστατικό, άγνωστα άτομα είχαν εισέλθει και πάλι στην οικία του κατηγορούμενου, κλέβοντας διάφορα καλώδια.
«Ο ίδιος ο κατηγορούμενος είχε ειδοποιήσει τις αρμόδιες αρχές προς τούτο και μάλιστα μνεία είχε γίνει και στον κοινοτάρχη του χωριού και ήταν θέμα που είχε συζητηθεί, αφού τα περισσότερα ηλικιωμένα άτομα, κάτοικοι του χωριού, διαμένουν μόνα τους και διέτρεχαν κίνδυνο από επίδοξους διαρρήκτες που παράνομα εισέρχονταν στην αυλή τους και στα σπίτια τους για να κλέψουν σύρματα. Στην οικία του κατηγορούμενου, αυτό συνέβη ακόμα τέσσερις φορές. Την συγκεκριμένη ημέρα, ο κατηγορούμενος, φορτισμένος με τα γεγονότα που προηγήθηκαν, αντιλήφθηκε ότι κάτι είχε συμβεί από τη διακοπή ρεύματος στο υποστατικό του και αμέσως κινήθηκε προς το σημείο όπου εισέρχονται τα καλώδια στην περιουσία του, σημείο από το οποίο είχε κλαπεί και τις προηγούμενες φορές καλώδιο. Άρπαξε και πήρε μαζί του το κυνηγετικό του όπλο και ένα φυσίγγιο και μετέβηκε στην αυλή της οικίας του. Αντιλήφθηκε εντός της αυλής του να βρίσκεται ένα άτομο να κρατά κάτι στο χέρι του, αμέσως ένοιωσε να κινδυνεύει, είναι μεγάλης ηλικίας, και φοβήθηκε», ανέφεραν μεταξύ άλλων οι συνήγοροι υπεράσπισης του 82χρονου.
Ο επίδοξος ληστής, παραπονούμενος της υπόθεσης, είχε τραυματιστεί στην πλάτη και στους γλουτούς, ενώ όπως καταγράφεται στην απόφαση, πυροβολήθηκε όταν ήταν σε θέση φυγής. Ωστόσο, διευκρινίστηκε από την Κατηγορούσα Αρχή, ότι το θύμα έχει αναρρώσει και δεν υπάρχουν μόνιμες βλάβες ή κατάλοιπα από τον τραυματισμό του, ενώ συμφώνησε με τα γεγονότα, όπως αυτά παρουσιάστηκαν από την υπεράσπιση, αναφορικά με τις περιστάσεις, κάτω από τις οποίες ο 82χρονος επέδειξε εγκληματική συμπεριφορά.
Το σκεπτικό της απόφασης
Αξιολογώντας όλα τα δεδομένα που τέθηκαν ενώπιον του, το Δικαστήριο υπέδειξε μεταξύ άλλων, πως «η τιμωρία δεν αποτελεί αυτοσκοπό, αλλά μέτρο άμυνας έναντι παραβιάσεων του δικαίου και υπονόμευσης των αρχών. Η αποτροπή, ως παράγοντας, ο οποίος επενεργεί στον καθορισμό της ποινής, έχει δύο παραμέτρους. Η μία, έχει ως λόγο την αποτροπή του ιδίου του παραβάτη από την επανάληψη του εγκλήματος ή παρόμοιων εγκλημάτων στον μέλλον. Η άλλη, αφορά την αποτροπή τρίτων από τη διάπραξη όμοιων ή παρόμοιων εγκλημάτων».
Σε ότι αφορά τις συνθήκες διάπραξης των αδικημάτων, το Δικαστήριο στην απόφαση του αναφέρει πως «τα όσα προηγήθηκαν τις προηγούμενες ημέρες, δηλαδή οι πράξεις και ενέργειες τρίτου ή τρίτων προσώπων ενάντια στην περιουσία του κατηγορούμενου, καθώς και όλα αυτά τα οποία αμέσως προηγήθηκαν το επίδικο βράδυ με το θύμα, αν και λαμβάνονται υπόψη, έχουν περιορισμένη σημασία, υπό τις περιστάσεις και με κανένα τρόπο δεν δικαιολογούσαν την άσκηση βίας. Πόσο μάλιστα αυτής της έκτασης».
Στους μετριαστικούς παράγοντες, το Δικαστήριο έλαβε υπόψη, πέραν του λευκού ποινικού του κατηγορούμενου, το γεγονός πως δεν υπήρχε προμελέτη ή προσχεδιασμός, όπως τόνισαν οι συνήγοροι υπεράσπισης, ωστόσο υπέδειξε πως, από την στιγμή που ο κατηγορούμενος αποφάσισε να εξέλθει της οικίας του οπλισμένος, θα έπρεπε να ήταν πολύ προσεχτικός, καθότι ήταν εύκολο πλέον, σε περίπτωση που υπήρχε οποιοδήποτε επεισόδιο, να χρησιμοποιηθεί κατά τρόπο δυσανάλογο ή μη λελογισμένο.
«Όσο και αν λαμβάνουμε υπόψη το τι προηγήθηκε τις προηγούμενες ημέρες, καθώς την ηλικία του κατηγορούμενου και ότι ήταν νύχτα, η ενέργεια του κατηγορούμενου αντικειμενικά δεν δικαιολογείται. Όπως διαπιστώνεται από τα γεγονότα, το θύμα τη δεδομένη στιγμή ήταν απλά επεμβασίας στην περιουσία του κατηγορούμενου και δεν δικαιολογείτο ούτε χρειαζόταν η οποιαδήποτε άσκηση βίας εναντίον του, για το γεγονός αυτό και μόνο», ανέφερε στην απόφαση του το Δικαστήριο, το οποίο παράλληλα σημείωσε πως δεν δικαιολογείται η λήψη του Νόμου στα χέρια οποιουδήποτε.
Εθελοντής και αγωνιστής της ΕΟΚΑ
Περαιτέρω, το Δικαστήριο έλαβε υπόψη τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει ο κατηγορούμενος, καθώς και το γεγονός πως είχε κοινωνικό έργο και πολέμησε στον αγώνα της ΕΟΚΑ.
Όπως αναφέρθηκε, ο κατηγορούμενος είχε ενεργό εθελοντικό ρόλο στην κοινότητα που διέμενε, καθώς συμμετείχε τόσο στην εκκλησιαστική επιτροπή, όσο και σε άλλες εθελοντικές δράσεις για βελτίωση κοινωνικών ή άλλων ζητημάτων που αντιμετώπιζε η κοινότητα.
«Επιπρόσθετα, όπως προκύπτει, ο κατηγορούμενος είναι ένα άτομο αξιαγάπητο, το οποίο έχει βοηθήσει αρκετά άτομα στο χωριό του, πάντοτε με αγάπη και προθυμία και χαίρει εκτίμησης. Δίνουμε τη δέουσα βαρύτητα στο καλό χαρακτήρα και την προηγούμενη διαγωγή του κατηγορούμενου», ανέφερε το Δικαστήριο, προσθέτοντας πως «συμμετείχε ενεργά στην ΕΟΚΑ, καθώς έχει υψηλό το αίσθημα υπεράσπισης της πατρίδας του. […] Εργάστηκε από νεαρή ηλικία σε διάφορους χώρους, ενώ μετά την τουρκική εισβολή του 1974, η αύξηση των οικονομικών προβλημάτων της οικογένειας του, τον ανάγκασαν να εργαστεί στα πλοία».
Το Δικαστήριο στην απόφαση του, αναφέρει επίσης πως ο κατηγορούμενος ουδέποτε εκδήλωσε επιθετική συμπεριφορά ή προστριβές με άλλα πρόσωπα.
«Έχουμε συνεκτιμήσει εκ νέου την θεώρηση του κατηγορούμενου, δηλαδή ότι ενήργησε υπό κράτος φόβου και απειλής, κάτι το οποίο όμως αντικειμενικά δεν δικαιολογείτο και ο ίδιος αναγνωρίζει ότι λανθασμένα ενήργησε. Λάβαμε επίσης υπόψη και το γεγονός ότι το προηγούμενο χρονικό διάστημα είχε πέσει θύμα κλοπής και ότι το συγκεκριμένο βράδυ, όταν υποψιάστηκε ότι θα γινόταν το ίδιο, μετά την διακοπή ρεύματος που αντιλήφθηκε στο υποστατικό του, εξήλθε για να διαπιστώσει τι γινόταν. Το τι επακολούθησε όμως, πόρρω απέχει από τη συμπεριφορά που θα έπρεπε να επιδειχθεί υπό τις περιστάσεις. Τη στιγμή μάλιστα που ο ίδιος ο κατηγορούμενος αποφάσισε να εξέλθει του υποστατικού του οπλισμένος, δηλαδή κρατώντας το κυνηγετικό του όπλο και φυσίγγιο».
Οι δικηγόροι Μαρία Νεοφύτου και Αντώνης Αντωνίου, προχωρούν με έφεση κατά της απόφασης του πρωτόδικου Δικαστηρίου.