Νίκος Χουντής: «Όχι στην ιστορική παλινδρόμηση της Ευρώπης»

Ο Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Χουντής, απηύθυνε χαιρετισμό στην κεντρική εκδήλωση για τις γερμανικές οφειλές, με θέμα  «Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος – Ελλάδα – Κατοχή – Αντίσταση: Ιστορική μνήμη – Διεκδίκηση – Δικαίωση», που συνδιοργάνωσαν το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, με την Διακομματική Κοινοβουλευτική Επιτροπή για τη Διεκδίκηση των Γερμανικών Οφειλών προς την Ελλάδα και το Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα και διεξήχθη στη Λέσχη Αξιωματικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Παρατίθεται η ομιλία του ΑΝΥΠΕΞ Νίκου Χουντή:

«Κύρια Πρόεδρε της Βουλής,

Κυρίες και κύριοι,

Εκδήλωση ιστορικής μνήμης και απόδοσης τιμής στα χιλιάδες θύματα του ναζισμού και του φασισμού, του ελληνικού λαού.

Λέει ο ποιητής:

«Τα θεμέλιά μου στα βουνά.

Και τα βουνά σηκώνουν οι λαοί

στον ώμο τους.

Και πάνω τους η μνήμη καίει

άκαυτη βάτος»

Να θυμηθούμε λοιπόν ότι:

Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, ως αποτέλεσμα της πιο επιθετικής ιμπεριαλιστικής οικονομικής πολιτικής, αποτέλεσμα εθνικών ανταγωνισμών, γεωστρατηγικών επιλογών, που στόχο είχαν την οικονομική στρατιωτική και πολιτική κυριαρχία, είχε σαν αποτέλεσμα για την χώρα μας, την οικονομική και κοινωνική καταστροφή, τα χιλιάδες θύματα, τα ολοκαυτώματα.

Τεράστιες πληγές άφησε πίσω του ο πόλεμος, που έκανε ο λαός μας, η πατρίδα μας, χρόνια να επουλώσει.

Μένουν όμως δυστυχώς πληγές που δεν έχουν ακόμα κλείσει:

Μιλώ για την αποπληρωμή του κατοχικού αναγκαστικού δανείου και των γερμανικών επανορθώσεων.

Καλούμε λοιπόν και σήμερα την Γερμανία να αναγνωρίσει:

Την υποχρέωσής της να κλείσει αυτές τις εκκρεμότητες, να αλλάξει την θέση της και την στάση της, ότι δηλαδή:

Παραμένει αμετακίνητη στην άποψη ότι όλα τα θέματα των αποζημιώσεων, συμπεριλαμβανομένου του κατοχικού δανείου, είναι νομικά και οριστικά διευθετημένα.

Είναι ηθικό και πολιτικό της καθήκον να αντιμετωπίσει θετικά τις δίκαιες διεκδικήσεις του ελληνικού λαού και του κράτους.

Πληγές άφησε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος και σε ολόκληρη την Ευρώπη, με αποτέλεσμα να καταστεί η αναγκαία πολιτική επιλογή και πράξη, η προσπάθεια ενοποίησης της Ευρώπης για την διευθέτηση των διαφορών, την προσπάθεια ενοποίησης συμφερόντων και αναγκών, ώστε να μην δημιουργηθούν ξανά οι προϋποθέσεις για πολεμικές αντιπαραθέσεις στην Ήπειρό μας.

Αυτή ήταν η αρχή της δημιουργίας της Ε.Ε.

Βασισμένη τουλάχιστον διακηρυκτικά στις αξίες της αλληλεγγύης, της ισότητας, της δημοκρατίας.

Η σημερινή εκδήλωση δίνει την ευκαιρία αναστοχασμού για το παρόν και το μέλλον της Ελλάδας αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης.

Είναι δηλαδή αυτό που ζητάει ο ποιητής, την αλληλουχία των κρυφών νοημάτων.

Για να μην επιβεβαιωθεί το προφητικό του όταν ρωτάται: «Εξόριστε ποιητή, στον αιώνα σου, λέγε τι βλέπεις;

Βλέπω τα έθνη, άλλοτες αλαζονικά, παραδομένα στη σφήκα και στο ξινόχορτο.

Βλέπω τους εμπόρους να εισπράττουν, σκύβοντας, το κέρδος των δικών τους πτωμάτων».

Να μην επιτρέψουμε την ιστορική παλινδρόμηση με την μια ή την άλλη μορφή.

Πιο συγκεκριμένα, σήμερα, με την μορφή της επιθετικής οικονομικής πολιτικής, τις απόπειρες για οικονομική και γεωστρατηγική ηγεμονία σε ένα διαφορετικό ιστορικό περιβάλλον, που να αμφισβητεί την εθνική και λαϊκή κυριαρχία και που οδηγεί τους λαούς της Ευρώπης σε οικονομική και κοινωνική τραγωδία και, κυρίως, τον ελληνικό λαό που βιώνει την οικονομική και κοινωνική περιθωριοποίησή του.

Ο ελληνικός λαός τότε, πριν από 70 και πλέον χρόνια, μπροστάρης, έδωσε την μάχη, πλήρωσε ακριβά το τίμημα, αλλά κέρδισε μαζί με τους άλλους λαούς της Ευρώπης την μάχη κατά του ναζισμού και του φασισμού.

Έδωσε τη μάχη για δημοκρατία, ελευθερία, εθνική κυριαρχία, αξιοπρέπεια.

Έδωσε τη μάχη της επιβίωσης. Και την κέρδισε.

Έδωσε την μάχη απέναντι σε δυσμενείς συσχετισμούς, απέναντι στις φωνές της λογικής και των δυνάμεων που τον καλούσαν να συμβιβαστεί, να δηλώσει νομιμοφροσύνη και υποταγή.

Σήμερα ο ελληνικός λαός, όλοι οι λαοί της Ευρώπης, καλούνται να υπερασπιστούν τις αξίες της Ευρώπης, της αλληλεγγύης, της ισότητας, της ελευθερίας, τις ιδρυτικές αξίες της Ε.Ε. που κινδυνεύουν από τις πιο άφρονες πολιτικές που προκαλούν δυστυχία, διχασμό, που θέτουν σε κίνδυνο την ίδια την ενοποιητική ιστορία και τους στόχους και τις αξίες της Ευρώπης.

Της Ευρώπης των ατομικών ελευθεριών, των κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων».