Ένα περιστατικό με έναν αμερικάνο στρατιώτη μας περιέγραψε αναγνώστης της εφημερίδας μας.
Όπως μας είπε, περίπου στις 12 τα μεσάνυχτα το βράδυ της Παρασκευής περπατούσε στην περιοχή κοντά στην καφετέρια “δυο λουξ”. Στην ίδια πλευρά του πεζόδρομου βρέθηκαν δύο αμερικάνοι στρατιώτες. Σκέφθηκε να περάσει στο απέναντι πεζοδρόμιο βλέπoντας ότι ο ένας χειρονομούσε αρκετά όμως επέλεξε να μείνει στην πλευρά που περπατούσε.
Καθώς πλησίασε ο ένας που χειρονομούσε του φώναξε και του χτύπησε με δύναμη το στομάχι με ανοιχτή την παλάμη του. Όταν γύρισε να κοιτάξει τι συνέβη οι στρατιώτες είχαν απομακρυνθεί με τον ένα στρατιώτη να κάνει χειρονομία προς τον Χανιώτη συμπολίτη μας ότι “δεν τρέχει τίποτα”, για να μην υπάρξει συνέχεια στο επεισόδιο.
Είπε ο συμπολίτης μας στην εφημερίδα: “Μα τι θα πρέπει να κάνουμε επιτέλους; Να αλλάζουμε και πεζοδρόμιο όταν βλέπουμε αμερικάνους ναύτες;”
Είναι ένα από τα πολλά επεισόδια που συμβαίνουν κάθε φορά που κατεβαίνουν αμερικάνοι στρατιώτες στον τόπο μας. Κάποια είναι πιο βίαια από άλλα, κάποια γνωστοποιούνται, πάρα πολλά μένουν στην αφάνεια. Αλλά αποτυπώνουν ένα νοσηρό κλίμα που κάνει πολλές φορές τους Χανιώτες να αισθάνονται πολίτες δεύτερης κατηγορίας στον ίδιο τους τον τόπο.
Αυτό το νοσηρό κλίμα που δε φαίνεται να αντιλαμβάνονται εδώ και χρόνια οι εκλεγμένες αρχές του τόπου που σπεύδουν κάθε φορά που τους επισκέπτονται οι εκπρόσωποι των ξένων στρατευμάτων να εκφράζουν τη χαρά τους, λες και η φιλοξενία συνάδει με τη δουλικότητα.
Κάπου έχουν μπερδευτεί πολύ τα πράγματα σε αυτό τον τόπο…
Από ανθρώπους που τάσσονται υπέρ της ύπαρξης βάσεων στον τόπο μας δεν περιμένουμε πολλά. Όμως απαιτούμε να είναι αξιοπρεπείς και όχι δουλικοί, γιατί η δουλικότητα δημιουργεί αποθράσσυνση. Απαιτούμε να υπενθυμίζουν σε αυτούς που δίχως να το θέλουμε τους φιλοξενούμε ότι οφείλουν να σέβονται τον τόπο που τους φιλοξενεί.
Ο σεβασμός κερδίζεται. Καλό είναι να το έχουν υπόψη τους οι άρχοντες του νομού…