Είναι τρελοί οι Έλληνες; Όχι, απλά βρίσκονται στο τέλος του δρόμου. Η Ευρώπη τους ζητάει να υιοθετήσουν ακόμα σκληρότερα μέτρα απ’όσα μπορούν να αντέξουν.
Ναι, εντάξει, αλλά ξοδεύουν πολλά χρήματα. Σίγουρα, ξέρουν και οι ίδιοι ότι πρέπει να περιορίσουν τα έξοδα.
Ναι, το γνωρίζουν, αλλά η συμφωνία που προσφέρεται δεν είναι και η καλύτερη δυνατή. Η Ευρώπη θέλει να κόψει το μισό Ελληνικό χρέος και να τους περάσει ένα πάρα πολύ σκληρό πλάνο λιτότητας. Το πρόβλημα είναι ότι αυτό είναι μη ρεαλιστικό. Η Ελλάδα θα πτωχεύσει ακόμα κι αν της διαγραφεί όλο το χρέος και αν καταρρεύσει η οικονομία της θα πτωχεύσει ακόμα πιο άσχημα. Αλλά, ως τώρα, αυτό το σχέδιο της έχει προσφερθεί. Μικρή διαγραφή χρέους και τεράστια λιτότητα.
Του Κέβιν Ντραμ
Δεν έχουν όμως άλλη επιλογή
Βάζει την Ελλάδα σε ένα καθοδικό σπιράλ θανάτου. Δεν μπορούν να αποπληρώσουν τα χρέη τους, οπότε κόβουν παροχές κι έξοδα και επαναλαμβάνουν την διαδικασία. Δεν υπάρχει στην πραγματικότητα καμμία ελπίδα ότι θα ανακάμψουν σύντομα στο βραχυπρόθεσμο μέλλον. Πρόκεται για ατελείωτο πόνο. Αυτό που χρειάζονται είναι ολική διαγραφή χρέους και τεράστια οικονομική βοήθεια για μεγάλο διάστημα.
Αυτή όμως δεν είναι και η πιο ελκυστική επιλογή για την υπόλοιπη Ευρώπη.
Όχι, δεν είναι
Οπότε, ίσως πρέπε να αφήσουν την Ελλάδα να χρεοκοπήσει και να νίψουν τας χείρας.
Το πρόβλημα όμως είναι αλλού. Το ελληνικό χρέος βρίσκεται σε μεγάλο βαθμό και στις Γερμανικές τράπεζες που τους χορήγησαν δάνεια. Αν η Ελλάδα ήταν ανεύθυνη, ήταν και οι γερμανικές τράπεζες που δάνεισαν τα χρήματα τους. Οπότε αν πτωχεύσει η Ελλάδα, οι τράπεζες θα καταρεύσουν. Αλλά επειδή είναι πολύ μεγάλες για να καταρρεύσουν, η Γερμανική κυβέρνηση θα αναγκαστεί να τις σώσει. Και μάντεψε από που θα βρεθούν αυτά τα χρήματα της διάσωσης των τραπεζών. Από τις τσέπες των φορολογούμενων πολιτών.
Αυτό σημαίνει ότι οι Γερμανοί φορολογούμενοι έχουν τις παρακάτω επιλογές. Ή θα ρίξουν πολλά από τα χρήματά τους στην Ελλάδα,ώστε να την βοηθήσουν να μην πτωχεύσει ή θα αρνηθούν να βοηθήσουν την Ελλάδα και θα ρίξουν όλα τα χρήματά τους στο Γερμανικό τραπεζικό σύστημα ώστε να μην καταρρεύσει. Όπως και να χει, οι Γερμανοί πολίτες θα αναγκαστούν να πληρώσουν την ζημιά. Απλά δεν το χουν χωνέψει ακόμα και δεν τους κατηγορώ γι αυτό. Είναι μπλεγμένοι στην υπόθεση ό,τι και να γίνει.
Εφόσον έχουν έτσι τα πράγματα, μπορούν απλά να αποφασίσουν να βοηθήσουν τις τράπεζές τους αντί τους Έλληνες. Τι θα συμβεί μετά;
Η Ελλάδα πτωχεύει. Και με κάθε βεβαιότητα, η Ελλάδα θα βρεθεί εκτός της ζώνης του Ευρώ.
Γιατί;
Είναι το θέμα της ανάπτυξης. Αν η Ελλάδα πτωχεύσει, κανείς δεν θα της δανείσει χρήματα. Αυτό θα σημαίνει, τεράστιες περικοπές που θα οδηγήσουν σε συνολική κατάρευση της οικονομίας που θα φέρει νέες περικοπές κτλ. Ο παραδοσιακός τρόπος για να δραπετεύσεις από αυτό το σπιράλ είναι η υποτίμηση του νομίσματος. Αλλά η Ελλάδα δεν έχει δικό της νόμισμα. Έχει το Ευρώ.
Οπότε, αν επιθυμούν να ανακάμψει η οικονομία τους, πρέπει (α) Να πτωχεύσουν, (β) να βγουν εκτός ευρώ και να επαναφέρουν δικό τους νόμισμα, την δραχμή και (γ) να υποτιμήσουν το νόμισμά τους. Αυτό βέβαια θα προκαλέσει τεράστιο πόνο και δεινά αλλά θα κάνει υπέρ ανταγωνιστικά τα προϊόντα της χώρας και οι εξαγωγές της θα ανέβουν κατακόρυφα, κάτι που μακροπρόθεσμα θα οδηγήσει στην ανάπτυξη.
Οπότε, γιατί δεν αφήνουμε αυτό να συμβεί;
Είναι απλά πολύ καταστροφικό σενάριο, ακόμα και για να το σκεφτούμε. Οι Γερμανικές τράπεζες, πρώτες θα καταρρεύσουν και θα πρέπει να τις διασώσουμε. Το ίδιο και σε τράπεζες άλλων ευρωπαϊκών χωρών που έχουν εκτεθεί στο ελληνικό χρέος. Αλλά δεν θα είναι αυτό το χειρότερο που θα συμβεί. Αν η Ελλάδα βγει από τη ζώνη του Ευρώ, άλλες αδύναμες χώρες θα ακολουθήσουν πολύ σύντομα. Πορτογαλία, Ισπανία και Ιταλία είναι οι πρώτοι υποψήφιοι για έξοδο. Οι επενδυτές, τρομοκρατημένοι από το ενδεχόμενο τα χρήματά τους να εγκλωβιστούν σε μία χώρα που έχει βγει από το Ευρώ και με το τραπεζικό τους σύστημα καταρρακωμένο, θα αρχίσουν να αποσύρουν τεράστια κεφάλαια από τις τράπεζες των χωρών αυτών. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα πρέπει να παρέμβει για να μην οδηγηθούν σε καταστροφή δίχως όρια και τέλος. Θα ήταν απολύτως καταστροφικό.
Οπότε, η έξοδος της Ελλάδας από το Ευρώ δεν γίνεται να επιτραπεί
Σωστά
Εφόσον όμως δεν μπορεί να βγει από το Ευρώ και δεν μπορεί να προβεί σε υποτίμηση εφόσον δεν διαθέτει δικό της νόμισμα, τότε η Ελλάδα είναι καταδικασμένη για πάντα.
Σωστά.
Οπότε ποιος κερδίζει από αυτή την κατάσταση;
Θα εξαρτηθεί από το ποια από τις δύο πλευρές θα “παίξει” καλύτερα το παιχνίδι. Η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ δεν θα είναι ταξιδάκι στην εξοχή. Αλλά θα μπορούσαν να πάρουν αυτή την επώδυνη απόφαση από το να ακολουθήσουν τον δρόμο του ατελείωτου εφιάλτη ή να απειλήσουν την Ευρωζώνη για έξοδο ώστε να καταφέρουν καλύτερους όρους στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Μετά, είναι στο χέρι των Γερμανών, αν θα πιστέψουν την “μπλόφα” ή όχι.
Ουάου.
Ναι, ουάου. Όλοι ξέρουν ότι θα χάσουν ένα σωρό χρήματα σε αυτή την υπόθεση. Αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή είναι ένας διπλωματικός πόλεμος στα υψηλότερα κλιμάκια ώστε να καταλήξουν πώς θα μοιραστεί η χασούρα.
Υ.Γ.: Δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο ποια χώρα είναι πιο εκτεθειμένη στο ελληνικό χρέος. Γερμανία, Γαλλία ή Ελβετία. Επίσης η Ε.Κ.Τ. κατέχει μεγάλο ποσό αυτού του χρέους. Η γενική ιδεά, όπως και να χει δεν αλλάζει τόσο πολύ. Οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες θα πρέπει να αποφασίσουν αν θα σώσουν την Ελλάδα ή αν θα την αφήσουν να πτωχεύσει και σώσουν στην συνέχεια το τραπεζικό τους σύστημα.
Μετάφραση-Επιμέλεια: Νίκος Αγγελάκης
Την Κυριακή διεξάγονται οι εσωκομματικές εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ για την ανάδειξη νέου προέδρου, σε μια…
Πέρασαν μόλις δύο χρόνια, από τη μοιραία εκείνη νύχτα όπου ένας ασυνείδητος οδηγός που έτρεχε…
Ο συνδυασμός του Αντώνη Ροκάκη σημείωσε σαρωτική νίκη στις εκλογές του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου…
Πληθαίνουν τα δημοσιεύματα καθημερινά για το σχεδιασμό του Υπουργείου Μετανάστευσης να δημιουργηθούν στην Κρήτη, δομές…
Απαντήσεις για το κύμα γαστρεντερίτιδας στα Χανιά τον περασμένο Οκτώβριο αναζητά ο Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας, ζητώντας…
Συνεχίζονται οι δράσεις του Δήμου Χανίων και της ΔΕΔΙΣΑ Α.Ε. (ΟΤΑ) στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής…
This website uses cookies.