Στη συνέχεια, ο ΣΥΡΙΖΑ με σπασμένη την σπονδυλική του στήλη, αφού αρνήθηκε την συνεργασία με τις τέσσερις πολιτικές κινήσεις με τις οποίες κατήλθε στις εκλογές του 2015 και χάρη και σε αυτές τις συνεργασίες δημιούργησε την εικόνα μιας μεγάλης και σοβαρής παράταξης, πέρασε στην αντιπολίτευση χωρίς, όμως, να επιλέξει μια ουσιαστική και σταθερή αντιπολίτευση έναντι της ΝΔ, ερχόμενος σε άλλη μια ρήξη με όλους εμάς που του κάναμε κριτική για αυτήν την απραξία του. Ταυτόχρονα, κάποιοι πριόνιζαν την καρέκλα του Α. Τσίπρα, έχοντας καταλήξει, ήδη από το 2020 στην διάδοχό του. Η συμπεριφορά αυτής της ομάδας στελεχών δημιούργησε πολλαπλούς θυμούς σε ένα κόμμα που είχε ξεχάσει την έννοια της συλλογικότητας και στο οποίο είχε μεταφερθεί στο εσωτερικό του το πρωθυπουργοκεντρικό σύστημα.
Μετά την παραίτηση του Τσίπρα, δήλωσε υποψήφια Πρόεδρος η Αχτσιόγλου έναντι της οποίας συμπυκνώθηκε όλος ο θυμός μεγάλου τμήματος του ευρύτερου κόσμου του ΣΥΡΙΖΑ (δεν κρίνω, απλά καταγράφω) και αυτό αποτέλεσε μια σοβαρή αιτία ήττας της. Στη συνέχεια ο νέος Πρόεδρος, Κασσελάκης, στράφηκε και αυτός με την σειρά του ενάντια στον Αλέξη Τσίπρα με στόχο να τον αποδομήσει και εκείνον και την διακυβέρνηση της χώρας την περίοδο 2015-2019, περίοδο στην οποία ο ίδιος φλέρταρε ακόμα με την ΝΔ.
Ο Κασσελάκης με τον δυναμισμό του ενέπνευσε ελπίδες σε μερίδα του ΣΥΡΙΖΑ και για αυτό από κάποιους υποστηρίχθηκε με πάθος. Από την άλλη έφερε την ύβρη και την συκοφαντία ενάντια στην αριστερά ως πρόεδρος του μεγαλύτερου κόμματός της. Χαρακτήρισε την αριστερά και μαζί τους βασανισμένους από κουκουλοφόρους, ως «κουκουλοφόρους». Συνολικά, έδωσε στην πιο μαύρη αντίδραση επιχειρήματα για να τα χρησιμοποιεί τις επόμενες δεκαετίες σε βάρος των αγωνιστών της αριστεράς. Το αξιοπρόσεκτο είναι πώς πολλοί από τους «θαυμαστές» του Κασσελάκη, ακόμα και μέλη της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ και βουλευτές/βουλεύτριες τον υποστηρίζουν παρά τις ύβρεις, γεγονός που δείχνει πόσο λάθος έκανε ο Τσίπρας που αντί να ανανεώσει ενωτικά και δια της κοινής δράσης την αριστερά, όπως έκανε το 2015, ταύτισε δεξιούς και απολίτικους το 2019-2023 με την ανανέωσή της προοδευτικής παράταξης.
Το πρώτο ήταν «οι νεοχουλιγγάνοι» μια ομάδα που δημιουργήθηκε στη διάρκεια της δικής του προεδρίας και πιθανά με πρωτοβουλία του. Στη δράση αυτής της ομάδας, το πολιτικό επιχείρημα αντικαταστάθηκε με την ύβρη και την συκοφαντία με τρόπο που δεν διέφερε καθόλου από όσα παράγει η σημερινή υπόγα του Μαξίμου. Η ομάδα αυτή δεν έχει τίποτα από την κουλτούρα διαλόγου της αριστεράς και δεν δίνει καμία προοπτική σε αριστερή κατεύθυνση. Απλά εισάγει νεοφιλελεύθερα επιχειρήματα στις γραμμές της αριστεράς και κλασσικές ύβρεις ενάντιά της, ιδιαίτερα προκειμένου να αποδομηθεί η διακυβέρνηση Τσίπρα από το 2015, που όσες αδυναμίες και αν είχε, όσα λάθη και αν έκανε, υπεράσπισε την πατρίδα και την κοινωνία και την έσωσε από πολλές αρνητικές καταστάσεις.
Η δεύτερη ομάδα είχε αρχίσει να δημιουργείται επί Τσίπρα και συγκροτήθηκε σε σταθερή δομή επί Κασσελάκη. Είναι η ομάδα «των νεοδεξιών». Στελέχη της ΝΔ και του ΛΑΟΣ, καθώς και γνωστοί αντικομουνιστές στα πανεπιστήμια, ανέλαβαν να μας διδάξουν πώς πρέπει να είναι η σημερινή αριστερά. Το χαρακτηριστικό τους είναι ότι (α) αντί να φτιάξουν μια δική τους κίνηση, εντάχθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ. Επιπλέον, αυτή η ένταξη (β) έγινε χωρίς τα μέλη αυτής της ομάδας να κάνουν καν «τον κόπο» να μας εξηγήσουν ποια είναι η κριτική τους στη δεξιά και στην ακροδεξιά από την οποία φεύγουν και τι τους προσέλκυσε στην αριστερά. Ακόμα και σήμερα το κύριο που κάνουν είναι να επιτίθενται σε αρχές, σε αξίες, σε πρόσωπα της αριστεράς, όπως θα έκαναν αν είχαν παραμείνει στην ΝΔ, που δεν παρέμειναν διότι δεν είχαν κανένα μέλλον σε αυτήν.
Η τρίτη ομάδα είναι των «νεογραφειοκρατών». Ανθρώπους που ο Κασσελάκης τους βρήκε στον ΣΥΡΙΖΑ. Ξεκαθαρίζω εξαρχής ότι αυτή η ομάδα δεν αποτελείται μόνο από γραφειοκράτες, ούτε οι καρεκλοκένταυροι που υπάρχουν στον προοδευτικό χώρο είναι μόνο σε αυτή την ομάδα. Αλλά σίγουρα στον πυρήνα του αυτό το τρίτο στήριγμα που συγκρότησε ο Κασσελάκης, έχει γραφειοκρατικά χαρακτηριστικά. Πολλοί από τους «νεογραφειοκράτες» δεν θα μπορούσαν να σταθούν σε άλλο πολιτικό κόμμα της αριστεράς, ή σε μεγάλους προοδευτικούς σχηματισμούς και πολύ λιγότερο σε συμμαχίες ενότητας. Και αυτό γιατί τα χαρακτηριστικά τους δεν τους κάνουν ελκυστικούς στο ευρύτερο κοινό των δημοκρατών-πατριωτών. Επ’ ευκαιρίας να σημειώσω ότι από τον Γενάρη ο όρος «πατριωτισμός» εξαφανίστηκε από τα χείλη του μέχρι πρότινος Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και των στηριγμάτων του.
Εδώ θέλω να σημειώσω ότι την ολιγαρχία σήμερα την διευκολύνει μια πολιτική που την κοινωνικά μόνη θετική επιλογή της πρόσφατης ιστορίας, τις κυβερνήσεις Τσίπρα του 2015-9, τις εχθρεύεται και προσπαθεί να τις αμαυρώσει και να τις υποβαθμίσει.
(Ο Νίκος Κοτζιάς είναι επικεφαλής του “Πράττω”, πρώην υπουργός Εξωτερικών και συγγραφέας)
Η άσκηση, ακόμη και το βάδισμα, είναι γνωστό ότι είναι ευεργετική για τη σωματική υγεία. Τώρα, νέα…
Σκληρή κριτική στα όσα είπε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου του…
Η Ένωση Ξενοδόχων Ν. Χανίων μετά από σχετική απόφαση του Διοικητικού της Συμβουλίου, καλεί τα…
Σύμφωνα με το chaniaships.com, αλλαγή προβλήτας λόγο εργασιών στα πλοία της ΑΤΤΙΚΑ της γραμμής των…
Εκδήλωση για το Πολυτεχνείο, διοργανώνει το ερχόμενο Σάββατο στο ΕΛΜΕΠΑ Χανίων, η ΚΝΕ Χανίων. Όπως αναφέρει…
Στο πένθος έχει βυθιστεί το Αγρίνιο για τη δολοφονία της 43χρονης Δώρας στη μέση του δρόμου στο Αγρίνιο. Ο…
This website uses cookies.