«Το πρόγραμμα των πιστωτών ήταν μια οικονομική έκδοση της κόλασης του Δάντη», υποστηρίζει ο Βόλφγκανγκ Μούνχαου σε νέο άρθρο του στους Financial Times. Όπως λέει το «όχι» στο ελληνικό δημοψήφισμα για την υπογραφή ή μη της πρότασης των δανειστών και το κόστος του τρομάζει τους πιστωτές. Σε περίπτωση δε που η ΕΚΤ πατήσει τη σκανδάλη και «δολοφονήσει» τις ελληνικές τράπεζες, ο εφιάλτης για την υπόλοιπη Ευρωζώνη θα ξεκινήσει, γράφει ο Μουνχάου.
Οι πιο σημαντικές ειδήσεις αυτό το Σαββατοκύριακο δεν είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση κάλεσε δημοψήφισμα. Είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν έκανε δεκτή την πρόταση των δανειστών της, σχολιάζει ο Β. Μινχάου στους Financial Times.
Το δεύτερο ελληνικό πρόγραμμα θα λήξει τα μεσάνυχτα της Τρίτης. Η Ελλάδα θα είναι χωρίς πρόγραμμα και χωρίς πρόσβαση στην αγορά από την Τετάρτη.
Όπως έχω υποστηρίξει στο παρελθόν, αυτή ήταν η μόνη λογική απόφαση για την ελληνική κυβέρνηση. Το πρόγραμμα που προτάθηκε από την πιστωτές θα οδηγούσε σε παράταση της ύφεσης για την ελληνική οικονομία κατά αρκετά χρόνια. Ένα Grexit, μια έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη, θα έχει περισσότερες αρνητικές οικονομικές συνέπειες βραχυπρόθεσμα. Αλλά τουλάχιστον θα υπάρχει κάποια προοπτική προς τα πάνω τελικά για την Ελλάδα. Το πρόγραμμα των πιστωτών ήταν μια οικονομική έκδοση της κόλασης του Δάντη. Θα προκαλούσε ολική καταστροφή στην ελληνική οικονομία.
Λοιπόν, τι γίνεται τώρα; Το πρώτο πράγμα είναι ότι δημοψήφισμα θα είναι χωρίς νόημα. Ακόμη και ένα «ναι» δεν θα φέρει το πρόγραμμα των δανειστών πίσω. Και δεν μπορώ να δω μια πολιτική πλειοψηφία να διαμορφώνεται στις χώρες των δανειστών για ένα νέο πρόγραμμα. Οι Γερμανία δεν θα κάνει κάτι χωρίς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Και το ΔΝΤ, με τη σειρά του, θα βρεθεί αντιμέτωπο με στάση πληρωμών στα μέσα της εβδομάδας.
Η υπόθεση εργασίας μου είναι ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα τώρα θα αρχίσει να μειώνουν την σανίδα σωτηρίας της ρευστότητας για την Ελλάδα, του λεγόμενου ELA. Η ΕΚΤ έχει ήδη πιέσει τα «νόμιμα όρια» για το τι μπορεί να κάνει. Γι ‘αυτό και είναι πολύ πιθανό να δούμε η αναγκαστική επιβολή των ελέγχων κεφαλαίου στην Ελλάδα, να ακολουθείται από την εισαγωγή ενός παράλληλου νομίσματος για να επιτρέψει στην ελληνική κυβέρνηση να πληρώσει τους μισθούς και τις συντάξεις. Εάν η ΕΕ και η ΕΚΤ δεν βρουν ένα γρήγορο τρόπο για να λύσουμε το πρόβλημα με το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, η Ελλάδα μπορεί να αναγκαστεί να εισαγάγει εθνικό νόμισμα τελικά.
Το δημοψήφισμα δύσκολα μπορεί να ανατρέψει αυτό. Αν η ελληνική κυβέρνηση ζητούσε δημοψήφισμα πριν από τη λήξη του προγράμματος, θα ήταν διαφορετικά. Αλλά τώρα αυξάνει σημαντικά την πιθανότητα ενός Grexit. Το δημοψήφισμα θα είναι για μια πρόταση που δεν υπάρχει πια για ένα πρόγραμμα που θα έχει λήξει. Από ένα δράμα αναδύεται μια φάρσα.
Το ερώτημα τώρα είναι το εξής: θα τραβήξει τη σκανδάλη η ΕΚΤ; Και αν ναι, θα το κάνουν τη Δευτέρα, την Τετάρτη, ή μετά το δημοψήφισμα; Προτίθεται η ευρωζώνη, να έχει ένα σχέδιο χρεοκοπίας εντός ευρωζώνης, το οποίο συμπεριλαμβάνει το ζήτημα των τραπεζών; Υποθέτω ότι η απάντηση στο τελευταίο είναι όχι.
Έτσι, αυτά δείχνουν πως βαδίζουμε σε ρήξη. Δεν θα ήταν ένα καλό αποτέλεσμα. Ακόμα και τώρα υπάρχουν καλύτερες εναλλακτικές λύσεις. Ούτε είναι το χειρότερο αποτέλεσμα. Αλλά για την υπόλοιπη ευρωζώνη, ο εφιάλτης μόλις τώρα αρχίζει.