«Μια μέρα στην παραλία» με τις γυμνές φωτογραφίες του Κωστή Φωκά από τη Γαύδο, το Ελαφονήσι, το νότιο Ρέθυμνο

Από την Μερόπη Κόκκινη

Ο φωτογράφος αναπολεί το καλοκαίρι δημιουργώντας ένα project με πρωταγωνιστή το σώμα και την ελευθερία του κοντά στη φύση

Ξεκίνησα να φωτογραφίζω το καλοκαίρι του 2012, όταν μετακόμισα στην Κρήτη. Το φυσικό τοπίο των Χανίων και ο τρόπος της καθημερινότητάς μου εκεί με οδήγησε στο να ασχοληθώ πάλι με την φωτογραφία ύστερα από τέσσερα χρόνια διακοπής. Όταν βρέθηκα στα Χανιά μου γεννήθηκε πάλι η ανάγκη να πάρω την φωτογραφική μηχανή στα χέρια μου και να αρχίσω να εξερευνώ το άγνωστο ως τότε τοπίο με τον δικό μου τρόπο.

Πολλές από αυτές τις φωτογραφίες τραβήχτηκαν σε κάποιες ερημικές παραλίες, μένοντας άπειρες ώρες κάτω από τον ήλιο, παρέα με τους φίλους μου. Έχοντας περάσει τέσσερα καλοκαίρια, μαζεύτηκε ένας μεγάλος όγκος φωτογραφικού υλικού που είχε ένα κοινό ρυθμό, την ίδια αίσθηση και μιλούσε για την ίδια ιστορία στο πέρασμα του χρόνου, ταυτόχρονα με πολλές αναμνήσεις.

Η τελευταία σειρά φωτογραφιών είναι μέρος αυτού του πρότζεκτ και τραβήχτηκε το καλοκαίρι του 2016 έχοντας τον τίτλο Μια μέρα στην παραλία. Μέσα από αυτές τις φωτογραφίες αναφέρομαι σε εκείνες τις ώρες που περνάμε γυμνοί και ξαπλωμένοι στην άμμο, μέσα στο νερό, τόσο κοντά στην φύση και στη φύση μας. Μέσα από αυτή την συνύπαρξη εκδηλώνεται η απόλυτη αρμονία.

Το σώμα μας έχει άπειρες δυνατότητες και αυτό είναι κάτι που ανακάλυψα μέσα από την δουλειά μου. Το γυμνό σώμα είναι μια ύλη που μπορείς να αλλάξεις, να την πλάσεις, να της δώσεις διαφορετικές μορφές και έννοιες, κάτι που είναι έντονα απελευθερωτικό. Αντικατοπτρίζει την ελευθερία και την αλήθεια της πραγματικότητας, όταν είμαστε γυμνοί δεν μπορούμε παρά να είμαστε αληθινοί.

Μέσα από την ιστορία της φωτογραφίας παρατηρούμε πόσο σημαντικό ρόλο έχουν παίξει τα πρόσωπα των ανθρώπων, οι εκφράσεις τους και η δυναμική στα βλέμματα τους, κι αυτό είναι κάτι που έχω θαυμάσει. Ωστόσο, η επιλογή να μην συμπεριλάβω τα πρόσωπα στην δουλειά μου ήταν απόλυτα συνειδητή. Ήθελα να αποφύγω την ευκολία του να προσδιορίσω τα συναισθήματα του θεατή. Αυτά τα σώματα είναι οι σκέψεις που πέρασαν φευγαλέα και έτυχε να αποτυπωθούν. Τα σώματα αυτά δεν χρειάζονται κεφάλια για να ολοκληρωθούν και να πουν την ιστορία τους.

Όλες οι φωτογραφίες αυτής της σειράς είναι τραβηγμένες στις παραλίες της Κρήτης. Στη Γαύδο, το Ελαφονήσι και στο Νότιο Ρέθυμνο. Τα μοντέλα μου είναι κυρίως φίλοι μου, αλλά και άνθρωποι που ήθελαν να συνεργαστούμε.

Αυτό τον καιρό δουλεύω για την συμμετοχή μου σε ένα πρότζεκτ το οποίο θα παρουσιαστεί στο Παρίσι τον Φεβρουάριο.

Κάτι άλλο που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι ανυπομονώ να έρθει το καλοκαίρι για να αρχίσω πάλι να φωτογραφίζω στις παραλίες!

lifo.gr