«Μια χλωρίνη χρειάζεται και ένας κουβάς…»

Του Γιώργου Μουργή      

Οι αποφάσεις των δυο συλλόγων και κηδεμόνων του Ωραιόκαστρου, να μην δεχθούν  μαθητόπουλα – προσφυγοπούλα στο Δημοτικό σχολειά των παιδιών τους – μαθητών, απειλώντας με κατάληψη μάλιστα, σήκωσε πραγματική θύελλα αντιδράσεων που αποτυπώθηκε σήμερα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.*

Χιλιάδες καταγγελίες για την ντροπιαστικής απόφαση, που στιγματίζει τη λογική αντιμετώπισης με το κλειδαμπάρωμα και τον αποκλεισμό από το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας συνολικά τους πρόσφυγες.

Μια λογική που καταδεικνύει την αληθινή ζωή των μαθητών σε ένα αναχρονιστικό  φοβικό σχολείο που ασφυκτιά, με ορούς και κανόνες δήθεν παιδαγωγικών αρχών.

Ένα σχολειό που χρόνια τώρα επιμελώς προάγει την αριστεία, την μαθησιακή παπαγαλία, τον εξεταστικό διαγκωνισμό των προτύπων της εγκυκλοπαιδικής γνώσης.

Αγνοώντας συνολικά τις κοινωνικές ανάγκες, το πολιτικό πλαίσιο και τον πολιτιστικό δρόμο για πνευματική ανάταξη και ενσωμάτωση διαφορετικών πολιτισμικών στοιχείων.

Μέσα από τα στερεότυπα του εθνοκεντρισμού, της θρησκοληψίας, της συνθηματοποίησης του μεταφυσικού υπερφίαλου Ελληνάρα, του ολοκληρωτισμού που προάγει τη φανατίλα, το μπούλινγκ, το ρατσισμό και τον αποκλεισμό της διαφορετικότητας.

Ένα σχολείο με πολλές αρχές και κανόνες αλλά χωρίς αξίες.

Ευτυχώς υπάρχουν και οι άλλες φωνές, στη τοπική κοινωνία, σαν και αυτή της συνταξιούχας μαίας παρακάτω, που συμμετείχε για το ίδιο θέμα στο δημοτικό συμβούλιο του Ωραιοκάστρου πριν λίγες μέρες για το ίδιο θέμα.

Ίσως δουλέψει το ίδιο απολυμαντικά και για τους εγκεφάλους των στενόμυαλων, της ξενοφοβίας και του ρατσισμού…

Παρακάτω το βίντεο από το oraiokastro.gr και η απομαγνητοφώνηση του από το Νόστιμον Ήμαρ.

« Καλησπέρα σας, Χρυσή Περπερίδου λέγομαι…

Μέχρι πριν από τέσσερα χρονιά ήμουν μέλος της διοίκησης της Ένωσης Συλλόγων και Κηδεμόνων του Δήμου Ωραιοκάστρου και μέλος της Πρωτοβουλίας Κατοίκων Ωραιοκάστρου.

Για καλύτερη κατανόηση, θα σας πως ότι είμαι συνταξιούχα μαία, εικοσιπέντε χρόνια σε μια από τις καλύτερες κλινικές της Θεσσαλονίκης και όλα όσα αναφέρθηκαν προηγουμένως για τον κίνδυνο μόλυνσης και διάδοσης ασθενειών, ότι λύνονται με ένα καπάκι χλωρίνης σε ένα κουβά.

Γιατί θα πρέπει να ξέρετε ότι σε αυτές τις εξαιρετικές κλινικές που χειρουργούνται και νοσηλεύονται άνθρωποι με σοβαρότατες αρρώστιες, όπως είναι το ΑIDS και ΗΤΤΡ, είχα τη τύχη, και να φροντίσω ανθρώπους που είχαν σοβαρά λοιμώδη νοσήματα και δεν αρνήθηκα πότε και σε κανέναν την παροχή υπηρεσιών, ούτε το δημοσίευσα σε κανέναν, όπως οφείλει να κάνει κάθε επαγγελματίας υγείας.

Ήξερα ότι όταν έφευγαν από το χώρο, είτε ήταν χειρουργείο είτε ήταν τουαλέτα είτε ήταν δωμάτιο, εκείνο που λέγαμε στη κυρία Μαρία ήταν: ”κυρία Μαρία, λίγο επιμελήσου με χλωρίνη…”

Και βάζαμε άλλον άνθρωπο μέσα (ασθενή), σε μισή ώρα.

Για να καταλάβετε πως είναι μια ζωντανή επαγγελματική εμπειρία, πως είναι να καλλιεργείς το φόβο και το τρόμο, εξυπηρετώντας συγκεκριμένα συμφέροντα.

Και καλλιεργώντας όχι μόνο το φόβο άλλα και την ανοησία.

Γιατί αν δεν έχεις κριτήρια να μπεις σε ένα σοβαρό πρόβλημα, καταλήγεις σε συμπεράσματα λάθος και σε παρασύρει η άγνοια και η ημιμάθεια.

Εκτός από κάποια παραληρήματα φασισμού και ρατσισμού, τα οποία αφορούν κάποιους ανθρώπους ευτυχώς, εγώ εκείνο που διακρίνω είναι μια σοβαρή άγνοια αλλά και έγνοια για τα παιδιά και για το τι μέλει γενέσθαι στα σχολειά.

Υπάρχει μια πραγματική κατάσταση ότι δεν ξέρει κάνεις τι θα γίνει. Υπάρχει μια πραγματική κατάσταση  σε όλα τα στρατόπεδα όπως ανέφερε ο προηγούμενος ομιλητής που είπε ότι έχει πάει σε hot spot ή δουλεύει σε  hot spot.

Ήμουνα στη Ειδομένη μέχρι να κλείσει, πήγαινα στο Χέρσο και στα Διαβατά και όντως η κατάσταση είναι άθλια!!!

Όχι μόνο υπάρχουν ζητήματα στοιχειώδους υγιεινής, υπάρχουν άλλα ζητήματα κοινωνικής συμπεριφοράς και αντιμετώπισης που είναι το λιγότερο που θα έλεγα προβληματικά.

Αλλά αυτό το πράγμα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε, έχοντας στο νου μας αυτό που ανέφερε ο τελευταίος ομιλητής που είπε ότι: εάν κάνεις γκέτο το πρόβλημα που φοβάσαι ότι θα αντιμετώπισης, θα ρθει να σε βρει στη πόρτα σου.

Επομένως θα πρέπει με ένα σοβαρό τρόπο, ό,τι απόφαση και να πάρει αυτό το δημοτικό συμβούλιο, είναι καταφανής η τάση και δεν νομίζω ότι ένας άνθρωπος ό,τι και να καταθέσει να αλλάξει γνώμες, αλλά να λάβει υπόψη του αυτό το πράγμα: ”το γκέτο μόνο επιδεινώνει το πρόβλημα.

Ούτε εντάσσει κόσμο, ούτε αμβλύνει αντιθέσεις, ούτε λύνει προβλήματα”.

Ευχαριστώ πολύ ».

 

"google ad"