Τα ξημερώματα της Τρίτης έφυγε από τη ζωή ο Αλμπέρ Ουντερζό. Ο 92χρονος Γάλλος υπήρξε μία από τις εμβληματικότερες μορφές των γαλλόφωνων κόμικς που έκαναν θραύση και επηρέασαν τη μεταπολεμική Ευρώπη, όντας η ψυχή και κυρίως το χέρι του περίφημου Αστερίξ. Αυτού του δαιμόνιου Γαλάτη, ο οποίος μαζί με τον συνοδοιπόρο του Οβελίξ, τον Πανοραμίξ, τον Μαζεστίξ, τον Αυτοματίξ και τους υπόλοιπους κατοίκους του μικρού χωριού της Αρμορικής είχαν γίνει ο καθημερινός εφιάλτης κάθε λεγεώνας που έστελνε ο αυτοκράτορας Ιούλιος Καίσαρας για να το καταλάβουν.
Η οικογένεια του Ουντερζό διευκρίνισε ότι ο θάνατός του δεν συνδυάζεται με την έξαρση της επιδημίας του κορονοϊού στη Γαλλία. Απεβίωσε στην οικεία του στην πόλη Νεΐγ, δυτικά του Παρισιού, κατά τη διάρκεια του ύπνου του. Όπως ο γιος του μετέφερε στο γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων (AFP) ο Ουντερζό “ήταν πολύ κουρασμένος τις τελευταίες εβδομάδες“.
Ο διάσημος σκιτσογράφος και κειμενογράφος γεννήθηκε στην πόλη Φιμ του γαλλικού βορρά στις 25 Απριλίου του 1927 από Ιταλούς γονείς που είχαν μεταναστεύσει για επαγγελματικούς σκοπούς. Η οικογένειά του ήταν ήδη τετραμελής όταν ο Ουντερζό ήρθε στη ζωή. Πήρε το όνομα του τρίτου παιδιού της οικογένειας, το οποίο είχε αποβιώσει στους 8 μήνες από τη γέννησή του προσβεβλημένο από πνευμονία.
Ασχολήθηκε με τις τέχνες, κυρίως δε με τη ζωγραφική και το σχέδιο από μικρή ηλικία. Η συνάντηση με τον Ρενέ Γκοσινί το 1951 υπήρξε καρμική. Από το 1952 έγιναν συνεταίροι, παράγοντας τις πρώτες δημιουργίες τους, αλλά η εκτόξευσή τους συνδυάστηκε με την ανάληψη συγκεκριμένων πόστων στο περιοδικό ‘Pilote’, μέσα από τις σελίδες του οποίου γεννήθηκε και ξεπήδησε ο -δημοφιλής σε μικρούς και μεγάλους- Αστερίξ. Μαζί και οι υπόλοιποι γενναίοι ήρωες μιας αέναης πάλης απέναντι στον κατακτητή, ενισχύοντας μονιμως τον αδύνατο της ιστορίας.
Έχοντας γευτεί πια το ‘μαγικό φίλτρο’ της επιτυχίας, από το 1967 ασχολήθηκαν αποκλειστικά με την έκδοση του κόμικ που είχε μεγάλη απήχηση στο κοινό και παρά την ξαφνική απώλεια του Γκοσινί, στα 51 του από καρδιακή προσβολή κατά τη διάρκεια εξέτασης ρουτίνας στον γιατρό του, ο Ουντερζό συνέχισε να εκδίδει αριστουργήματα σχεδιάζοντας και γράφοντας τα κείμενα (που αργότερα έγιναν κινούμενα σχέδια και σενέρια για ταινίες). Το όνομα του Γκοσινί δεν έλειψε ποτέ από το εξώφυλλο των τευχών που ολοένα και λιγόστευαν όσο περνούσαν τα χρόνια. Σταμάτησε το 2011, αφότου τρία χρόνια πριν είχε πουλήσει το μερίδιο της εκδοτικής.
Μα τον Τουτατή, κάπου θα ξαναβρεθούν να εμπνευστούν το επόμενο τεύχος της σειράς.