Στην μνήμη του πολύ αξιόλογου Μιχαήλ Β. Πελεκάνου, Πολιτικού Μηχανικού, Προϊστάμενου Τ.Υ.Δ.Κ. Νομού Χανίων (1925 – 2013) το ΤΕΕ Τμήμα Δυτικής Κρήτης αποχαιρετά τον εκλιπόντα με ένα συγκινητικό επικήδειο λόγο:
Πριν από 40 μέρες, η εκκλησία κατευόδωσε στο τελευταίο ταξίδι του, ως άνθρωπο μεταξύ των άλλων, τον Μιχάλη Β. Πελεκάνο Πολιτικό Μηχανικό. Σήμερα θα συμπληρώσουμε τη ζωή με το έργο του, ως ενεργού μέλους του ΤΕΕ/ΤΔΚ.
Ο Μιχάλης Πελεκάνος γεννήθηκε στην Αθήνα τον Ιανουάριο του 1925. Γονείς του ο Βασίλης Μ. Πελεκάνος από την Αλεξάνδρεια, Καλύμνιας καταγωγής και η Βούλα Ι. Δολιανίτη. Μεγαλύτερος από τα τρία αδέρφια τον Γιώργο, Καίτη, Θεόφιλο ακολουθεί με την οικογένεια του τον πατέρα ανώτερο Υπάλληλο του Υπουργείου Εσωτερικών εις τις ανά την Ελλάδα Υπηρεσιακές μετακινήσεις του.
Το 1939 η οικογένεια Πελεκάνου εγκαθίσταται στα Χανιά με τον πατέρα Διευθυντή της Γενικής Διοίκησης Κρήτης και κατοικούν στην πλατεία του Σιντριβανιού στην οικία Αντωνακάκη. Ο πατέρας του άνθρωπος βαθύτατης μόρφωσης προσωπικότητα εις τον κλάδο της διοίκησης, λάτρευε την Κρήτη εις την οποία επί πολλά έτη υπηρέτησε και την αγάπη του αυτή μετέδωσε στον Μιχάλη για τον οποίο στην συνέχεια τα Χανιά αποτέλεσαν τον τόπο που έζησε ολόκληρη τη ζωή του. Κατά του βομβαρδισμούς της μάχης της Κρήτης το 1941 καίγεται το σπίτι που μένουν στην παλιά πόλη και μετακομίζουν στο Κουμ – Καπί και μετά στη Χαλέπα.
Το 1942 αποφοίτησε από το Λύκειο Χανίων και μέχρι το 1945 που εισάγεται στο Ε.Μ.Π. και στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών, εργάζεται ως ιδιωτικός υπάλληλος, ενώ παράλληλα φοιτά και στην Πάντειο Σχολή Πολιτικών Επιστημών.
Λόγω του εμφυλίου πολέμου, το 1947 επιστρατεύεται, διακόπτει τις σπουδές του και οδηγείται στο μέτωπο του Γράμμου μέχρι 2/4/50, 2 χρόνια 6 μήνες και 24 μέρες με δύο προαγωγές επί ανδραγαθία (δεκανέα, λοχία) .
Το 1950 επιστρέφει στο Πολυτεχνείο από το οποίο και αποφοιτά το 1953 και επιστρέφει στα Χανιά.
Το 1953 η Κρήτη και τα Χανιά βιώνουν μετά την λήξη του πολέμου, την αρχή και τις προσπάθειες της ανασυγκρότησης και ο νεαρός Μηχανικός εντάσσεται στο τεχνικό δυναμικό του Νομού Χανίων το οποίο τότε δεν ξεπερνά σε αριθμό τους 20 μηχανικούς για όλους τους τομείς.
Για ένα περίπου χρόνο (Δεκέμβριο του 1953 – με Νοέμβριο του 1954) συνοδεύει τον Γενικό Διοικητή Ι. Κωνιωτάκη στις ανά τον Νομό περιοδείες του ενώ υπό την εποπτεία του υλοποιούνται άμεσης ανάγκης έργα ύδρευσης οδοποιΐας εγγειοβελτιωτικά υδραυλικά και οικοδομικά για τις ανάγκες των Ο.Τ.Α.
Τον Φεβρουάριο του 1954 πεθαίνει ο πατέρας του, και αναλαμβάνει την προστασία της οικογένειας του εις την οποία τ’ αδέρφια του ευρίσκονται στο στάδιο σπουδών.
Το καλοκαίρι του 1954 μετέχει στο Α. Αναπτυξιακό Συνέδριο του ΤΕΕ για την Ανάπτυξη της Κρήτης υπό τον Πρόεδρο του Αθ. Ρουσόπουλο και Πρόεδρο του ΤΕΕ Κρήτης τον Στυλ. Κουράκη, κατά το οποίο εκτός των άλλων τεκμηριώνεται και η χρήση του λιμανιού της Σούδας για τις ανάγκες του Νομού και της Κρήτης.
1954 – 1956 συμμετέχει ως Πολιτικός Μηχανικός στην κατασκευή του αεροδρομίου της Σούδας από την Αμερικανική Εταιρεία THOMSON – MERRITT.
1956 – 1958 Εργολάβος Δημοσίων Έργων.
1958 – 1960 Προϊστάμενος (με σύμβαση) της Υπηρεσίας Υδραυλικών Κατασκευών του Υπουργείου Γεωργίας του τομέα Κρήτης και μελετητής εγγειοβελτιωτικών και ιδιωτικών έργων.
Τυχερός στην επιλογή συντρόφου το 1959 παντρεύεται την Χανιώτισσα Μαίρη Κοτσιφάκη με την οποία και αποκτά τρία παιδιά τον Βασίλη, την Δήμητρα και την Βούλα.
1960 – 1963 Μηχανικός στην Τ.Υ.Δ.Κ. με σύμβαση και μελετητής εγγειοβελτιωτικών και ιδιωτικών έργων.
21 – 3 – 1963 μονιμοποιείται εις το Υπουργείο Εσωτερικών ως Προϊστάμενος της Τ.Υ.Δ.Κ. του Νομού Χανίων.
Βασική του πλέον και κύρια απασχόληση, η οργάνωση και λειτουργία της Τεχνικής Υπηρεσίας Δήμων και Κοινοτήτων για την αντιμετώπιση αρχικά των άμεσων προβλημάτων ύδρευσης και προσπέλασης περίπου 900 διεσπαρμένων οικισμών.
Η διακυβέρνηση της Χώρας 1963 – 64 από την Ένωση Κέντρου συμβάλει στην στελέχωση της Τ.Υ.Δ.Κ. με νέους Μηχανικούς όλων των ειδικοτήτων για την μελέτη και υλοποίηση συνδέσμων ύδρευσης και συμπλεγμάτων οδοποιίας αλλά και άλλων έργων ανάπτυξης για τους Ο.Τ.Α. του Νομού.
Ως Προϊστάμενος ο Μιχάλης Πελεκάνος, σίγουρος για τις γνώσεις και δράσεις του τις μεταλαμπαδεύει στους υφιστάμενους του οι οποίοι αναγνωρίζουν και δέχονται την παρουσία του, ασπάζονται και υλοποιούν τις εντολές του.
Η σχέση του με τον Γεωπόνο Νίκο Ψυλλάκη, σύζυγο της αδερφής της γυναίκας του συμβάλει στη συνεργασία Μηχανικών και Γεωπόνων στο Νομό με θετικά αποτελέσματα για τα έργα ανάπτυξης. Παράλληλα με τα καθήκοντά της Τ.Υ.Δ.Κ. ως Πρόεδρος του Λιμενικού Ταμείου αντιμετωπίζει το θέμα της τοπικής αντιπαράθεσης για την χρήση των λιμανιών Χανίων και Σούδας.
Συμβάλλει αποφασιστικά στη μεθόδευση για την ένταξη του λιμανιού Χανίων ως αναπόσπαστο τμήμα της διατηρητέας περιοχής της παλιά πόλης με παράλληλη εκτέλεση και έργων όπως ο προσήνεμος μόλος και η χρήση του ως μαρίνα. Ακόμη και η μελέτη και αντιμετώπιση του λιμανιού της Σούδας για τις εμπορικές και συγκοινωνιακές ανάγκες του Νομού και της Κρήτης. Την διετία της προεδρίας του 1968 – 1969 το Λιμενικό Ταμείο Χανίων πραγματοποίησε έργα πολλαπλάσιας αξίας και σημασίας εκείνων της περιόδου 1958 – 1967 και εις τα οποία εκτός Χανίων και Σούδας περιλαμβάνονται έργα στα λιμάνια Κισάμου, Παλαιόχωρας, Χώρας Σφακίων και στους λιμενίσκους των ακτών του Νομού.
Το 1970 απολύεται από την Υπηρεσία και επανέρχεται 31/3/75 με τις διατάξεις για την επαναφορά απολυθέντων ή εξαναγκασθέντων σε παραίτηση υπαλλήλων κατά την διάρκεια της δικτατορίας.
Λόγω βαθμού και θέσης μετέχει στην επιτροπή για την παρακολούθηση της μελέτης της παλιάς πόλης αλλά και στην μελέτη Γενικής Ανάπτυξης Χανίων Σούδας Ακρωτηρίου και άλλων περιοχών.
Συμβάλλει στην υλοποίηση της αποχέτευσης της πόλης μας αλλά και στη μελέτη και έναρξη υλοποίησης των αποχετεύσεων και των παραλιακών Ο.Τ.Α. του Νομού.
Δέχεται την έκφραση ικανοποίησης για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που ανέκυψαν το 1979 στο λιμάνι και την Κωμόπολη της Σούδας από την έκρηξη του «Μοτορσιπ Πανορμίτης» με την βοήθεια του προσωπικού της Τ.Υ.Δ.Κ. και του Λιμενικού Ταμείου, Υπηρεσιών της αρμοδιότητάς του.
Δυνατή προσωπικότητα και πολύ περήφανος, όχι με πλάγιο τρόπο, δεν επιτρέπει αμφισβητήσεις και παρεμβάσεις στο έργο του και αντιμετωπίζεται από τον κόσμο της δράσης του με σεβασμό και υπόληψη.
Δεν διστάζει να παραιτηθεί από την Υπηρεσία το 1983 και να επανακάμψει στο επάγγελμα του εργολάβου Δημοσίων Έργων μέχρι και την συνταξιοδότησή του από το ΤΣΜΕΔΕ.
Τα ορόσημα υπάρχουν για να μας θυμίζουν ότι δεν επιτρέπεται ξεκούραση από τον αγώνα για το παρόν και για ένα καλλίτερο μέλλον.
Και είναι γεγονός ότι και στη ζωή του Νομού Χανίων δεν υπάρχει τέρμα, στην προσπάθεια για την καλυτέρευση της τύχης των ανθρώπων του, για την οποία ο Πολιτικός Μηχανικός Μιχάλης Πελεκάνος, ενεργό μέλος του Κλάδου των Μηχανικών του τόπου, έδωσε κατά την διάρκεια της ζωής του και την δική του μάχη κάνοντας το χρέος του. Το έργο του, πολύ σημαντικό εις την μάχη του αυτή, σήμερα τιμούμε.
Αιωνία η μνήμη του.