Οι «συζητήσεις» για το θέμα αυτό, που κυοφορείται περισσότερο από 2,5 χρόνια μεταξύ της διοίκησης του ΔΝΤ και της Ευρωζώνης, έχει φτάσει σε σημείο που να απαιτεί άμεση λύση καθώς η Ελλάδα έχει φτάσει στο οριακό σημείο να αμφισβητεί την αποπληρωμή των δόσεων προς το ΔΝΤ.
Δεν πρόκειται πλέον για «εκβιασμό», αλλά για «πραγματική αδυναμία της Ελλάδας να ανταποκριθεί» και η οποία ακόμα και αν δεν αφορά άμεσα τα χρήματα εξυπηρέτησης των υποχρεώσεων του Μαίου, θα εκδηλωθεί στις υποχρεώσεις του Ιουνίου προς το ΔΝΤ, παραδέχθηκε χθες κοινοτικός αξιωματούχος μιλώντας στο capital.gr.
To ΔΝΤ και η Lagarde σύμφωνα με τις ίδιες πηγές έχουν θέσει ευθέως στην ευρωπαϊκή πλευρά το θέμα στην διάρκεια των συζητήσεων που έχουν σε κλειστό κύκλο στην διάρκεια της εαρινής Συνόδου του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον και η Ευρωζώνη, συμπεριλαμβανόμενης και της Γερμανίας, δεσμεύθηκε να δώσει «λύση» στο πλαίσιο μιας συνολικής συμφωνίας για το ελληνικό πρόγραμμα το αργότερο τον Ιούνιο.
Η «λύση» που προωθεί το ΔΝΤ και η οποία έχει ακουσθεί δύο φορές μέχρι σήμερα από τον Νοέμβριο του 2012, είναι εξαγορά μέσω του EFSF του μέρους του δανείου που έχει ήδη δοθεί προς την Ελλάδα από το ΔΝΤ και η «ακύρωση» του υπολοίπου που μένει να εκταμιευθεί μέχρι το 2016.
Το καινούριο στοιχείο στην συζήτηση αυτή είναι η προσθήκη στη «διευθέτηση» και της εξαγοράς των ομολόγων που κατέχουν οι ευρωπαϊκές κεντρικές τράπεζες και η ΕΚΤ, καθώς η άσχημη συγκυρία αδυναμίας αποπληρωμής καλύπτει και το δίμηνο Ιουλίου-Αυγούστου, στο οποίο υπάρχουν οι μεγάλες υποχρεώσεις που αφορούν στα ομόλογα της ΕΚΤ. Η διευθέτηση αυτή αποτελεί άλλωστε το βασικό κορμό του περιβόητου σχεδίου για «μεγάλη συμφωνία» τον Ιούνιο η οποία όμως θα συμπεριλαμβάνει απαντήσεις σε όλες τις εκκρεμότητες της 5ης αξιολόγησης για τις οποίες οι μέχρι σήμερα συζητήσεις δεν φαίνεται να έχουν δώσει κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα παρ’ όλα αυτά.
Η ελληνική πλευρά έχει έμμεσα λάβει γνώση για το θέμα αυτό, της απαίτησης δηλαδή του ΔΝΤ να εφαρμοσθεί η απόφαση του Νοεμβρίου του 2012 με την οποία η Ευρωζώνη δεσμεύεται απέναντι στο ΔΝΤ να εξασφαλίσει την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους (με την προϋπόθεση επίτευξης πρωτογενών πλεονασμάτων). Δηλαδή της πίεσης προς την Ευρωζώνη να διασφαλίσει την αποπληρωμή του ΔΝΤ. Και για το λόγο αυτό -δεδομένης της δυστοκίας για ενδιάμεση συμφωνία – άρχισε τα τελευταία 24ωρα να μιλάει για επίσπευση των διαπραγματεύσεων που θα αφορούν στην «μεγάλη συμφωνία» του Ιουνίου.
Το θέμα όμως αυτό έχει ανοίξει -όπως είχε επισημάνει το Capital.gr μετά την Σύνοδο του ΔΝΤ- πολύ νωρίτερα από το ΔΝΤ, καθώς οι εκτιμήσεις του ήταν και παραμένουν ότι η Ελλάδα πολύ σύντομα θα είναι σε αδυναμία να εξυπηρετήσει τις πληρωμές προς το αυτό. Πράγμα που επιβεβαιώθηκε.
Βέβαια το θέμα της εξαγοράς των δανείων του ΔΝΤ και των κεντρικών τραπεζών από το EFSF έχει μία προϋπόθεση, ότι δηλαδή θα πρέπει να συνοδεύεται από ένα συνολικό πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής που να διασφαλίζει την βιωσιμότητα της εξυπηρέτησης του χρέους που θα έχει η Ελλάδα προς το EFSF.
Και εδώ πλέον ανοίγουν τα «μεγάλα» προβλήματα της νέας διαπραγμάτευσης η οποία δεν θα διαφέρει από την τρέχουσα ακόμα και αν το ΔΝΤ συμμετέχει πλέον ως «σύμβουλος» και όχι ως δανειστής, αν στο μεταξύ έχει υλοποιηθεί η απαίτησή του για μετακύλυση και εξαγορά του δανείου του από το EFSF.