Μποσταντζόγλου: Πήγα και ψήφισα Αλέξη Τσίπρα. Ε, δεν μου κοβόταν το χέρι;

Έξαλλος με την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα, με την κυβέρνηση, αλλά και για τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, εμφανίσηκε ο Γιάννης Μποσταντζόγλου.

Ο γνωστός ηθοποιός εμφανίστηκε μετανιωμένος που ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ, τονίζοντας μεταξύ άλλων: «Δεν ψήφιζα για 25 χρόνια γιατί έλεγα το έργο είναι «στημένο». Και πηγαίνω και ψηφίζω Αλέξη Τσίπρα. Ε, δεν μου κοβόταν το χέρι;».

Αναλυτικά το σχετικό απόσπασμα από τη συνέντευξη του στην Espresso:

«Είχα ένα όνειρο, να ανοίξω ένα μαγαζί δώρων με αντικείμενα που είχε φτιάξει ο πατέρας μου. Το έκανα μέσα στην κρίση και χρεοκόπησα. Ευτυχώς που βγήκα στη σύνταξη. Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που μπορώ να πληρώνω την καθημερινότητα με τα 1.000 ευρώ μου. Αλλά όταν έρχεται ο γιος μου και μου λέει «πατέρα, ήρθε ο ΕΝΦΙΑ για το σπίτι» και δεν έχω να του δώσω, νιώθω ένα μαχαίρι στην καρδιά. Όταν η κόρη μου, που δουλεύει για 300 ευρώ τον μήνα σε ένα σάιτ, με ρωτάει «μπορείς να τσοντάρεις;» και δεν έχω, αγανακτώ και χτυπιέμαι. Τα έφαγαν κάποιοι εξυπνάκηδες τα λεφτά και τώρα λένε στον αγρότη «ζήσε με σύνταξη 300 ευρώ». Ντροπή τους! Το χρέος έχει πάει στα 380 δισ. κι αυτοί μας κοροϊδεύουν με τα αλλεπάλληλα μνημόνια».

Σας αισθάνομαι πολύ θυμωμένο. Νιώθετε προδομένος από την κυβέρνηση;

«Μα πώς να μην είμαι; Πλακώνουν τους ηλικιωμένους με χημικά, γιατί κάνουν μια ειρηνική διαδήλωση φωνάζοντας ότι δεν μπορούν να τα βγάλουν εις πέρας κι εγώ θα είμαι στον κόσμο μου; Είναι αυτή αριστερή κυβέρνηση; Φεύγουν τα παιδιά μας μετανάστες για το εξωτερικό, γιατί με 500 ευρώ δεν μπορούν να κάνουν όνειρα για οικογένεια, και θα είμαι ψύχραιμος;

Δεν ψήφιζα για 25 χρόνια γιατί έλεγα το έργο είναι «στημένο». Και πηγαίνω και ψηφίζω Αλέξη Τσίπρα. Ε, δεν μου κοβόταν το χέρι; Έδωσε προσδοκίες στον λαό και πήγε την Αριστερά χρόνια πίσω. Έχουμε τον Φίλη να μαλώνει με τους αρχιμανδρίτες, την ώρα που υπάρχουν 2.000.000 άνεργοι; Από μένα θα ακούσεις κι αυτά. Αν ήρθες για να με ρωτήσεις αν μου αρέσει το κραγιόν ή το λιπ-γκλός στα χείλη της γυναίκας μου, απλά θα σηκωθώ και θα φύγω!».

Espresso